Η Θράκη σήμερα έχει βγει στο ξέφωτο – Έχει αντρειωθεί και σύρει πλέον το σπαθί της κατά των Λύκων που υλακτούν
Γ’ ΜΕΡΟΣ
Γενικά Συμπεράσματα
1. Ίσως να μη έχουμε συνειδητοποιήσει κακώς όμως, όλοι οι Έλληνες, ότι βρισκόμαστε, σε μια εμπόλεμη σύγκρουση με την Τουρκία. Την παρούσα περίοδο διανύουμε το πρώτο στάδιο, του λεγόμενου ψυχρού πολέμου, ο οποίος διεξάγεται σκληρά και αδυσώπητα, εκτός των οποιωνδήποτε διπλωματικών σχέσεων και αβροτήτων, με ιταμές απειλές και αυθαιρεσίες, από την Τουρκία, κατά χερσαίων, νησιωτικών θαλασσιών και εναέριων περιοχών της Ελλάδας. Δεν λείπουν, ακόμη, μετά από ένα προπαγανδιστικό παροξυσμό, Τούρκων αξιωματούχων, οι ύβρεις, οι προσβολές, οι χυδαιότητες, η επίδειξη έξαρσης και αλαζονείας, καθώς και η υποβάθμιση και υποτίμηση του Ελληνικού λαού και αξιωματούχων του. Το δεύτερο στάδιο, θα είναι η θερμή πολεμική σύγκρουση, διότι εκεί μας οδηγεί το πολεμοχαρές DNAτων Τούρκων (κατακτήσεις, αρπαγές, αίμα, γενοκτονίες, αφανισμούς και εξανδραποδισμούς λαών και θρησκειών) εκτός βέβαια εάν, οι δήθεν “Σύμμαχοι και φίλοι” μας οδηγήσουν “εκόντες άκοντες”, σε ένα τραπέζι διαπραγματεύσεων, οπού οι Τούρκοι μόνο θα απαιτούν και ζητούν, εμείς δε μόνο να δίνουμε, αφού ηλιθίως, χάριν μιας επίπλαστης, επιδιωκόμενης ειρήνης, δεν διεκδικούμε τίποτα, από την τόση μεγάλη μας, εθνική κληρονομιά, επί χιλιάδες χρόνια, οικοδομηθείσα. Εκεί που σήμερα είναι οι Τούρκοι, κάποτε είμαστε εμείς. Τα ίχνη των πολιτισμών, τους οποίους δημιουργήσαμεν εκεί, φέρουν την ανεξίτηλη Ελληνική σφραγίδα και είναι αδιάψευστοι μάρτυρες και δεν είναι δυνατό να εξαφανιστούν, με την οποιαδήποτε κατευθυνόμενη, διαστρέβλωση και παραχάραξη της Ιστορίας. Πρόσφατο δείγμα, είναι μετά τα τόσα πολλά, και ακραία, περί της καταγωγής των Τούρκων τα οποία προηγήθηκαν, ότι οι Τούρκοι, είναι απόγονοι των αρχαίων Τρώων.
2. Ο Πρόεδρος της Τουρκίας ζει με την ψευδαίσθηση, ότι όλοι οι μουσουλμάνοι, απανταχού του κόσμου είναι “αδελφοί” του και αγνοεί ότι το πλείστον των αραβικών κρατών, αν και σουνιτικών, δεν πέφτουν στην παγίδα του και έχουν, εντελώς διαφορετική άποψη ενθυμούμενα το παρελθόν και δεν επιθυμούν να γίνουν πάλι υποτελή και σκλαβωμένα στους Τούρκους, εξ’ ου και οι νέες τους συμμαχίες, συνεργασίες, προσεγγίσεις, με άλλες χώρες όπως η Ελλάδα, Κύπρος κλπ. Ακόμη και το Άναρχο και αιώνιο πνεύμα του Θεού, όλων μας, των ανθρώπων, ανεξαιρέτως, “τουρκοποιείται”, αφού σε κάθε χιμαιρικό και ουτοπιστικό σχεδιασμό, αλλά και σε κάθε έκνομη, ενέργεια τους, που βλάπτει, εν αδίκω, άλλους λαούς, Τούρκοι αξιωματούχοι, εμπαίζοντες και υποβαθμίζοντες τον λαό τους, με περίσσεια, θρησκευτική, δακρύβρεχτη υποκρισία, επικαλούνται, τη “βοήθεια του Θεού”.
