Η Ισλαμική τρομοκρατία στρέφεται αδιακρίτως κατά της Δύσεως και των πολιτών της – Δεν υπάρχει “καλή” και “κακή” τρομοκρατία
Αν κάτι χαρακτηρίζει την γαλλική κοινωνία, αυτό είναι η ελευθερία.
«Liberte, egalife, fraternite» είναι το τρίπτυχο της Γαλλικής Δημοκρατίας, για το οποίο χύθηκαν τόνοι αίματος κατά την Γαλλική Επανάσταση (ελευθερία. Ισότης, αδελφοσύνη).
Αλλά και η Ελληνική Επανάσταση, που ακολούθησε λίγα χρόνια αργότερα, είχε σύνθημα το «Ελευθερία ή Θάνατος».
Ελευθερία από τον οθωμανικό ζυγό, ώστε να καταστεί και η Ελλάς ελεύθερο ευρωπαϊκό κράτος.
Αυτή την ελευθερία, λοιπόν, στοχοποιεί σήμερα η ισλαμική τρομοκρατία.
Κάποιοι ψάχνουν να βρουν προσχήματα για να δικαιολογήσουν την έξαρση της ισλαμικής τρομοκρατίας, θέλοντας να αποδώσουν την γένεσή της στην Δύση.
Διατείνονται σα για τον πόλεμο στην Συρία και την γενικότερη αναστάτωση στην Μέση Ανατολή ευθύνονται οι ΗΠΑ και οι μεγάλες χώρες της Ευρώπης και ότι οι τρομοκρατικές ενέργειες είναι αντίποινα του πολέμου.
Και ακόμη, ότι οι γόνοι μεταναστών από τις αραβικές χώρες που έχουν γεννηθεί στην Δυτική Ευρώπη αισθάνονται περιθωριοποιημένοι από τον επικρατούντα «ρατσισμό» και ότι για αυτόν τον λόγο γίνονται τρομοκράτες.
Όμως όσα προσχήματα και αν αναζητηθούν, γεγονός παραμένει ότι η γαλλική κoιvωvία είναι από τις πλέον ελεύθερες στον κόσμο.
Και επομένως κάθε επιβουλή εναντίον της, στρέφεται κατά της ελευθερίας την οποία ενσαρκώνει.
Αυτό ισχύει για το βάναυσο τρομοκρατικό κτύπημα της περασμένη Παρασκευής, με στόχους το γεμάτο από 80.000 θεατές Stade de France, όπου ευτυχώς απεσοβήθη μία ανθρώπινη εκατόμβη, την αίθουσα συναυλιών Bataclan με τους σχεδόν εκατό νεκρούς και τις εν ψυχρώ δολοφονίες δεκάδων ανύποπτων ανθρώπων που κάθονταν σε εστιατόρια και μπαρ.
Η ισλαμική τρομοκρατία στρέφεται αδιακρίτως κατά της Δύσεως και των πολιτών της.
Προ 14ετίας με το κτύπημα κατά των διδύμων πύργων στην Νέα Υόρκη. Λίγα χρόνια αργότερα με την πολύνεκρη έκρηξη στον σιδηροδρομικό σταθμό της Μαδρίτης.
Στην συνέχεια με τις βομβιστικές επιθέσεις στην καρδιά του Λονδίνου. Και εφέτος μετά δυο αιματηρά κτυπήματα στο Παρίσι.
Πρώτα με την εν ψυχρώ δολοφονία των συντελεστών του σατιρικού περιοδικού Charlie Hebdo και τώρα με τις πολύνεκρες δολοφονικές επιθέσεις της Παρασκευής.
Ο στόχος είναι πάντοτε κοινός: Η ελεύθερη κοινωνία.
Αυτό που πρέπει να γίνει αντιληπτό σε όλους μας, είναι πως η τρομοκρατία σε κάθε μορφή της προσπαθεί να ενσπείρει τον τρόμο στις ελεύθερες κοινωνίες, ώστε να παύσουν να είναι ελεύθερες.
Και η εγχώρια τρομοκρατία αυτό επιδιώκει.
Όταν λ.χ. παρεισφρέουν στις πορείες και διαδηλώσεις ακραίοι αντιεξουσιαστές και προκαλούν καταστροφές ή απειλούν ανθρώπινες ζωές με τις βόμβες μολότοφ, στην πραγματικότητα αμφισβητούν το δικαιωμάτων πολιτών να διαδηλώνουν ελεύθερα.
Διότι κάποια στιγμή, μοιραίως θα τεθούν φραγμοί από την πολιτεία, για να προστατευθούν ζωές και περιουσίες.
Η τρομοκρατία δεν έχει πρόσημο. Δεν υπάρχει «καλή» και «κακή» τρομοκρατία, όπως θέλουν να πιστεύουν κάποιοι.
Σε όλες της τις εκφάνσεις, στοχοποιεί την ανθρώπινη ελευθερία. Κατά βάθος αυτήν θέλει να καταλύσει.
Ζ.
