Η Ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης αποτελεί την μόνη εγγύηση για την ορθή λειτουργία του πολιτεύματος της Δημοκρατίας
Ο John Kenneth Galbraith, (1908-2006, Καναδός οικονομολόγος) είχε πει ότι:
«Δημοκρατία υπάρχει εκεί όπου ένας πολίτης έχει το δικαίωμα να πει ελεύθερα πως δεν υπάρχει Δημοκρατία».
Θεμελιώδης παραδοχή και ακρογωνιαίος λίθος της Δημοκρατίας αποτελεί η διάκρισις των εξουσιών.
Αποτελεί Συνταγματική πρόβλεψη η ανεξαρτησία της δικαιοσύνης και η σαφής προδιαγραφή των ορίων ασκήσεως της εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας.
Δυστυχώς στις σύγχρονες κοινοβουλευτικές δημοκρατίες το Κοινοβούλιο ως προς το νομοθετικό του έργο τείνει να υποκατασταθεί κατ΄ουσίαν από την κυβέρνηση.
Η τελευταία έχει την νομοθετική πρωτοβουλία και αν συνυπολογίσουμε τον εξαιρετικά μεγάλο αριθμό Υπουργικών αποφάσεων δεν θα ήταν παράτολμο να ισχυρισθεί κανείς ότι ο Υπουργός και κατ΄επέκταση η εκάστοτε Κυβέρνηση νομοθετούν.
Αυτό αποτελεί μίαν ασυγχώρητη νομική παθολογία όσον αφορά την λειτουργία του πολιτεύματος διαχρονικώς. Ευτυχώς υπάρχει η Δικαιοσύνη.
Στην Πρωσία του 18ου αιώνα ο Βασιλεύς Φρειδερίκος ο Μέγας επισκεπτόταν συχνά τα θερινά του ανάκτορα στην περιοχή Sans Souci ( ό όρος σημαίνει ανέμελα, χωρίς προβλήματα) κοντά στο Πότσδαμ.
Πλησίον των Ανακτόρων υπήρχε ανεμόμυλος θορυβώδης κατά την περιστροφική λειτουργία του, ο οποίος διετάρασσε την ηρεμία του Βασιλέως ο οποίος είχε πλέον πρόβλημα με τον ύπνο του. Έτσι, ο Φρειδερίκος προσεκάλεσε τον γείτονα μυλωνά και του διεμήνυσε επιτακτικώς ότι θα έπρεπε να του πουλήσει τον ανεμόμυλό του.
Ο μυλωνάς ηρνήθη και ο Βασιλεύς απείλησε ότι θα αποκτήσει τον μύλο βιαίως και άνευ της συναινέσεως του ιδιοκτήτη μυλωνά.
Η απάντησις του μυλωνά υπήρξε έκτοτε παροιμιώδης:
«Ναι, αλλά υπάρχουν δικαστές και στο Βερολίνο».
Ο Βασιλεύς από τη μία πλευρά απογοητεύθηκε, αλλά από την άλλη πλευρά ένιωσε ικανοποίηση για την εμπιστοσύνη που έδειχναν οι πολίτες της χώρας του στους θεσμούς της.
Η κρίση που βιώνει η χώρα μας τα τελευταία χρόνια πέραν της οικονομικής της διαστάσεως πρωτίστως έχει θεσμικό χαρακτήρα.
Αν λειτουργούσαν αποτελεσματικώς οι θεσμοί, τότε αρκετές από τις δυσλειτουργίες του διοικητικού και πολιτικού μας συστήματος, όπως η εγγραφοκρατία, η φοροδιαφυγή, η διαφθορά, η ανομία, η κακοδιαχείριση και η αναξιοκρατία, θα είχαν εκλείψει.
Η ανεπάρκεια των θεσμών και της λειτουργίας αυτών στην Χώρα μας, έχει συντελέσει στο γεγονός η μη τήρηση των νόμων να έχει καταστεί ο κανόνας, αντί για την εξαίρεση.
Και αυτό έχει συμβάλλει και στην πλήρη απουσία κοινωνικής συνειδήσεως.
Μόνον φάρο πλέον, ο οποίος μπορεί να συγκρατήσει την πολύπαθη Δημοκρατία μας από τον πλήρη εκφυλισμό και την παρακμή, αποτελούν οι Δικαστές μας.
Πέρα και πάνω από τον πολιτικό κατασπαραγμό και την καθημερινή κομματική τύρβη των πραγμάτων, είναι ο μόνος πυλώνας που μπορεί να επαναφέρει στην ορθότητα και την τάξη, πολιτικούς και κυβερνήσεις οι οποίοι αγνοούν και περιφρονούν το Δίκαιο και τον Νόμο.
Κυρίως δε να εγγυηθούν την ποιότητα της Δημοκρατίας.
Αθανάσιος Κοσμόπουλος
Νομικός-Συγγραφέας
