Από τον «Χρυσούν Αριστοτέλη» στο… «Χρυσό Πιρούνι» – Γιατί θεσμοθετήθηκε Βραβείο προς τιμήν της – Η απλυσιά των Δυτικοευρωπαίων της εποχής… και ο όρος «Βυζάντιο»
Εκπλήττεσθε; Αμέσως θα σας εξηγήσω: Πρόκειται για βραβεία ήδη θεσμοθετημένα! Αλλά, το δεύτερο που θεσμοθετήθηκε μόλις το 2019 δεν έχει τον συγκεκριμένο τίτλο. Θα μπορούσε κάλλιστα να τον έχει, αλλά δεν επιτρέπεται να βγουν «εν δήμω τα εν οίκω»!!! Υπάρχουν όμως και οι κακόβουλοι μαρτυριάρηδες όπως η γράφουσα, η οποία αποφάσισε ότι ευρισκόμενη εντός της ευρωπαϊκής οικογένειας οφείλει να κοινοποιήσει την είδηση και στους λοιπούς συγγενείς…
Το πρώτο, «ο Χρυσούς Αριστοτέλης»,είναι η ανωτάτη τιμή που απονέμει το Αριστοτέλειον Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Τελευταία μάλιστα περίπτωση απονομής, με την ομόφωνη απόφαση της Συγκλήτου του ΑΠΘ, θα ήταν η 11ηΟκτωβρίου 2021, αλλά ανακλήθηκε λόγω θανάτου του προσώπου για το οποίο προοριζόταν. Ήταν προς τιμήν του μεγάλου μας πατριώτη και παγκοσμίου φήμης μουσουργού και συνθέτη Μίκη Θεοδωράκη. Η απονομή είχε ανακοινωθεί από το έτος 2020, αλλά είχε αναβληθεί λόγω κορωνοϊού. Εν τέλει ορίστηκε την ως άνω ημερομηνία, την οποίαν όταν ο Μίκης πληροφορήθηκε είπε, σαν να το ήξερε, μακάρι ως τότε να είμαι στη ζωή!
Το δεύτερο βραβείο « η Αυτοκράτειρα Θεοφανώ»είναι πολύ πρόσφατο, όσον αφορά τη θεσμοθέτηση. Ανακοινώθηκε ως πανευρωπαϊκό και, ως έμπνευση, μας ήρθε από το Διευθυντήριο των Βρυξελλών. Στο Βέλγιο ευρίσκεται και η έδρα του ομώνυμου ιδρύματος (TheophanoFoundation), απ’ όπου κάθε χρόνο θα οργανώνεται η εκδήλωση και θα καταφθάνουν στη Θεσσαλονίκη μας για την απονομή του! Το όνομά του απολύτως ελληνικό, φτάνει ως το απώτερο παρελθόν και συγκεκριμένα στον Ι΄ αιώνα μ.Χ.
Τότε, μία πριγκίπισσα της Ανατολικής Ρωμαϊκής ή Βυζαντινής Αυτοκρατορίας με το όνομα Θεοφανώ, ανιψιά του αυτοκράτορα Ιωάννη Τσιμισκή, αποφασίσθηκε να γίνει σύζυγος του Γερμανού Όθωνα Β΄ «Αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας του Γερμανικού έθνους», ώστε να εξομαλυνθούν οι εμπόλεμες σχέσεις Ανατολής και Δύσης. Βασική αιτία ήταν οι κτήσεις του Βυζαντίου στη Νότια Ιταλία, τις οποίες διεκδικούσε ο Γερμανός βασιλιάς Όθωνας Α΄. Έλυσαν διπλωματικά, δηλαδή, τις διαφορές τους οι αντίπαλοι, συνάπτοντας μια συνθήκη ειρήνης και συμμαχίας την οποίαν κατά τα έθιμα της εποχής επικύρωσαν με ένα γάμο, ο οποίος θα έδενε τους δύο βασιλικούς οίκους. Η μόλις 14 ετών Θεοφανώ, λοιπόν, στις 14 Απριλίου του 972 μ. Χ. στέφθηκε μαζί με τον Όθωνα Β΄ Αυτοκράτειρα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας του Γερμανικού έθνους. Ο Γερμανός σύζυγος εβασίλευσε ως το 983.
