Ο χώρος της παλιάς ψαραγοράς στην Αλεξανδρούπολη έχει γίνει εστία τρωκτικών – Όμως οι περίοικοι …διστάζουν να μιλήσουν μπροστά στην κάμερα !!!
Πολλά είναι τα παράπονα των πολιτών αλλά και καταστηματαρχών για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο χώρος της παλιάς ιχθυαγοράς, τα γνωστά παλιά “ψαράδικα” στην Αλεξανδρούπολη.
Ένας χώρος, που κάποτε αποτελούσε ένα σημείο αναφοράς για την πόλη, και έσφυζε από κόσμο, πλέον έχει γίνει, χώρος στάθμευσης αυτοκινήτων, και αυτό είναι το λιγότερο, καθώς σιγά σιγά μετατρέπεται σε… σκουπιδότοπο.
Μπάζα, πεταμένα κλαδιά, σκουπίδια, συνθέτουν ένα σκηνικό πέρα από αντιαισθητικό, επικίνδυνο και για τη δημόσια υγεία, καθώς σύμφωνα με μαρτυρίες των κατοίκων της περιοχής, ο χώρος το βράδυ, γεμίζει με τρωκτικά.
Με την κάμερα του ΘΡΑΚΗ ΝΕΤ επισκεφτήκαμε το μέρος για να καταγράψουμε την κατάσταση η οποία, πραγματικά δεν τιμάει κανένα, και αν μη τι άλλο, προσβάλλει την εικόνα της πόλης μας.
Ας μη ξεχνάμε, ότι το μέρος βρίσκεται σε απόσταση λίγων μέτρων από το λιμάνι, την παραλία και τον φάρο της Αλεξανδρούπολης, τα πιο τουριστικά σημεία της πόλης. Θα πρέπει όμως όλοι μας, να βοηθήσουμε στο να αλλάξει αυτή η κατάσταση.
Πρώτα απ όλα, ως πολίτες, να μη φοβόμαστε να καταγγείλουμε ανάλογα περιστατικά. Επώνυμα, στα μέσα ενημέρωσης.
Γιατί το “δε θέλω να μιλήσω στην κάμερα” όχι μόνο δε βοηθά, αντιθέτως, δείχνει μία μικροαστική αντίληψη, ενός πολίτη ο οποίος φοβάται. Και ο οποίος, δεν έχει να φοβηθεί τίποτα. Τουναντίον, πρέπει να “βγει μπροστά”, να διεκδικήσει τα αυτονόητα.
Μία πιο καθαρή πόλη. για παράδειγμα.
***
Σημείωση Ε. Θ.:
Αυτό ήταν το αξιοπρεπές και ευγενικό ρεπορτάζ της Τηλεόρασης ΘΡΑΚΗ ΝΕΤ.
Με αφορμή τα παραπάνω, θέλουμε να κάνουμε δύο επισημάνσεις:
ΠΡΩΤΟΝ – Η Αλεξανδρούπολη εξακολουθεί να διατηρεί την … “πρωτοτυπία” ως παραθαλάσσια πόλη, να μην διαθέτει ψαραγορά.
Ας όψονται οι Δήμαρχοι που την κατεδάφισαν για να διασπείρουν τα ιχθυοπωλεία σε ολόκληρη την πόλη, στερόντας την δυνατότητα από τους πολίτες, να συγκρίνουν ποιότητα, τιμές κ.λπ. των αλιευμάτων.
ΔΕΥΤΕΡΟΝ – Η “ραγιάδικη” νοοτροπία (χωρίς παρεξήγηση) της Αλεξανδρούπολης συνεχίζεται.
Το βιώνουμε δεκάδες χρόνια στα Γραφεία της ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΘΡΑΚΗΣ, που έρχονται οι διαμαρτυρόμενοι για τα κακώς κείμενα του τόπου μας, ζητώντας να γράψει η Εφημερίδα, αλλά μόλις ζητήσεις το όνομα και την υπογραφή τους, αρχίζουν τα “κούφια”.
“Ξέρεις, η γυναίκα μου είναι Δημόσιος Υπάλληλος και δεν θέλω να της δημιουργήσω προβλήματα”.
Δηλαδή γράφε εσύ Κονδύλη να γίνεσαι κακός και οι υπόλοιποι να μένουν στο απυρόβλητο.
Την ίδια κατάσταση δυστυχώς αντιμετώπισε προχθές και το συνεργείο της Τηλεόρασης ΘΡΑΚΗ ΝΕΤ.
Οι διαμαρτυρόμενοι περίοικοι που μας είχαν ειδοποιήσει, κρύφτηκαν πίσω από την κάμερα, αρνούμενοι να μιλήσουν ελεύθερα.
Οι βρισιές και τα αναθέματα, ήταν άφθονα. “Θα μας φάνε τα ποντίκια – Ανεβαίνουν μέχρι επάνω στα διαμερίσματα – Είμαστε σε κατάσταση απελπισίας”.
Αυτά κατ’ ιδίαν. Μπροστά στο γυαλί όμως τσιμουδιά.
Γιατί άραγε; – Γιατί φοβούνται να μιλήσουν για το δίκιο τους;
Τι φοβούνται; Μήπως και θυμώσει ο Δήμαρχος;
Εμείς κάναμε το άχαρο καθήκον μας να δημοσιοποιήσουμε το ζήτημα.
Μόνο που με την σιωπή των περιοίκων δεν φεύγουν τα ποντίκια.
Σ. Κ.
