Νάρκη στα θεμέλια του Στρατεύματος τα «Γραφεία Προστασίας Στελεχών» – Θα ελέγχουν τις αποφάσεις των Στρατηγών – Και θητεία στο Σπίτι για Στρατιώτες Δημοτικούς Συμβούλους
Σε μια παλιά γελοιογραφία του Ιωάννου στα πρώτα χρόνια του ΠΑΣΟΚ, εμφανιζόταν Στρατιωτική φάλαγγα με άρματα μάχης, όπου ο Στρατηγός Παπαδόπουλος θεωρεί ότι αυτή η Άσκηση είναι Αντισυνταγματική.
Γιατί τα γράφουμε αυτά σήμερα;
Διαβάστε το παρακάτω κείμενο της Εστίας και θα καταλάβετε τι εννοούμε.
***
Πριν ακόμη κατατεθεί στην Βουλή το νομοσχέδιο του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης που επιγράφεται «Ρυθμίσεις Μέριμνας Προσωπικού Ενόπλων Δυνάμεων», αποκαλύπτονται ή μία μετά την άλλη ρυθμίσεις-σκάνδαλο, που λειτουργούν προνομιακώς προς όφελος κάποιων κατηγοριών προσωπικού και εις βάρος τής ομαλής λειτουργίας των Ενόπλων Δυνάμεων.
Είναι ακατανόητο για ποιόν λόγο θα πρέπει κάποιος να θελήσει να εκλεγεί δημοτικός ή περιφερειακός σύμβουλος πριν ολοκληρώσει τις στρατιωτικές υποχρεώσεις του.
Το νομοσχέδιο του δίδει έναν πολύ σοβαρό λόγο, αφού, αν εκλεγεί, θα υπηρετήσει πέριξ της οικίας του!
Άφ’ ενός δικαιούται ειδικής άδειας και άφ’ ετέρου «θεσμοθετείται ή κατ’ εξαίρεση μετάθεσή τους η επιπλέον παραμονή τους στον τόπο στον όποιο εκλέγονται, για όσο διαρκεί η θητεία τους, προς διευκόλυνση εκπλήρωσης των καθηκόντων τους»
Με απλά λόγια, ένας οπλίτης που εκλέγεται δημοτικός ή περιφερειακός σύμβουλος υπηρετεί στην κατοικία του και τυγχάνει και άλλων διευκολύνσεων, κατά τρόπο που αδικεί καταφόρως τους νέους, οι οποίοι υπηρετούν κανονικά την θητεία τους.
Ακόμη, ένας νέος οποίος εξελέγη δημοτικός σύμβουλος θα μπορεί να πάει να καταταγεί, ήδη με την ιδιότητα του αιρετού της τοπικής αυτοδιοικήσεως, έχοντας εκ των προτέρων εξασφαλισμένο ότι ή θητεία του θα είναι τυπική και δεν θα συνεπάγεται τις υποχρεώσεις στις όποιες ανταποκρίνονται οι Έλληνες νέοι, οι όποιοι φορούν το «χακί» για να υπηρετήσουν την πατρίδα.
Αναρωτιέται κανείς, για ποιόν λόγο ο νομοθέτης δίδει προτεραιότητα στην «διευκόλυνση εκπλήρωσης των καθηκόντων τους» σε έναν Δήμο ή μια περιφέρεια έναντι της εκπληρώσεως του υπερτέρου καθήκοντος προς την πατρίδα.
Και εν τέλει αυτό το καθήκον προς την πατρίδα είναι μια οικουμενική υποχρέωση όλων των Ελλήνων, ενώ η εκλογή σε ένα δημοτικό ή περιφερειακό συμβούλιο αποτελεί προσωπική επιλογή στην όποια επ’ ουδενί επιτρέπεται να δίδεται προτεραιότης.
Να σημειωθεί ότι ήδη επιτρέπεται σε υπαξιωματικούς να εκλέγονται στην τοπική αυτοδιοίκηση, κάτι που είναι εξ ίσου ακατανόητο με το να δίδεται αυτό το δικαίωμα και σε στρατευσίμους οπλίτες.
Τα προβλήματα όμως δεν σταματούν εδώ.
Αν κάποιες προνομιακές ρυθμίσεις αφορούν σε συγκεκριμένες κατηγορίες προσωπικού, τα θεσμοθετούμενα Γραφεία Νομικής Προστασίας Στελεχών (ΓΝΟΠΣ) αποτελούν νάρκη στα θεμέλια του στρατεύματος.
Αυτά τα γραφεία θα είναι μία μορφή παράλληλης ελεγκτικής δομής που θα λειτουργεί στα πρότυπα των κομμισαρίων κάποιων αλήστου μνήμης αυταρχικών καθεστώτων.
