Πενιά λυπητερή, απόψε θα ακουστεί
και στη μοναξιά μου θα ΄σαι παρηγοριά μου.
Εσύ ζεις μαζί μου
και είσαι η αναπνοή μου.
Σύντροφος πιστός
μπουζούκι μου είσαι το φως
που δίνει νόημα και ζωή
σε μια άτονη ψυχή.
Του καημού σκοπούς παίζεις,
σαν κάποια δε με περιπαίζεις
κι αν δάκρυ σαν ποτάμι κυλάς
μόνο εσύ με συμπονάς.
Δε σ΄αλλάζω, δε σ΄αλλάζω,
σ΄όλο τον κόσμο το φωνάζω.
Πιο πιστό φίλο κι αληθινό
στη ζωή μου δε θα βρω.
Εσύ με καταλαβαίνεις
και μαζί μου ανεβαίνεις
το Γολγοθά της ζωής
για τα μάτια μιας ξανθής.
Παρηγοριά όταν σ΄αγγίζω
και νιώθω πως τη ζωή μου ξαναχτίζω
απ΄το μηδέν, απ΄την αρχή
κι ας με εγκατέλειψε αυτή.
Δύναμη και κουράγιο παίρνω
άδικα να μη βολοδέρνω
κι αν δε με ήθελε η ξανθή
θα ξημερώσει νέα αυγή.
Νέα αυγή μαζί σου πάντα
συντροφιά να παίζεις αβάντα
σε κάθε λύπη και χαρά
να τα προσπερνώ όλα με σένα γιατρειά.
Τάνια Στεφάνου-Τσαβδάρη
Αλεξανδρούπολη