3. Η Δυτική Θράκη γεωπολιτικά και γεωστρατηγικά, αποτελεί τον αμυντικό προμαχώνα, αλλά και το επιθετικό ορμητήριο, έναντι της Τούρκικης απειλής. Μέσω της Δυτ. Θράκης, ευρέως, επιτυγχάνεται, η περίσχεση και παράκαμψη των Στενών, ενεργώντας τόσο προς Βορρά για έλεγχο – απόφραξη στενού Βοσπόρου μέσω Εύξεινου Πόντου, όσο και προς Νότο, για έλεγχο εισόδου – εξόδου Ελλησπόντου, μέσω Θρακικού Πελάγους και εγγύς νησιών. Με την Συνθήκη του Νεϊγύ (27 Νοεμβρίου 1919), η Βουλγαρία παραιτείται, υπέρ των Συμμάχων, όλων των κυριαρχικών δικαιωμάτων της, επί της Δυτ. Θράκης, η οποία με το μεγαλύτερο τμήμα της Ανατ. Θράκης, παραχωρείται στην Ελλάδα (Συνθήκης Σεβρών 10 Αυγ. 1920). Από τα γεγονότα αυτά, εκπορεύεται, ο Βουλγαρικός αναθεωρητισμός, ο οποίος επέβαλε στην Ελλάδα να οχυρώσει τα σύνορα της, με Βουλγαρία “Γραμμή Μεταξά”. Η Δυτ. Θράκη τότε, περίοδος Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά και σήμερα, στερείται του αναγκαίου και επιβαλλόμενου, αμυντικού βάθους, με ελάχιστο αυτό, της λίμνης Βιστωνίδας – Παπικίου όρους, της αμυντικής τοποθεσίας Κοπτερού, ανερχόμενο μόνο στα 20 χιλιόμετρα. Στη Συνδιάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων (29 Ιουλίου – 15 Οκτωβρίου 1946), μεταξύ των Εθνών, κατά του άξονα, ο τότε νεοεκλεγείς Πρωθυπουργός της Ελλάδας Κωνσταντίνος Τσαλδάρης, έθεσε το θέμα των εθνικών διεκδικήσεων, τότε δεν ίσχυε, το “δεν διεκδικούμε τίποτα”. Οι εθνικές διεκδικήσεις αφορούσαν Βόρεια Ήπειρο, Δωδεκάνησα, Κύπρο και διευθέτηση βορείων συνόρων, στη Δυτ. Θράκη, με Βουλγαρία. Η Ελλάδα ζητούσε την επέκταση βορείως, των συνόρων της Δυτ. Θράκης μέχρι ΑΡΔΑ ποτ., όπου κατοικούσαν 400.000 κάτοικοι, Πομάκοι και Τουρκογενείς, μουσουλμάνοι. Με παρέμβαση όμως της Σοβιετικής Ένωσης, στη σφαίρα επιρροής της οποίας, είχε περιέλθει η Βουλγαρία, αλλά και κάποιων Συμμάχων μας, όχι μόνο απορρίφθηκε το αίτημα της Ελλάδας, αλλά τέθηκε και θέμα εξόδου της Βουλγαρίας, στο Αιγαίο, με την παραχώρηση σε αυτή της Δυτ. Θράκης. Με την λήξη της Συνδιάσκεψης, δεν έγιναν αποδεκτά τα αιτήματα Ελλάδας και Βουλγαρίας.
Με περίσσεια, δολιότητα, θράσος και αναισχυντία, η Βουλγαρία συνεχίζει να διεκδικεί την Δυτ. Θράκη, για έξοδο της στο Αιγαίο, επί Πρωθυπουργίας Γ. Δημητρώς το 1947 και όταν η Βουλγαρία, γίνεται δεκτή, ως μέλος του ΟΗΕ. Τον Ιούλιο του 1975, ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας Κωνσταντίνος Καραμανλής, επισκέπτεται στη Σόφια, τον πρόεδρο της Βουλγαρίας, Τόντορ Ζίβκοφ η πρώτη συνάντηση Ηγετών, στην Ιστορία, Ελλάδας Βουλγαρίας, όπου συμφωνούν να ενταφιαστούν, οι οποιεσδήποτε εδαφικές διεκδικήσεις. Αυτό συνεχίστηκε και επί Κυβερνήσεως Ανδρέα Παπανδρέου. Επακολουθεί, η αποβαλκανοποίηση των κρατών της Βαλκανικής και η Νατοδοροφοροποίηση τους, εκτός της πετσοκομμένης Σερβίας, από το ΝΑΤΟ.
