Συγκίνηση στο «αντίο» από τους αγώνες δύο μεγάλων του Εβρίτικου και ελληνικού βόλεϊ – Σήκωσε στο «Μ. Παρασκευόπουλος» την κούπα ο Ολυμπιακός μετά τη νίκη του Σαββάτου – Κοινό γλέντι για πρωταθλητές και τους δευτεραθλητές του Εθνικού στην Αλεξανδρούπολη
Όπως συνέβη πριν 16 χρόνια απέναντι στην Ορεστιάδα, έτσι και φέτος έμελλε ο τίτλος του πρωταθλήματος να κριθεί στον Έβρο με τον ίδιο νικητή. Ο Ολυμπιακός είναι ο πρωταθλητής της σεζόν 2013-2014. Νίκησε με 3-0 τον Εθνικό και με 3-0 νίκες (μαγική εικόνα βέβαια) παίρνει τον τίτλο και σηκώνει κούπα ξανά στον Έβρο, όπως συνέβη και επί Μοντάλι στην Ορεστιάδα.
Έκανε δικό του το πρωτάθλημα στο κατάμεστο «Μιχάλης Παρασκευόπουλος» μετά και το 3-0 (24-26, 29-31 16-25), επί του εξαιρετικού Εθνικού Αλεξανδρούπολης, σε έναν εντυπωσιακό τρίτο και τελευταίο τελικό, ειδικά στα δύο πρώτα σετ. Εκεί που οι παίκτες του Δημήτρη Καζάζη παρότι βρέθηκαν πίσω στο σκορ, έδειξαν τεράστια ψυχικά αποθέματα, δείχνοντας πως όντως ήταν οι καλύτεροι στον φετινό μαραθώνιο. Μετά ο Εθνικός πέταξε λευκή πετσέτα και κάπου εκεί κρίθηκε ο τελικός και ο τίτλος.
Φυσικά και ο Ολυμπιακός ήταν καλύτερος και φυσικά και κέρδισε δίκαια τον τίτλο, όμως ακόμα πιο δίκαια, τα φώτα της δημοσιότητας και η πραγματική αποθέωση υπήρξε για τον Γρηγόρη Σιδηρόπουλο. Ο 41χρονος πασαδόρος είχε ξεκαθαρίσει πως φέτος είναι η τελευταία του χρονιά, μια χρονιά που αποδείχθηκε μαγική, μιας και οδήγησε την ομάδα του στον πρώτο τελικό της ιστορίας της.
Στον τελευταίο πόντο του τρίτου τελικού, ο Μουστακίδης άλλαξε τον εμβληματικό αρχηγό του Εθνικού με τον Αγγελόπουλο και όλοι στο γήπεδο, κόσμος, συμπαίκτες και αντίπαλοι σηκώθηκαν όρθιοι και αποθέωσαν έναν πραγματικά μεγάλο του ελληνικού βόλεϊ. Μια στιγμή που θα μείνει αξέχαστη τόσο στον ίδιο, όσο και στους περισσότερους φίλους του αθλήματος, με τον Άκη να ξεσπά σε κλάματα για αυτό το αντίο.
Όλο το γήπεδο στο πόδι. Και ένα δάκρυ. Δύο δάκρυα. Πολλά δάκρυα. Κλάματα. Λυγμοί για αυτό το “αντίο” από την ενεργό δράση. Ξεχωριστό χειροκρότημα. Αγκαλιές με τους συμπαίκτες. Με τον Σάκη Μουστακίδη. Το τέλος ενός από τους μεγαλύτερους αθλητές που έχει βγάλει αυτός ο τόπος, που ο ίδιος είχε προαναγγείλει από τις αρχές της σεζόν. Ήρθε σε έναν τελικό. Δεν ήρθε με τον πρώτο τίτλο στην μεγάλη καριέρα του, αλλά μεγαλύτερος τίτλος από αυτό το χειροκρότημα δεν θα μπορούσε να υπάρξει.
