Βάζουμε τον Λύκο να φυλάει τα πρόβατα
Μας προβληματίζει ιδιαιτέρως η υποτιθεμένη προσέγγισης Αθηνών – Άγκυρας που κατέληξε σε συμφωνία εκατέρωθεν στηρίξεως, άφ’ ενός της χώρας μας για να εκλεγεί μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και άφ’ ετέρου τής Τουρκίας για την θέση του Γενικού Γραμματέως του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (International Maritime Organization – ΙΜΟ). Να επισημάνουμε εδώ ότι ο ΙΜΟ, μεταξύ των άλλων αρμοδιοτήτων του, είναι ο ’Οργανισμός ο όποιος επικυρώνει τα όρια της περιοχής Έρευνάς και Διασώσεως και εκχωρεί διοικητικές και λειτουργικές αρμοδιότητες στις περιοχές αυτές. ’Αν δεν το ενθυμούνται στην Κυβέρνηση, η Τουρκία αμφισβητεί τα όρια των περιοχών Έρευνάς και Διασώσεως στο Αιγαίο, ήδη από την δεκαετία του ’80,’Έκτοτε δε πολλάκις έχει δημιουργήσει προβλήματα παρεμβαίνοντας αυθαιρέτως και παρακωλύοντας επιχειρήσεις διασώσεως προσώπων πού κινδύνευαν στην θάλασσα. ‘Υποστηρίζοντας λοιπόν έναν Τούρκο για την κορυφαία διοικητική θέση τους ΙΜΟ «βάζουμε τον λύκο να φυλάει τα πρόβατα.» Κανονικά έπρεπε να ασκούμε ένα διαρκές βέτο σε οποιαδήποτε προσπάθεια τής Τουρκίας να αποκτήσει επιρροή στον ΙΜΟ. Πόσο μάλλον πού κάθε άλλο παρά ναυτιλιακή χώρα είναι. Από την άλλη πλευρά, δεν έχουμε κατανοήσει τι ακριβώς θα κερδίσουμε ως χώρα, αν εκλεγούμε μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας. Ίσως να αποκτήσουμε ένα πρόσκαιρο κύρος. Επί της ουσίας όμως δεν βλέπουμε καμία σημαντική ωφέλεια. Από την άλλη, το να βάλουμε έναν Τούρκο να κάνει, από την θέση του Γενικού Γραμματέως του ΙΜΟ, τον διαιτητή στην οριοθέτηση των περιοχών Έρευνάς και Διασώσεως, μας ακούγεται μάλλον για απώλεια παρά για κέρδος. Και κάποιοι υποστηρίζουν «υπερηφάνως» ότι προηγήθηκαν μυστικές διπλωματικές επαφές έπη εικοσαήμερων! Για να οδηγήσουν πού; Σε ένα φιάσκο;
-Ε-
