Η ιστορία είναι γεμάτη από πολέμους
που φέρνουν πάντα καταστροφή,
ομήρους, τραυματίες, σκοτωμένους
να πληγώνεται άδικα η ψυχή.
Οι αιτίες λόγοι θρησκευτικοί
που χωρίζουν τους λαούς
αλλά και λόγοι εδαφικοί,
γιατί είναι η διαβίωση δύσκολη σε πολλούς.
Παύουν να υπάρχουν όρια.
Όλα προς το κακό συγκλίνουν.
Τα μοναδικά περιθώρια
είναι ότι λάθος κρίνουν.
Βόμβες, αέρια, κτίρια γκρεμισμένα,
ατέλειωτοι οι αθώοι νεκροί.
Τα δάκρυα τρέχουν από μάτια ραγισμένα.
Τι χρωστάει άραγε το κάθε παιδί;
Πώς να προστατευτούν, να φυλαχτούν,
όταν δε λογαριάζεται η ζωή;
Από πού να κρατηθούν, να παρηγορηθούν,
όταν παύει να επικρατεί η λογική;
Κάνουν απολογισμό για τα τεκταινόμενα
και παινεύονται για τα κατορθώματά τους.
Πόσους ξεκλήρισαν κατά τα γενόμενα,
πόσοι πλήρωσαν με το τίμημά τους.
Και έχουν και τους ισχυρούς της γης
να παίρνουν θέση απ΄τη μια ή την άλλη πλευρά
γιατί όλα κρύβουν συμφέροντα, που ουδείς
μπορεί να αρνηθεί τελικά.
Πόλεμοι, πόλεμοι, πόλεμοι
χιλιάδες τα θύματα, οι νεκροί.
Πάντα σε ζώνη εμπόλεμη
και όχι φίλοι και αδελφοί.
Τάνια Στεφάνου – Τσαβδάρη
Αλεξανδρούπολη