«Πάτησα το πόδι μου για πρώτη φορά σε αυτό το γήπεδο τον Σεπτέμβριο του 1983. Στους τελευταίους πόντους έβλεπα να περνάνε σαν ταινία μπροστά μου όλα αυτά που έζησα στο βόλεϊ. Όλα τα ωραία τελειώνουν κάποια στιγμή. Ζήτησα από τον Μουστακίδη να με βγάλει γιατί δεν άντεξα από τις φωνές των φιλάθλων. Ανατρίχιασα με την αντίδρασή τους, ευχαριστώ πολύ τον κόσμο, αλλά έπρεπε να σταματήσω. Πρέπει να σταματάς όταν πρέπει, για να σε θυμούνται και να μην σε λυπούνται. Ξεπέρασα πλέον τα 40. Πάντα θα είμαι κοντά στη ομάδα, γιατί δεν θα είμαι απλός φίλαθλος, αλλά δεν ξέρω το πόστο. 31 χρόνια είναι αυτά, δεν ξεχνιούνται. Θα ήθελα η τελεία να μπει με έναν τίτλο. Περιμέναμε το φινάλε να είναι καλύτερο, όμως ο Ολυμπιακός απέδειξε ότι είναι μεγάλη ομάδα και διαχειρίστηκε τα προβλήματα που είχε. Για μας ήταν πολύ δύσκολο λόγω απειρίας. Μας έδωσε δύο ευκαιρίες στην Αθήνα που δεν εκμεταλλευτήκαμε. Ωστόσο είναι τεράστια ευτυχία η φετινή χρονιά για τον Εθνικό. Δεν στεναχωριέμαι για εμένα για την απώλεια του πρωταθλήματος αλλά για αυτόν τον εκπληκτικό κόσμο, που ήταν διαρκώς δίπλα μας όλη την χρονιά», είπε μετά συγκινημένος ο Γρηγόρης Σιδηρόπουλος.
Αν για τον Σιδηρόπουλο ήταν γνωστό εδώ και μήνες ότι ο τελευταίος αγώνας του πρωταθλήματος θα σημάνει και το τέλος της καριέρας του, καθώς το είχε αποκαλύψει από το πρώτο εντός έδρας ευρωπαϊκό παιχνίδι με την Σκρα τον περασμένο Νοέμβριο, αρκετοί έδειξαν έκπληξη από την απόφαση του (συνομήλικού του σχεδόν και συγκατοίκου του στις εκτός έδρας αποστολές της ομάδας) Γιώργου Παπάζογλου. Ανάμεσα σε αυτούς που ξαφνιάστηκαν δεν έκρυψε ότι ήταν και ο πρόεδρος του ΤΑΑ Εθνικός Γιάννης Τζίμας, που έσπευσε σε δηλώσεις του να τονίσει ότι ελπίζει η απόφαση να μην είναι οριστική και να μπορέσει να μεταπειστεί. Πάντως, ο Παπάζογλου, έδειξε το βράδυ του Σαββάτου να έχει λάβει την απόφασή του: «Είναι δύσκολη η ώρα. Ξεκίνησα να παίζω το 1989. Αυτή η ομάδα είναι για χειροκρότημα και πάντα θα είναι μέσα στην καρδιά μου. Όσο για την επόμενη μέρα; Σίγουρα θα είμαι κοντά στο βόλεϊ, αν και δεν ξέρω σε ποιο πόστο».
Αντίο στον Εθνικό είπε και ο Νικολά Μιγιαήλοβιτς, ο κορυφαίος βάσει στατιστικής παίκτης του Εθνικού αλλά και συνολικά του πρωταθλήματος. Ο Σέρβος έχει συμφωνήσει να συνεχίσει την καριέρα του στην γαλλική Μονπελιέ, κάτι που έχει ανακοινωθεί ήδη από την γαλλική ομάδα. Ο Μιγιαήλοβιτς φεύγει από την Αλεξανδρούπολη έχοντας κάνει πολλούς φίλους και δηλώνει οπαδός του Εθνικού και βέβαιος ότι θα επιστρέψει στην πόλη, αν όχι σαν παίκτης, σίγουρα σαν φίλαθλος της ομάδας.
Η επόμενη ημέρα θα είναι δύσκολη για τον Εθνικό, αλλά υπάρχει χρόνος για να την αναλύσουμε. Για την ώρα, οι άνθρωποι της ομάδας απολαμβάνουν την κατάκτηση της δεύτερης θέσης, της καλύτερης που έχει πετύχει ποτέ η ομάδα. Και για αυτό το βράδυ του Σαββάτου γιόρτασαν την επιτυχία τους στα… μπουζούκια, παρέα μάλιστα με τους πρωταθλητές του Ολυμπιακού. Αλλά πλήρες (φωτο)ρεπορτάζ αναφορικά με αυτήν την βραδιά θα έχουμε στο αυριανό μας φύλλο…
