Οι γυναίκες ιστορικά μέχρι σήμερα παρά τους συνεχείς και επίπονους αγώνες για ισότητα σε όλο το φάσμα της κοινωνικής ζωής και της καθημερινότητας έχουν κατορθώσει και επιτύχει σε σημαντικό βαθμό το δικαίωμα τους αυτό. Ωστόσο παρά τις σημαντικές κατακτήσεις που πέτυχαν δεν έχουν ακόμη και σήμερα την θέση που τους αξίζει. Η καταγραφή των έμφυλων ανισοτήτων τείνουν να αυξάνονται.
Ο Δείκτης Ισότητας των Φύλων που έχει δημοσιεύσει το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο για την Ισότητα των Φύλων (EIGE) βαθμολόγησε το 2021 την ΕΕ με 68 στα 100 και την Ελλάδα μόλις με 52,5 στα 100, κατατάσσοντας την στην τελευταία θέση. Αναφέρει μάλιστα η σχετική έκθεση ότι ήδη από το 2010 η Ελλάδα παραμένει στάσιμη σε ό,τι αφορά την έμφυλη ισότητα.
Περαιτέρω η ισότητα των φύλων ισοδυναμεί με την δυνατότητα διεκδίκησης ίσων ευκαιριών σε κάθε τομέα ζωής και δραστηριότητας, αλλά στην πράξη η ισότητα φαίνεται να μην είναι αρκούντως εδραιωμένη στην ελληνική κοινωνία.
Στη χώρα μας υφίσταται κραυγαλέα ανισότητα αμοιβών και τεράστιο έμφυλο συνταξιοδοτικό χάσμα ενώ βιώνουμε την συρρίκνωση της γυναικείας επιχειρηματικότητας και την σωματική και ψυχολογική βία κατά των γυναικών με κάθε δυνατή μορφή.
Στην πραγματικότητα φαντάζει αδύνατη η ισότιμη συμμετοχή των γυναικών στην αγορά εργασίας σε διευθυντικές θέσεις, με ηγετικό ρόλο καθώς αναγκάζονται συχνά να εγκαταλείψουν την εργασία τους κατά τον πρώτο χρόνο μετά την γέννηση του παιδιού τους.
Είναι σαφές λοιπόν ότι δεν υφίσταται ουσιαστική ισότητα των φύλων ενώ η πατριαρχική δομή της κοινωνίας μας έχει ως αποτέλεσμα μια βαθιά στρεβλή ριζωμένη αντίληψη για τον σεβασμό και την δυνατότητα συνύπαρξης της διαφορετικότητας με όσα θεωρούνται «αποδεκτά».
Ακόμα και σήμερα συζητάμε για τα αυτονόητα, όπως είναι το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης, της ισότητας όλων των ανθρώπων ανεξαρτήτως φύλου, καταγωγής, σεξουαλικού προσανατολισμού κ.ο.κ. στην εργασία, στην εκπαίδευση, στην ασφάλεια και σε κάθε τομέα της καθημερινότητας.
Καθίσταται σαφές ότι ο αγώνας για την πραγματική και ουσιαστική ισότητα των φύλων είναι συνεχής και διαρκής, ιδιαίτερα σήμερα όπου η κοινωνία μετέρχεται βαθιά αξιακή κρίση.
Η παιδεία μακριά από αναχρονισμούς και στερεότυπα αποτελεί τον βασικότερο καταλύτη, προκειμένου να μπορέσουμε να αλλάξουμε την νοοτροπία μας και να παύσουν τα φαινόμενα παθογένειας που αμαυρώνουν κάθε έννοια ισότητας και ελευθερίας των γυναικών.
Σαββίνα Σ. Μπέρδου
Άννα Α. Αχτσή
Μέλη ΣΥΝΟΛΟΥ
* (Το ΣΥΝΟΛΟ αποτελεί ανεξάρτητο, μη κομματικό σύλλογο με στόχο την προώθηση της σκέψης, του προβληματισμού και της μελέτης σημαντικών θεμάτων)
