Ή μήπως εξακολουθούμε να προτιμούμε τις πολυεθνικές και τις γειτονικές Αγορές της Τουρκίας και της Βουλγαρίας;
Όλοι μας παραδεχόμαστε και συμφωνούμε πως πρέπει να στηρίζουμε την τοπική αγορά και να προτιμούμε τα ελληνικά προϊόντα για να βγαίνουμε όλοι κερδισμένοι.
Όταν ψωνίζουμε από τον τόπο μας, ενισχύουμε τα καταστήματα της πόλης μας και επομένως τους εργαζόμενους που δουλεύουν σε κάθε μαγαζί και τις οικογένειές τους.
Τα χρήματα λοιπόν παραμένουν στον τόπο μας και μάλιστα κάνουν και τον γνωστό κύκλο. Δηλαδή, όταν τηρείται η αλυσίδα του χρήματος μέσα στην τοπική αγορά, αυτό κυκλοφορεί σε όλους μας και δε φεύγει αλλού.
Ωστόσο, παρά τις καμπάνιες που κατά καιρούς πραγματοποιούνται (είτε από τον Εμπορικό Σύλλογο κάθε πόλης, είτε από την Περιφερειακή Ενότητα Έβρου) για την στήριξη της τοπικής οικονομίας, το ερώτημα που προκύπτει είναι το εξής:
Εμείς τηρούμε αυτό που λέμε; Όντως ψωνίζουμε από τα δικά μας καταστήματα; Ή μήπως προτιμούμε τα μεγάλα εμπορικά καταστήματα πολυεθνικών εταιρειών; Ή ακόμη χειρότερα, μήπως πηγαίνουμε και ψωνίζουμε από τις γειτονικές αγορές της Τουρκίας και της Βουλγαρίας;
Τα αναφέρουμε αυτά, καθότι πολλά φτάνουν στα αυτιά μας και πολλά βλέπουνε τα μάτια μας. Η ξενομανία που είχε κατακλύσει τους Έλληνες να ψωνίζουν από συγκεκριμένα «φιγουράτα» καταστήματα, δεν έχει φύγει ακόμη.
Και μάλιστα, πολλές φορές κάποιοι είναι τόσο αφελείς, που δεν υπολογίζουν καν την ποιότητα όταν βρίσκουν ένα φτηνό προϊόν, που τελικά σε λίγο καιρό θα το πετάξουν γιατί θα έχει χαλάσει.
Σίγουρα, σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς, όλοι υπολογίζουμε και το τελευταίο ευρώ. Πρέπει όμως να σκεφτόμαστε πριν ψωνίσουμε, για το που θα καταλήξουν τα χρήματά μας. Εξού και ο ανάλογος προβληματισμός.
Παραθέτουμε όλα τα παραπάνω, γιατί εάν πράγματι στηρίζαμε την τοπική αγορά, τότε σίγουρα θα ήταν και περισσότερα τα καταστήματα που θα λειτουργούσαν και δε θα έβαζαν λουκέτο.
Μεταξύ κατεργαρέων, ειλικρίνεια…
Μ. Κ.