4. Η διείσδυση της Τουρκίας και τα κρυφά χαμόγελα, σήμερα, Ερντογάν – Μπορίσοφ, ο οποίος τάχθηκε κατά του ΕΜΠΑΡΓΚΟ όπλων κατά της Τουρκίας, στο πλευρό της Γερμανίας, πρέπει να μας ανησυχούν. Η έξοδος της Βουλγαρίας στο Αιγαίο τελεί εν υπνώσει; Ποιος όμως μπορεί να μας διαβεβαιώσει, ότι ο Ερντογάν, δεν θα επιχειρήσει να την αφυπνίσει; με την επικαλούμενη καραμπαχοποίηση της Δυτ. Θράκης, οπού θα ήθελε πάρα πολύ να ειπεί “Βουλγαρία, με την βοήθεια του θεού, πάρε και εσύ ένα κομμάτι της Δυτ. Θράκης, να βρέξεις τα πόδια σου στο Αιγαίο”. Οι πεινασμένοι λύκοι αρνιά ονειρεύονται. Εάν η Βουλγαρία επιθυμεί Αιγαίο, ας ξεχάσει την Δυτ. Θράκη και ας σταθμίσει όλες τις άλλες πιθανές περιπτώσεις. Έχουμε την εντύπωση, ότι αυτό που την συμφέρει, περισσότερο, εάν επιθυμεί έξοδο στο Αιγαίο είναι να γίνει μέσω Ανατ. Θράκης, η οποία αποτελεί την αχίλλειο πτέρνα της Τουρκίας. Επί εποχής Σοβιετικής Ένωσης αυτά ήταν αδιανόητα. Επί ΝΑΤΟ, όμως τα πάντα είναι δυνατά. (Κόσσοβο, Ιράκ, Συρία, Λιβυή, Καραμπάχ) κλπ. Δεδομένου ότι το 15% του πληθυσμού της Βουλγαρίας είναι μουσουλμάνοι και ότι στον κόρφο της είναι έτοιμη να εκραγεί μια βόμβα τύπου Κοσσόβου. Ας ξαναειδεί το ειδύλλιο Καραμανλή – Ζίβκοφ και ας στραφεί προς Νότο, εμείς την περιμένουμε, να στραφούμε από κοινού προς Ανατολάς και από εκεί μπορεί να ιδεί και ακούσει, αν συνεχίζει να επιθυμεί, τους παφλασμούς των κυμάτων του Αιγαίου. Ότι και αν ήθελε συμβεί, η Ελλάδα, έχει φθάσει επιτέλους το ξέφωτο, η Δυτική Θράκη έχει αντρειωθεί και σύρει το σπαθί, ενώ οι λύκοι από μακριά ουρλιάζουν και υλακτούν, με την ουρά στα σκέλια.
5. Η Δυτική Θράκη, είναι μια ιδιαίτερα, ξεχωριστή περιοχή, η οποία, λόγω των επικρατούντων και ισχυόντων, για την ώρα, γεωπολιτικών και γεωστρατηγικών δεδομένων, χρήζει ιδιαίτερης προσοχής, τόσο στο διπλωματικό χώρο, όσο και στον στρατιωτικό. Ενυπάρχουν ιστορικά, στοιχεία, προς μελέτη τα οποία εν σμικρύνσει προσομοιάζουν για την Δυτική Θράκη, με εκείνα, των “Γραμμών Αμύνης”, “Μαζινό”, για την Γαλλία και “Ζιγκφρίν”, για τη Γερμανία, με την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Έβρος ποτ., είναι, ο αντίστοιχος του Ρήνου ποτ. Ακόμη συσχετίζονται περιοχές αντίστοιχες με εκείνες των Αρδέννων αλλά και γειτονικών χωρών, της Γαλλίας όπως Λουξεμβούργου, Βελγίου, Ολλανδίας, για την περίπτωση δε της Δυτικής Θράκης, της συνορεύουσας αυτής Βουλγαρίας.
Μια, και υπήρξε η διάσπαση και διάρρηξη της Γαλλικής Άμυνας, μέσω, των πλημμελώς, φυλασσομένων δασομένων, ημιορεινών Αρδέννων, επισημαίνονται τα πιο κάτω προς προβληματισμό μας και ανάλογης αντίδρασης και σχεδίασης μας.
α. Η πολιτική, ηττοπαθής τοποθέτηση των Γαλλοβρετανών, καθώς και η επιδιωκόμενη ουδετερότης, των Βέλγων και Ολλανδών, έναντι της επιθετικότητας των Γερμανών. (Η επιθετικότητα της Τουρκίας, αντιμετωπίζεται με ανάλογη επιθετικότητα της Ελλάδας, στο υφιστάμενο πολυμέτωπο επιχειρησιακό πλάνο και όχι με διστακτικούς αμυντικούς σχεδιασμούς, του “Ήξεις – Αφίξεις”).
β. Διασπορά του αρματικού δυναμικού της Γαλλίας, το οποίο ήταν ποιοτικώς ανώτερο της Γερμανίας και υπερτερούσε, σε αριθμό, πλην όμως μη επαρκώς επανδρωμένο και αξιόμαχο (Ρεαλιστική Ελληνική Σχεδίαση, η οποία να περιλαμβάνει, όχι μόνο κατά περιοχή, αμυντική σχεδίαση, αλλά ισχυρά κρούση σε βάθος, στο ασθενές σημείο του αντιπάλου).