Ως ειρωνεία ακούγεται η αποστροφή της σχετικής εισηγητικής εκθέσεως: «Η δημιουργία των ως άνω Γραφείων δεν επηρεάζει τις διαδικασίες ιεραρχικής προώθησης αναφορών ή παραπόνων και τους χειρισμούς τους κατά τις κείμενες διαδικασίες»;
Μα είναι έτσι, τότε ποιος είναι ο λόγος δημιουργίας αυτών των ΓΝΟΠΣ, τα οποία στην εισηγητική έκθεση περιγράφονται ως «Συντονιστικά Γ ραφεία Ελέγχου Στρατιωτικής Υπηρεσίας»;
Φοβούμεθα ότι μια απλή ερμηνεία είναι πως τα γραφεία αυτά συνιστούν αποδυνάμωση της διοικητικής λειτουργίας των στρατιωτικών μονάδων και σχηματισμών και υπονομεύουν την στρατιωτική ιεραρχία.
Αν μή τι άλλο, εισάγουν αμφιβολίες ως προς την ορθή και νόμιμη λειτουργία της διοικητικής πυραμίδας του στρατεύματος.
Θα έρχεται δηλαδή μιά επιτροπή η οποία θα στελεχώνεται μέ «μόνιμο προσωπικό» και με έναν αξιωματικό του Κοινού Νομικού Σώματος να αξιολογήσει παράπονα ή να ελέγξει τις αποφάσεις ενός ανωτάτου Αξιωματικού, όπως για παράδειγμα ένας αντιστράτηγος διοικητής Σώματος Στρατού ή ένας αντιναύαρχος Αρχηγός του Στόλου.
Φυσικά το «μόνιμό προσωπικό» που θα συγκροτεί την Επιτροπή θα είναι κατωτέρων, έως πολύ κατωτέρων βαθμών, και θα έχει άγνοια τών ιδιαιτέρων συνθηκών των συγκεκριμένων διοικήσεων.
Με ποια κριτήρια άραγε θα επιλέγονται τα μέλη των Επιτροπών; Για ποιόν λόγο αυτά αφήνονται αόριστα;
Το ακόμη χειρότερο όμως, το όποιο δημιουργεί πληθώρα ερωτημάτων, είναι ότι τα Γραφεία αυτά θα έχουν και άλλη αρμοδιότητα πέρα από την προώθηση άπ’ ευθείας στους Αρχηγούς των παραπόνων ή αιτημάτων στελεχών.
Θα αποτελούν πραγματικό βραχνά για τον κάθε διοικητή, αφού ανεξαρτήτως του εάν θα υπάρχουν παράπονα στελεχών ή όχι, θα υποβάλλουν κάθε εξάμηνο έκθεση «για την εκτέλεση της αποστολής τους».
Δηλαδή, όπως αναφέρει η εισηγητική έκθεση: «Τη συνδρομή τους στην εύρυθμη και αποτελεσματική Λειτουργία των Ενόπλων Δυνάμεων, υπό το πρίσμα της συνδρομής και έρευνας για την προστασία των δικαιωμάτων των στελεχών, τον έλεγχο της διαφάνειας και της τήρησης της νομιμότητας, τον εντοπισμό και την καταπολέμηση της κακοδιοίκησης και της κατάχρησης εξουσίας…»
Δηλαδή μέχρι σήμερα το στρατιωτικό σύστημα δεν ήλεγχε τις περιπτώσεις κακοδιοικήσεως και καταχρήσεως εξουσίας; Δεν προστάτευε τα δικαιώματα τών στελεχών;
Είναι προφανές ότι με τις διατάξεις αυτές επιδιώκεται η απαξίωση της στρατιωτικής ιεραρχίας με τον τρόπο που μέχρι σήμερα λειτουργεί και η υποβάθμιση των ανωτάτων στελεχών, η διοικητική επάρκεια των οποίων τίθεται υπό την κρίση ομάδων προσώπων απροσδιορίστων προσόντων, τα οποία μάλλον δεν θα έχουν επαρκή γνώση για τα ζητήματα των Ενόπλων Δυνάμεων.
Πολύ φοβούμεθα ότι ρυθμίσεις αυτές είναι εκ του πονηρού και θα λειτουργήσουν διαλυτικά για τις Ένοπλες Δυνάμεις και αποδιοργανωτικά για το εθνικό αμυντικό σύστημα.
Σημείωση Ε.Θ.:
Συμπέρασμα: Η γελοιογραφία του Ιωάννου που περιγράψαμε, έρχεται τώρα να πάρει σάρκα και οστά.
Η ηγεσία του Στρατεύματος, συμφωνεί άραγε μ’ αυτές τις διατάξεις;
Σ. Κ.