Η Θεοφανώ συνέχισε να βασιλεύει αντί του ανηλίκου γιου της μέχρι το έτος 991, όπου πέθανε και ήταν μόλις 31 ετών. Κυβέρνησε τόσο καλά, ώστε να γράψει γι’ αυτήν ο ιστορικός Γκίζενμπρεχτότι «ένας ικανός άνδρας σε παρόμοια θέση είναι ζήτημα αν θα κατόρθωνε περισσότερα».Μία ομολογία που αποδεικνύει τις ικανότητες της Ελληνίδας αυτοκράτειρας, που δημιούργησε θετικές εντυπώσεις στη Γερμανική αυλή με τη λεπτεπίλεπτη εθιμοτυπία, τα δώρα και την πολυτέλεια που την συνόδευε, θέτοντας και τις βάσεις για τη μελέτη των Ελληνικών Γραμμάτων και Τεχνών στη Γερμανία. Για όλα τα παραπάνω υπήρχαν και καλές απόψεις χρονογράφων, όπως του Γερμανού Φ. Σλόσσερ.
Οι δυτικοί μπορεί να αναγνώριζαν τη σοφία κι επιστημοσύνη (sapientia) των Ελλήνων, αλλά τους στόλιζαν επίσης με πανουργία (fallatia) και μίσος (invidia) και αλαζονεία (arrogantia)! Περισσότερο απ’ όλους έδειξαν εχθρότητα και κακεντρέχεια η Αδελαϊδα της Ιταλίας (πεθερά) καθώς και μερικοί δυτικοί χρονογράφοι μεσαιωνικοί και σύγχρονοι, όχι γι’ αυτό που ήταν η Θεοφανώ αλλά για ό, τι εκπροσωπούσε: Για την ανωτερότητα δηλαδή του Ελληνικού πολιτισμού σε σχέση με τη δυτικοευρωπαϊκή βαρβαρότητα!
Για παράδειγμα, ο AlpertusMettensisεξέφραζε όλη του την αντιπάθεια προς τη Θεοφανώ επειδή χαιρόταν για τις νίκες των συμπατριωτών της κατά των Γερμανών (έργο γραμμένο το 1017). Ακόμα και θεϊκές τάχα καταδίκες από την παπική εκκλησία εναντίον της δικαιολογούσαν, επειδή εισήγαγε στη Δύση είδη πολυτελείας και στολίδια και συνήθειες άγνωστες, όπως ήταν το συχνό λούσιμο και το μπάνιο! Η απλυσιά των δυτικοευρωπαίων της εποχής εκείνης ήταν πάγια τακτική για την οποίαν και υπερηφανεύονταν!
Η Δύση επίσης έχει αποδεχτεί πως η Θεοφανώ τον 10οναιώνα έμαθε τους βαρβάρους Γερμανούς να τρώνε όχι με τα δάχτυλα, αλλά χρησιμοποιώντας πειρούνι. Είναι αξιοσημείωτος ο τρόπος με τον οποίον ο Πέτρος Δαμιανός, ως παπικός Θεολόγος του πάπα Γρηγορίου Ζ΄, εκφράζει τη συμπλεγματική νοοτροπία των δυτικών απέναντι στους Ανατολικούς, καθώς περιγράφει το γεγονός αυτό για κάποια επίσης νύφη εξ ανατολών σύγχρονη της Θεοφανούς: «Δεν καταδεχόταν ν’ αγγίξει την τροφή με τα χέρια, αλλά την παλούκωνε με ένα όργανο με δύο δόντια και την έφερνε στο στόμα της».
Με το βραβείο, λοιπόν, αυτό θα τιμώνται πρόσωπα και θεσμοί που συνεισφέρουν στην προσπάθεια γεφύρωσης των επί μέρους δομικών στοιχείων, σε τομείς στους οποίους δραστηριοποιήθηκε και η ίδια η Αυτοκράτειρα Θεοφανώ, είπαν οι διοργανωτές. Το πρώτο Βραβείο Θεοφανώεπικεντρώθηκε στηνΕκπαίδευση (2020), ενώ το δεύτερο στηνΕπιστήμη (2021). Η δε συζήτηση που ακολούθησε (14-10-2021)είχε στόχο να εμβαθύνει στη θεματική της Επιστήμης, ώστε να συμβάλει στην τόνωση του ρόλου της προς όφελος της ανθρωπότητας. «Είναι ανάγκη να υπάρξει αλληλοκατανόηση των νέων Ευρωπαίων και σύζευξη της Ανατολής με τη Δύση», είπε στον χαιρετισμό του ο Μαργαρίτης Σχοινάς,Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την προώθηση του Ευρωπαϊκού τρόπου ζωής!
