Ερωτήματα μικροεπαγγελματιών, την ώρα που λαμβάνουν ειδοποιητήρια από την Κεντρική Ένωση Επιμελητηρίων Ελλάδος, για τακτοποίηση των οφειλών τους
Έντυπα πληρωμής λαμβάνουν αυτές τις ημέρες οι επαγγελματίες της Αλεξανδρούπολης, από την Κεντρική Ένωση Επιμελητηρίων Ελλάδος, που καλούνται να εξοφλήσουν, για είναι συνεπείς ως προς τις υποχρεώσεις τους προς το οικείο Επιμελητήριο.
Τα έντυπα πληρωμής μας έδωσε ιδιοκτήτης ενός μικρού καταστήματος της Αλεξανδρούπολης.
Στο ένα αναγράφεται το ποσό των 30 ευρώ με την αιτιολογία “Τέλος διατήρησης μερίδας στο ΓΕΜΗ”, και στο άλλο αναγράφεται το ποσό των 10 ευρώ με την αιτιολογία “κόστος υποβολής αίτησης (αίτηση καταχώρησης αποδεικτικού φορολογικής δήλωσης)”.
Μάλιστα, στο τέλος των εγγράφων, αναφέρονται όλοι οι τρόποι πληρωμής, είτε με πιστωτική κάρτα, χρεωστική, με κατάθεση σε λογαριασμό, με ηλεκτρονικό τρόπο και τονίζεται η διευκρίνιση πως το ποσό χρηματικό ποσό πρέπει να καταβληθεί ολόκληρο κι όχι σε δόσεις.
Μέχρι εδώ όλα καλά. Το χρηματικό ποσό των συνολικά 40 ευρώ, δεν είναι και τόσο μεγάλο, αλλά στους καιρούς της οικονομικής κρίσης που βιώνουν, ειδικά οι μικροκαταστηματάρχες, δεν είναι και αμελητέο.
Ωστόσο δεν στεκόμαστε στο ποσό των 40 ευρώ, αλλά σε όλα αυτά που μας είπε, ο παραλήπτης των παραπάνω εγγράφων που σας περιγράψαμε.
Η ερώτησή του ήταν απλή και η απορία του εύλογη. “Για πιο λόγο πληρώνω αυτά τα χρήματα για τα Επιμελητήρια; Γιατί πέρυσι αναγκάστηκα να πληρώσω με διακανονισμό ότι χρωστούσα”;
Συγκεκριμένα μας είπε, πως διατηρεί το κατάστημά του εδώ και είκοσι χρόνια και πως εδώ και χρόνια δεν έχει περάσει την είσοδο του Επιμελητηρίου για κανένα λόγο.
“Άντε παλαιότερα, όταν θεωρούσαμε βιβλία στην εφορία, χρειαζόμασταν μια βεβαίωση, ένα χαρτί τέλος πάντων, που ποτέ δεν κατάλαβα τι ήταν, και έπρεπε να πάμε στο Επιμελητήριο για να μας το χορηγήσει. Από κει και πέρα, εγώ δεν είδα ποτέ κανέναν από το Επιμελητήριο να έρχεται στο μαγαζί μου να με ρωτήσει τι προβλήματα αντιμετωπίζω, είτε με την εφορία, είτε με τον ΟΑΕΕ, είτε αν χρειάζομαι δάνειο και τρόπο χρηματοδότησης.
Δεν με ενημέρωσαν ποτέ ούτε για προγράμματα επιδοτήσεων, ούτε με κάλεσαν σε κανένα σεμινάριο, ούτε με έβαλαν σε κανένα πρόγραμμα, απ’ αυτά που ακούω να μπαίνουν κάποιοι άλλοι. Αν μπορείτε πέστε μου εσείς για ποιο λόγο χρειάζομαι εγώ το Επιμελητήριο. Άντε να το καταλάβω ότι οι μεγάλες επιχειρήσεις, οι βιομηχανίες, αυτές που κάνουν εμπόριο και χρειάζονται επαφές με άλλους επαγγελματίες για να προωθήσουν τα προϊόντα τους, ίσως το Επιμελητήριο να τους βοηθάει να κάνουν κάποιες επαφές.
Άντε και αυτοί που κάνουν εξαγωγές, μπορεί το Επιμελητήριο να τους φέρει σε επαφή με άλλα κράτη να τους καθοδηγήσει. Ίσως λέω δεν ξέρω αν το κάνει και αν μπορεί ή θέλει να το κάνει.
Εμένα όμως ξαναρωτάω, που έχω ένα μικρό μαγαζάκι, ή την κομμώτρια απέναντι, το ψιλικατζίδικο της γειτονιάς, τι μας προσφέρει το Επιμελητήριο;”
Αυτά λίγο πολύ μας περιέγραψε ένα ιδιοκτήτης μικρού καταστήματος της Αλεξανδρούπολης κι εμείς τα μεταφέρουμε.
Είμαστε σίγουροι ότι δικαιούται απάντησης.
Λεμονιά Σακαλάκη
