
Ίσως να φανέρωσα των στεναγμών μου
κρυφά μυστικά και την πορεία των σκέψεων,
Με κόπο και πόνο,
Μέτρησα της ψυχής μου το μέλλον,
Λησμονημένα απομεινάρια μέτρησα,
Στη λήθη του εαυτού μου,
Του χαμένου κόσμου μου,
Των ψεύτικων δυνάμεων της υπεροχής.
Και μέτρησα νωπές πληγές,
Στο νου, στο βλέμμα, στην καρδιά μου,
Τα σημάδια που άφησαν
Απ’ το κλάμα, τα καυτά δάκρυά μου.
Γεώργιος Χ.Τσαρακτσίδης