Αγαπητοί αναγνώστες, ο Αντιπρόεδρος δεν μας είπε ποίαν εποχή του Ευρωπαϊκού τρόπου ζωής μας καλεί να προωθήσουμε. Την προ της Θεοφανούς ή την μετά; Τότε που οι δυτικοί καμάρωναν για την απλυσιά τους κι έτρωγαν με τα δάχτυλα; Μάλλον δεν θα θέλουν να την θυμούνται! Γι’ αυτό χρησιμοποίησαν ένα βραβείο στο όνομα μίας Ελληνίδας πριγκίπισσας αυτοκρατορικής και θα έρχονται να το απονέμουν στη Θεσσαλονίκη μας! Γι’ αυτό κι εγώ μίλησα για το βραβείο «χρυσό πιρούνι». Ένα τέτοιο βραβείο μπορεί να ήταν μία έμπρακτη συγγνώμη των Γερμαναράδων απέναντι σε όσες αδικίες και ασχήμιες έχουν διαπράξει εναντίον μας και συνεχίζουν να διαπράττουν αμετανόητοι!
Επίσης πρέπει να σημειώσω πως οι τότε Γερμανοευρωπαίοι δεν έστεψαν τη Θεοφανώ ως αυτοκράτειρα του Δυτικού τμήματοςτης Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, λες και δεν ήξεραν ότι ερχόταν από το Ανατολικό τμήμα. Αλλά και τότε και σήμερα για τους Ευρωπαίους γενικώς και για τους Έλληνες που καταπίνουμε τα πάντα, δυστυχώς, δεν θέλουν να αναφέρουν την Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Αντ’ αυτής χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1562 και επεβλήθηκε σιγά – σιγά από τους Γερμαναράδες το όνομα Βυζάντιο και Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Το αποδεχτήκαμε, το περάσαμε σε όλα τα σχολικά εγχειρίδια διδάξαμε και διδαχτήκαμεαυτά που ήθελαν κι επέβαλαν οι δυτικοί μέσω υποτελών Ελλήνων ηγετών.
.Ένας Γερμανόςιστορικός με το όνομα Ιερώνυμος Βολφέκαμε την ανακάλυψη, 106 χρόνια μετά την πτώση της Πόλης στους Οθωμανούς Τούρκους (1453). Αυτός βρήκε πως ο Κωνσταντίνος έχτισε τη Νέα Ρώμη πάνω στην αρχαία αποικία των Μεγαρέων Βυζάντιο. Από τότε, μόνο Βυζάντιο αποκαλούσαν το Ανατολικό Ρωμαϊκό κράτος. Για να θεωρούνται μόνο οι δυτικοί συνέχεια της Ρώμης και να ξεχωρίζουν! Τόσος φθόνος και μίσος ασίγαστο! Για να διαφέρουν από τους Έλληνες, για να τους περιορίζουν γεωγραφικά και ως Βυζάντιο να δείχνει ασθενέστερη η Ανατολική Αυτοκρατορία. Όμως, γυρίζουν εις βάρος τους όλες οι ενέργειες, γιατί μας ενώνουν έτσι με το απώτατο παρελθόν και η φυλή μας έχει συνέχεια αδιάκοπη!
Επομένως, τώρα, με ποίο δικαίωμα έρχονται στην Ελληνική Θεσσαλονίκη και θεσμοθετούν το βραβείο Θεοφανώ και δεν το περιορίζουν στην επικράτεια του Όθωνα Β΄ ή στη Ρώμη; Πρόκειται σίγουρα για το σχέδιο των εθνομηδενιστών και παγκοσμιοποιητών, που θέλουν να επιβάλουν για όλη την Ευρωπαϊκή μεταναστευτική μειονότητα κοινή μεν ιστορία, αλλά με ρίζες δυτικές! Την άκουσα με τα αυτιά μου την κ. Ρεπούση (7-9/2/2007) να ανακοινώνει τους στόχους συγγραφής των νέων βιβλίων. «Να αποκτήσει ταυτότητα η παγκόσμια ευρωπαϊκή μειονότητα»!Καταλαβαίνετε με πόσους τρόπους μας μικραίνουν και παλεύουν μέχρι σήμερα να στενέψουν τα όρια του Οικουμενικού Ελληνισμού; Αλλά δεν τους βγαίνει! Διαρκώς σ’ εμάς ξαναγυρίζουν!
Α. Σπαθάτου
