
Ψάχνω παντού να σας βρω:
στο λαβύρινθο του μυαλού μου,
μέσα στα χοντρά βιβλία,
στην κουβέντα με τ’ αστέρια,
στις άυπνες νύχτες…
Σας ψάχνω παντού,
για το ποίημα που βιάζεται
να πεταχτεί από το αίμα μου.
Όμως εσάς, σας φέρνει η αμυγδαλιά
με χιλιάδες άνθη στα χέρια της,
ο Ζέφυρος με την απαλή πνοή του
στο’ λιοκαμένο σώμα του Αυγούστου,
ο φλοίσβος στα λαξεμένα βότσαλα,
το τρελό παιχνίδι των χρωμάτων
στην ταράτσα του Οκτώβρη,
το σπάσιμο των κυμάτων στα βράχια,
η πρώτη χιονονιφάδα στο γυμνό κλαδί…
Μόνο, να σας αγγίξω δεν μπορώ,
χωρίς τα χέρια μου να κάψω,
χωρίς στο στήθος μου ν’ανάψει φωτιά!
Δημήτρης Κ. Κοσμίδης
Stuttgart, 24.01.1990




