Υγεία τη λένε κι όλοι την αγαπούν
γιατί χωρίς αυτήν καλά δε ζουν.
Είναι αποδεδειγμένο χρόνια τώρα
πώς αν την έχεις προχώρα.
Πολυτιμότερο στον κόσμο αγαθό
για να κυλάς σαν γάργαρο νερό,
να μη συναντάς εμπόδια
και να σε συντροφεύουν κατευόδια.
Την εκτιμούμε όσο πρέπει;
Τα εύσχημα που αξίζει δρέπει;
Ή την περιφρονούμε και αδρανούμε
κι όταν τη χάσουμε προσπαθούμε να τη βρούμε;
Είναι αλήθεια οι νέοι δε νοιάζονται τόσο γι αυτή
και ξεφεύγουν σε άστατη ζωή.
Κάνουν καταχρήσεις σωρηδόν
που οδηγούν σε δρόμο κακόν.
Όταν ο άνθρωπος ενηλικιωθεί
με άλλο μάτι θα τη δει
γιατί τότε κρούει ο κώδωνας κινδύνου
και παίρνει το ρόλο του υπευθύνου.
Τότε αναφωνούμε, υγεία μου πολύτιμη,
μοιραία, περίφημη, χρήσιμη
αν δεν έχω εσένα συντροφιά
με τσιμπάει διαρκώς μια βελονιά.
Μας παιδεύουν άσχημες συνθήκες
που πάντα δεν οδηγούν σε νίκες
ώστε να λυθούν τα προβλήματα
και να βαδίσουμε με στέρεα βήματα.
Γι αυτό προσέχουμε για να έχουμε
γιατί απ΄τις αρρώστιες δυστυχώς δεν απέχουμε.
Αν με άλλο μάτι τις δούμε
μπορεί ως ένα σημείο να απαλλαγούμε.
Τάνια Στεφάνου -Τσαβδάρη
Αλεξανδρούπολη
