Οι τοπικές κοινωνίες παραμένουν στο περιθώριο και ο Αρχηγός του κόμματος, επιλέγει τους υποψηφίους – Κινδυνεύει η… Δημοκρατία εάν οι υποψήφιοι Βουλευτές εμφανιστούν περισσότερες από δύο (2) φορές στις τηλεοράσεις;


Ο κύβος λοιπόν ερρίφθη. Οι Εθνικές Εκλογές που μας διαβεβαίωνε κ. Α. Τσίπρας ότι θα γίνουν τον Οκτώβριο, με την συμπλήρωση της τετραετίας, μετά τα θριαμβευτικά για τη Νέα Δημοκρατία αποτελέσματα των Ευρωεκλογών και των Περιφερειακών Εκλογών, τώρα επισπεύδονται.
Και θα γίνουν στις 7 Ιουλίου 2019, όπως δήλωσε στην ΕΡΤ1 ο κ. Πρωθυπουργός.
Η «ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΘΡΑΚΗ» σήμερα, καταθέτει δύο ενστάσεις.
Η πρώτη αναφέρεται στον ορισμό των υποψηφίων από την Αθήνα.
Η δεύτερη αναφέρεται στις απαγορεύσεις του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ).
Ας ξεκινήσουμε όμως από την πρώτη ένσταση.
Η Αθήνα, εδώ και 2.500 χρόνια, ήθελε πάντα να ασκεί την Ηγεμονία της, εφ’ όλων των Ελληνίδων Πόλεων.
Και αυτήν την φιλοδοξία, την διατήρησε μέχρι σήμερα, γι’ αυτό και μιλούμε συχνά για το Αθηνοκεντρικό Κράτος.
Η Αθήνα λοιπόν μέσω του Ισχύοντος πολιτικού συστήματος αποφασίζει σε ποιον θα δώσει το… ΧΡΙΣΜΑ, για να είναι υποψήφιος Δήμαρχος, Περιφερειάρχης, Βουλευτής, Ευρωβουλευτής, κλπ.
Τα αποτελέσματα δεν είναι πάντοτε επιτυχή, καθώς απουσιάζει στην πραγματικότητα, η άποψη των τοπικών κοινωνιών.
Έτσι λοιπόν, είδαμε να αποτυγχάνουν οι υποψήφιοι των κομμάτων, εφόσον βρίσκονται σε αντίθεση με την αξιολόγηση που δίνουν οι ίδιοι οι πολίτες.
Οι οποίοι βεβαίως, έπαψαν να είναι… «πρόβατα» που τα ελέγχει και καθοδηγεί ο τσομπάνης κομματάρχης.
Τώρα λοιπόν ακούγονται, ενόψει των Εθνικών Εκλογών, διάφορα περίεργα ονόματα, ανδρών και γυναικών, που αποτελούν επιλογές του Αρχηγού.
Εύλογες λοιπόν είναι οι απορίες των ψηφοφόρων, όταν βλέπουν ανυπόληπτα πρόσωπα, να χρίζονται ως «εκλεκτά»…
«Μα, αυτός-αυτή κλέβει τσάντες, τι τον-την βάλαμε υποψήφιο; Ή χρωστά σε όλη την αγορά, τώρα θα επιβραβευθεί και με την ψήφο των οπαδών του κόμματος;».
Ερχόμαστε όμως και σε ένα άλλο ουσιώδες σημείο.
Τα κόμματα ζητούσαν επίμονα την διεξαγωγή εκλογών και δήλωναν πανέτοιμα για αναμέτρηση, ανά πάσα στιγμή.
Φθάσαμε λοιπόν στο «παραπέντε» των Εκλογών και δεν έχουν ανακοινωθεί ακόμα τα ονόματα των Υποψηφίων Βουλευτών.
Μεταξύ των ενδιαφερομένων, ουδείς γνωρίζει, αν τελικά θα συμπεριληφθεί ή όχι στα ψηφοδέλτια.
Οπότε ερχόμαστε και στην ένστασή μας.
Την προσεχή Δευτέρα ο Πρωθυπουργός θα πάει στον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας και θα μας ανακοινώσει την παραίτηση της Κυβερνήσεώς του, προς διενέργεια Εκλογών.
Και βγαίνει το ΕΣΡ (ήδη από προχθές έστειλε τις οδηγίες του προς τους τηλεοπτικούς σταθμούς-ραδιόφωνα) και ορίζει ότι οι υποψήφιοι Βουλευτές, έχουν δικαίωμα για δύο (2) μόνον εμφανίσεις, κατά την προεκλογική περίοδο.
Ρωτάμε λοιπόν κι εμείς:
Εντάξει ο εν ενεργεία Βουλευτής είναι γνωστός.
Ο νέος Υποψήφιος, που μπαίνει στον στίβο να αγωνιστεί, τι αναγνωρισιμότητα έχει;
Ποιος ξέρει το όνομα του, το επάγγελμά του, το Κοινωνικό ή Επιστημονικό του έργο;
Με λίγα λόγια πως θα ανταγωνιστεί τους παλαιούς, που είναι ήδη μέσα στο σύστημα;
Μήπως κινδυνεύει η… Δημοκρατία, αν τυχόν φανούν στο γυαλί οι υποψήφιοι Βουλευτές, περισσότερες από δύο φορές;
Κάπου λοιπόν βλέπουμε οι έννοιες Ισονομίας, Ισοπολιτείας και Ισηγορίας να πηγαίνουν περίπατο.
Έχετε δει στο κοτέτσι, τι κάνουν οι παλιές κότες στη νεοεισερχόμενη; Ορμούν όλες, την κυνηγούν και την τσιμπούν.
Ε, κάτι ανάλογο συμβαίνει και στις ημέρες μας, με το πολιτικό σύστημα της χώρας.
Και ύστερα, λέμε, τόπο στα νιάτα…
Σ.Κ.



