Οι Στρατιωτικές παρελάσεις δεν γίνονται με κριτήριο το κόστος αλλά για να τιμήσουμε τους αγώνες και τις θυσίες των προγόνων μας – Όλοι οι Αγώνες του Στρατού μας, ήταν πόλεμοι εθνικοαπελευθερωτικοί – Δεν ήταν αποικιοκρατικοί
Η παντελής αδυναμία μας στην αξιολόγηση προτεραιοτήτων, αναδεικνύεται καθημερινώς.
Αρκεί να παρακολουθήσει κάνεις ένα δελτίο ειδήσεων ή μίαν ενημερωτική εκπομπή για να το διαπίστωση. Και καλά τα διεθνή θέματα. Ουδέποτε μας απασχολούσαν ιδιαιτέρως.
Άλλα και στα δικά μας, διαπιστώνουμε ότι αναλισκόμεθα σε δευτερεύοντα και άνευ σημασίας ζητήματα αδιαφορώντας πλήρως για τα σοβαρά και ουσιαστικά.
Χωρίς να ισχυριζόμαστε ότι οι στρατιωτικές παρελάσεις είναι ζητήματα άνευ σημασίας, διαπιστώνουμε ότι ή πολιτική αντιπαράθεσις σχετικά με τον τρόπο με τον όποιο πραγματοποιούνται είναι και αυτή ένα δείγμα επιπολαιότητος στην διαχείριση των δημοσίων πραγμάτων.
Λες και δεν έχουν τίποτε σοβαρότερο να πράξουν τα συγκυβερνώντα κόμματα αλληλοκαταγγέλθησαν με ανακοινώσεις σχετικά με την παρέλαση.
Το βασικό ερώτημα δεν είναι πόσο κοστίζει η παρέλασις.
Είναι το εάν πιστεύουμε ότι οι στρατιωτικές παρελάσεις πρέπει να γίνονται.
Αν πρέπει, είναι επιβεβλημένο να είναι άρτιες. Διαφορετικά αποτελούν χλεύη και προσβολή προς τον σκοπό για τον όποιο διεξάγονται.
Γίνονται για να τιμήσουμε εθνικές επετείους. Να τιμήσουμε την ιστορία μας. Τους προγόνους μας. Τους αγώνες και τις θυσίες τους.
Εάν μετράμε την τιμή πού θα τους αποδώσουμε με βάση το τι μας «επιτρέπει» ο εκάστοτε προϋπολογισμός, μάλλον δεν είμεθα αντάξιοι ούτε αυτής της ιστορίας, ούτε αυτών των προγονών…
Είναι δε εξαιρετικά άτυχης η συζήτησις πού ακολούθησε, σχετικά με την πιθανότητα «χορηγιών» για την χρηματοδότηση του κόστους της παρελάσεως.
Το όποιο στο κάτω – κάτω της γραφής δεν υπερβαίνει το ύψος των ολίγων δεκάδων χιλιάδων ευρώ. Πού ούτως ή άλλως υπάρχουν στον προϋπολογισμό του υπουργείου Εθνικής Αμύνης, ο όποιος σημειωτέον έχει περικοπεί κατά 40% περίπου.
Ας μην ομιλούν λοιπόν οι αδαείς για κόστος εκατομμυρίων.
Υπό το πρίσμα δε αυτό, είναι απορίας άξιον, το πώς ετέθη το θέμα από μιας αρχής. Για ποιο λόγο απεφασίσθη η ακύρωσις των μηχανοκινήτων στις παρελάσεις;
Η ορθολογική θεώρησις αποδεικνύει ότι τα αίτια δεν είναι οικονομικά.
Δεν θα αμφισβητήσουμε την πραγματικότητα της οικονομικής στενότητος. Η οποία επιβάλλει μίαν εκλογίκευση πού θα έπρεπε ούτως ή άλλως να έχουμε υιοθετήσει. Πάντοτε στις δαπάνες τίθεται ζήτημα προτεραιοτήτων.
Και η αλήθεια είναι, ότι οι κυβερνήσεις μας ουδέποτε υπήρξαν και τόσο επιτυχείς, είτε στον προσδιορισμό τους, είτε στην εφαρμογή σχεδίων και προγραμμάτων για την χρηματοδότηση τους.
Οι Ένοπλες Δυνάμεις και το προσωπικό τους, έχουν ήδη πληρώσει πολύ ακριβά όλες αυτές τις αδυναμίες. Και με σοβαρές μειώσεις των αποδοχών τους και με μειώσεις
λειτουργικών δαπανών πού ελπίζουμε ότι μέχρι στιγμής δεν έχουν επηρεάσει την αποτελεσματικότητα του αμυντικού μας συστήματος.
Άλλα αν ερωτούσαν αυτό το προσωπικό, οι περισσότεροι με πρώτους τους ανωτάτους ευχαρίστως θα εδέχονταν και άλλες μειώσεις προκειμένου να γίνεται κανονικά ή παρέλασις.
Είναι θέμα παιδείας. Και για την στρατιωτική παιδεία η απόδοσις τιμής στους εθνικούς αγώνες είναι θεμελιώδης. Κυρίως σε μια χωρά όπως η Ελλάς, πού όλοι οι αγώνες του Στρατού μας ήσαν πόλεμοι απελευθερωτικοί και πόλεμοι υπέρ των εθνικών δικαίων.
Ουδέποτε υπήρξαμε αποικιοκράτες και ποτέ δεν επιχειρήσαμε επιθετικές εκστρατείες.
Δεν είναι δε τυχαίο, ότι αν ανατρέξουμε στην πρακτική άλλων χωρών, θα δούμε ότι δεν κάνουν παρελάσεις, χώρες πού διεκρίθησαν σε εκστρατείες και όχι σε εθνικοαπελευθερωτικούς πολέμους.
Χωρίς να υποτιμούμε την πολεμική αρετή των χωρών αυτών -τέτοιες είναι οι ΗΠΑ και η Βρεταννία – δεν μπορούμε να τις παραλληλίσουμε με την δική μας.
Βεβαίως, είναι αληθές ότι είμαστε η μόνη χώρα που κάνει δύο στρατιωτικές παρελάσεις κάθε χρόνο.
Άλλα είμαστε και από τις ελάχιστες χώρες πού έχουν τόσες επετείους να τιμήσουν.
Στις επόμενες ημέρες δεν τιμούμε μόνον το «Όχι» του 1940. Τιμούμε και την επέτειο της απελευθερώσεως της Θεσσαλονίκης.
Θα δίναμε πολύ εσφαλμένο πολιτικό μήνυμα αν υποτιμούσαμε αυτόν τον εορτασμό.
Τα σύννεφα της αποσταθεροποιήσεως δεν έχουν εκλείψει από την ευρύτερη περιοχή μας. Στην οποία παραμένουμε παράγων σταθερότητος.
Χάρη στην θέση στους δυτικούς οργανισμούς συλλογικής ασφαλείας.
Άλλα και χάρη στα άρματα και τα αεροπλάνα μας.
Ευθ. Π. Πέτρου
