- του Παναγιώτη Κουσίδη
Συμπληρώνονται 85 χρόνια από την απρόκλητη επίθεση του ιταλικού φασιστικού καθεστώτος Μουσολίνι κατά της Ελλάδας. Είχε προηγηθεί σειρά προκλήσεων και συκοφαντικής ανθελληνικής προπαγάνδας, που προετοίμαζαν το έδαφος. Εκπομπές και δημοσιεύματα για δήθεν καταπίεση της μειονότητας των Μουσουλμάνων Τσάμηδων της Ηπείρου, η οποία είχε εξαιρεθεί από την ανταλλαγή των πληθυσμών του 1923-24, προκλητικές υπερπτήσεις ιταλικών αεροπλάνων, ακόμα και έξω από την Αθήνα. Αποκορύφωμα ήταν ο εγκληματικός τορπιλισμός του πολεμικού μας πλοίου «Έλλη» ανήμερα της γιορτής της Παναγίας, τον Δεκαπενταύγουστο του 1940 στην Τήνο από ιταλικό υποβρύχιο.
Ο Έλληνας δικτάτορας Ιωάννης Μεταξάς, παρά την ιδεολογική του συγγένεια με τον Μουσολίνι και τον Χίτλερ, βροντοφώναξε το υπερήφανο «ΟΧΙ» στην ύβρη του φασισμού. Η αγανάκτηση του λαού μας αφενός για την ιταμή πρόταση-πρόκληση να παραδώσουμε «γην και ύδωρ» και αφετέρου ο άνανδρος και δολοφονικός χαρακτήρας της τρομοκρατικής ενέργειας στην Τήνο προετοίμασαν ψυχολογικά τον ελληνικό λαό για την επερχόμενη στρατιωτική επίθεση και εξηγεί σε μεγάλο βαθμό την αποφασιστικότητα και την ενότητα με την οποία ο ελληνικός λαός αντιμετώπισε την επίθεση της 28ης Οκτωβρίου 1940.
Παρά την ιταλική υπεροπλία, οι Έλληνες τιμώρησαν και εξευτέλισαν την αλαζονεία του δικτάτορα Μπενίτο Μουσολίνι. Απέκρουσαν την εισβολή και μάλιστα απελευθέρωσαν μεγάλο τμήμα της Βορείου Ηπείρου. Απέκρουσαν και την καλά οργανωμένη «Εαρινή Επίθεση» του Μαρτίου 1941.
Ο εξευτελισμός του συνεταίρου του Μουσολίνι, άλλαξε τα σχέδια του Γερμανού δικτάτορα Χίτλερ, με αποτέλεσμα να επιτεθεί στην Ελλάδα και η ναζιστική Γερμανία στις 6 Απριλίου 1941 και να ακολουθήσει η μαύρη περίοδος της τριπλής Κατοχής 1941-44, με τον ελληνικό λαό να μην υποτάσσεται και να συνεχίζει τον αντιφασιστικό αγώνα με ένα από τα μεγαλύτερα αντιστασιακά κινήματα στην κατεχόμενη Ευρώπη.
Το αλβανικό Έπος ήταν η πρώτη νίκη κατά του Άξονα, που ήταν αήττητος μέχρι τότε. Σε κάθε περίπτωση, το Έπος της Αλβανίας, όπως και η Εθνική Αντίσταση συνιστούν τεράστια συνεισφορά του ελληνικού λαού στον αντιφασιστικό αγώνα και συνέβαλαν αποφασιστικά στην τελική συμμαχική νίκη.
Τον Οκτώβριο του 1940, εκτός από την Ελλάδα, μόνον η Μεγάλη Βρετανία εξακολουθούσε να αντιστέκεται στον Άξονα. Η Γαλλία είχε εξαναγκασθεί σε ταπεινωτική συνθηκολόγηση, η Σοβιετική Ένωση είχε συνυπογράψει με τη ναζιστική Γερμανία το σύμφωνο Ρίμπεντροπ-Μολότωφ, οι ΗΠΑ ήταν ακόμα επίμονα ουδέτερες.
Η ελληνική αντίσταση και νίκη συνέβαλαν, ώστε το Νοέμβριο του 1940, ο Φραγκλίνος Ρούσβελτ που επιθυμούσε οι ΗΠΑ να ενισχύσουν τον αγώνα κατά του Άξονα και να προχωρήσει την ψήφιση νόμου «περί εκμισθώσεων και δανεισμού», που άνοιγε το δρόμο στον εξοπλισμό της Βρετανίας και της Ελλάδας. Η Ελλάδα δεν πρόλαβε να επωφεληθεί, επειδή μεσολάβησε η γερμανική επίθεση. Συμπεριλήφθηκε όμως η Σοβιετική Ένωση, όταν η ίδια δέχτηκε επίθεση τον Ιούνιο του 1941, καθυστερημένα χάρη στην εμπλοκή των Γερμανών στην Ελλάδα.
Πρέπει όμως να αναγνωριστεί στον Ιωάννη Μεταξά ότι, παρά την γερμανοφιλία του, απέρριψε το ιταλικό τελεσίγραφο και ότι μέχρι το θάνατό του τον Ιανουάριο του 1941, διεύθυνε τον πόλεμο.
Το είδος των προκλήσεων και η προπαγάνδα που προηγήθηκαν της επίθεσης του ιταλικού φασιστικού καθεστώτος το 1940, θυμίζουν τις πρακτικές του καθεστώτος Ερντογάν, το οποίο απειλεί και συκοφαντεί την Ελλάδα, βασιζόμενο στην αλαζονεία της ισχύος. Αντίστοιχα, τα όνειρα του Μουσολίνι για νεκρανάσταση της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας θυμίζουν τον νέο-Οθωμανισμό του τουρκικού καθεστώτος.
Η κληρονομιά του ΟΧΙ του 1940 στο φασισμό, πρέπει να μας εμπνέει και σήμερα να αντιδράσουμε σε κάθε απειλή κατά της εθνικής κυριαρχίας από οπουδήποτε και αν προέρχεται.
28η Οκτωβρίου 1940, μια ημέρα περήφανης γιορτής και επίσημων εκδηλώσεων τιμής στην Ελλάδα, καθώς οι Έλληνες είπαν «ΟΧΙ» στο φασισμό, αλλάζοντας έτσι την πορεία του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου και της σύγχρονης ιστορίας.
