Δίνουν μέχρι και μετρητά για έναρξη επιχείρησης – Αλήθεια, τα 10.000 ευρώ για τον Έβρο είναι ελκυστικά;

Η Σαρδηνία, ένα από τα ομορφότερα νησιά της Μεσογείου, αδειάζει. Παρά τους τουρίστες, οι μόνιμοι κάτοικοι λιγοστεύουν: ο πληθυσμός έπεσε σε 1,57 εκατ. από 1,64 εκατ. πριν τρεις δεκαετίες, με τους μισούς να ζουν στα δύο μεγάλα αστικά κέντρα. Τα κίνητρα που δίνονται είναι μεγάλα, αλλά φαίνεται να μην αποδίδουν.
Τα μικρά χωριά μαραζώνουν, καθώς οι γεννήσεις καταρρέουν και οι νέοι φεύγουν για δουλειές αλλού.

Όπως αναφέρει το Politico, η Ιταλία έχει από τα χαμηλότερα ποσοστά γονιμότητας στην ΕΕ (1,18 παιδιά/γυναίκα). Η Σαρδηνία έχει το χαμηλότερο ποσοστό στη χώρα, 0,91 – πολύ κάτω από το 2,1 που χρειάζεται για σταθερό πληθυσμό.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα το μικρότερο χωριό, το Baradili (76 κάτοικοι). «Το τελευταίο παιδί γεννήθηκε πριν από δέκα χρόνια», λέει η δήμαρχος Μαρία Άννα Καμέντα. Το μονοθέσιο δημοτικό έκλεισε πριν 30 χρόνια· τα παιδιά μετακινούνται κυκλικά σε τρία γειτονικά χωριά με δωρεάν λεωφορείο. Λύκειο και νοσοκομείο απέχουν πάνω από 30 χλμ.

Κίνητρα… πολλών ταχυτήτων
Η Περιφέρεια ρίχνει χρήμα για να κρατήσει ζωντανή την ενδοχώρα:
έως €15.000 για αγορά/ανακαίνιση σπιτιού σε χωριά με λιγότερους από 3.000 κατοίκους,

έως €20.000 για ίδρυση μικρής επιχείρησης, μηνιαίο επίδομα €600 για πρώτο παιδί και €400 για κάθε επόμενο μέχρι 5 ετών.
Κάποιοι δήμοι προσθέτουν έξτρα κίνητρα (π.χ. €10.000 στο Baradili), ενώ το Ollolai έγινε διάσημο για τα «σπίτια του 1 ευρώ». Παρ’ όλα αυτά, οι αφίξεις μεταναστών είναι λίγες: οι αλλοδαποί είναι μόλις 3,3% του πληθυσμού (εθνικός μ.ό. 8,9%).

Η πολιτική αντιπαράθεση

Το εθνικό στρατηγικό σχέδιο για τις «Εσωτερικές Περιοχές» παραδέχεται ότι ορισμένα μέρη ίσως δεν μπορούν να αντιστρέψουν την τάση αποψίλωσης και προτείνει «στοχευμένη υποστήριξη σε χρόνιο μαρασμό». Διατύπωση που προκάλεσε κατακραυγή (ακόμη και από 140 εκπροσώπους της Καθολικής Εκκλησίας) ως «σχέδιο ευπρεπούς θανάτου» των χωριών. «Απλώς γράφτηκε αυτό που γίνεται εδώ και δεκαετίες», απαντά νηφάλια η δήμαρχος του Baradili.

Τι δουλεύει – και τι όχι
Όπως φαίνεται τα κίνητρα από μόνα τους δεν φτάνουν (ούτε στεγαστικά, ούτε γεννητικά). Χρειάζονται δουλειές, υπηρεσίες, γρήγορο διαδίκτυο, σχολεία/υγεία σε λογική απόσταση, αξιόπιστες συγκοινωνίες.
Η στοχευμένη επιχειρηματικότητα (αγροδιατροφικό–χειροτεχνία–slow tourism–τηλε-εργασία) μπορεί να ριζώσει, αν στηριχθεί με μικροχρηματοδότηση και logistics. Κοινότητες που «κρατάνε ο ένας τον άλλον» είναι πλεονέκτημα: «Σε τόσο μικρό χωριό, αν δεν βοηθάμε, είμαστε χαμένοι», είπε γείτονας στον Ροβίρα.
Παρά την καθοδική καμπύλη, οι τοπικοί ηγέτες επιμένουν: «Η ενδοχώρα της Σαρδηνίας έχει περάσει πανώλες και πολέμους – και στάθηκε όρθια», λέει ο δήμαρχος του Ollolai. «Η ποιότητα ζωής είναι καλύτερη, και οι ωραιότερες παραλίες του κόσμου είναι μία ώρα μακριά. Τα όμορφα πράγματα δεν πεθαίνουν».

protothema.gr

* * * 
Σημείωση Ε.Θ.

Το παραπάνω άρθρο κατατοπίζει υπέροχα όσους σκέφτονται να μετακομίσουν στο πανέμορφο νησί της Σαρδηνίας. Τα κίνητρα μετεγκατάστασης που δίνονται δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητα. Ειδικά το γεγονός πως δίνονται μέχρι και 20.000 ευρώ για την ίδρυση μικρής επιχείρησης, αλλά και επίδομα για την γέννηση παιδιών και μέχρι να φτάσουν την ηλικία των 5 ετών, θα μπορούσαμε να πούμε πως τα κίνητρα είναι ακαταμάχητα!

Στον αντίποδα, στη χώρα μας, η κυβέρνηση δίνει 10.000 ευρώ για να έρθει κάποιος να μείνει και να ζήσει στον Έβρο μας. Πολλοί λένε (και δε θα διαφωνήσουμε μαζί τους) πως αυτά τα 10.000 ευρώ δε φτάνουν ούτε για… ζήτω! 

Διότι, ακόμα κι αν τα λάβει κάποιος αυτά τα χρήματα, εάν δεν έχει κίνητρο εργασίας ή βοήθημα για να δημιουργήσει οικογένεια, τότε γιατί να έρθει και να μείνει στον Έβρο;

Μάλλον κάτι δεν έχουν υπολογίσει καλά εκεί κάτω στην Αθήνα… Οι προθέσεις μπορεί να είναι αγνές, αλλά χρειάζεται κάτι παραπάνω για να ζωντανέψει ο νομός μας και να αναστηθεί δημογραφικά.

Μ.Κ.