γ. Την ανάληψη τολμηρής επιθετικής πρωτοβουλίας των Γερμανών, με μαζική χρήση των τεθωρακισμένων σε δημιουργηθέντα ρήγματα, στη Γαλλική Άμυνα. (Προέχει η Επιθετική Ελληνική Πρωτοβουλία με αιχμή του δόρατος τα άρματα μάχης, εκεί οπού ο αντίπαλος, δεν το αναμένει).
δ. Αεροπορική υπεροχή των Γερμανών. (παράγοντας καθοριστικός ειδικά για τις επιθετικές επιχειρήσεις, σε αναπεπταμένα πεδινά εδάφη, όπως της Ανατ. Θράκης).
ε. Διεισδύσεις σε βάθος, για κατάληψη ζωτικών εγκαταστάσεων, γεφυρών κλπ, από αερομεταφερόμενες δυνάμεις. (Ας σχεδιάσουμε ανάλογα, έχοντας από του καιρού της ειρήνης, επισημαίνει τους ανάλογους στόχους στην εχθρική τοποθεσία).
6. Το σχέδιο των Τούρκων, “egemen” (ηγεμών), προβλέπει μέσα σε 3-4 ημέρες, να έχουν ολοκληρωθεί, οι καταλήψεις των ΑΝΣΚ, με την ενέργεια διεισδύσεων, συνένωσης με θύλακες, στο εσωτερικό της Δυτ. Θράκης κλπ. Είναι μια υπερφίαλη επιδίωξη των Τούρκων, η οποία δεν αποκλείεται να είναι και μια μπλόφα, για την σύγχυση και αποπροσανατολισμό του Δ’ Σώματος Στρατού. Εκείνο όμως το οποίο αποτελεί αντικείμενο σοβαρής μελέτης και ανησυχίας είναι η στάση της Βουλγαρίας, εάν θα είναι ουδέτερη, ευμενώς ουδέτερη ή ότι άλλο ήθελε προκύψει, για τον έλεγχο των συνόρων της και των κατοίκων της, στις περιοχές αυτές, των συνόρων Ελλάδας – Βουλγαρίας. Στον τομέα αυτό, απαραίτητο είναι να έχει προηγηθεί η διπλωματική δράση – μάχη και ως εκ του αποτελέσματος, να ενεργούμε, στρατιωτικά – επιχειρησιακά, ανάλογα.
7. Τελικά ας μη μας διαφεύγει ότι, στη Θράκη γενικά Δυτική και Ανατολική, υπάρχει μια σχετική αθροιστική ισορροπία Δυνάμεων εκατέρωθεν, στα πλαίσια της χωρητικότητας (στρατιωτικών Δυνάμεων), της περιοχής. Το αποτέλεσμα μιας σύγκρουσης θα κριθεί από την ανάλογη επιθετική πρωτοβουλία και σχεδίαση έκαστου των αντιπάλων. Η Δυτική Θράκη, πλεονεκτεί, έναντι της Ανατολικής Θράκης, για επιθετικές επιχειρήσεις, εφ’ όσον αυτό ήθελε απαιτηθεί, μετά από πολυδιάστατη, συνεχώς βελτιούμενη, επιχειρησιακή – επιτελική σχεδίαση. Ο Μέγας Φρειδερίκος έλεγε “πολεμώ σημαίνει επιτίθεμαι”.
8. Όλοι ανεξαιρέτως οι Έλληνες, ηγεσία και λαός, προ της επιθετικότητας της Τουρκίας, στα πλαίσια του ήδη διεξαγόμενου ψυχρού πολέμου καλούνται να επιλέξουν, επίπλαστη ειρήνη με συνεχείς υποχωρήσεις ή ένοπλη σύγκρουση;. Ο ρήτορας Δημοσθένης έλεγε σχετικά. “Πόλεμος ένδοξος, ειρήνης αισχράς αιρετότερος” δηλαδή “Ο ένδοξος πόλεμος, είναι προτιμότερος της επονείδιστης ειρήνης”. Διαρκώς οι Έλληνες επιθυμούν την ΕΙΡΗΝΗ, το ίδιο επιθυμούν και οι Τούρκοι, ανάλογα να πράξουν, διότι στην ειρήνη, κατά τον ΗΡΟΔΟΤΟ, τα παιδιά, θάβουν τους γονείς τους, ενώ στον πόλεμο, οι γονείς θάβουν τα παιδιά τους, είτε είναι Έλληνες είτε Τούρκοι…. Κύριε Πρόεδρε της Τουρκίας…
Παν. Χόχολης
Αντιστράτηγος Ε.Α.
Επίτιμος Διοικητής
Ανώτατης Σχολής Πολέμου
