Τα Ελληνικά Πανεπιστήμια εξακολουθούν να λειτουργούν ως Δημόσιοι Οργανισμοί, χωρίς ανταγωνισμό από τον ιδιωτικό τομέα
Προ ενός αιώνος, στο Σύνταγμα του 1911, το άρθρο 16 περί Παιδείας εξαντλείτο σε τρεις σαφείς και άπλες διατάξεις. Ιδού τι όριζαν:
– Η εκπαίδευσις, διατελούσα υπό την ανωτάτην εποπτείαν του Κράτους, ενεργείται δαπάνη αυτού.
– Η στοιχειώδης εκπαίδευσις είναι δι’ απαντάς υποχρεωτική, παρέχεται δε δωρεάν υπό του Κράτους.
– Επιτρέπεται εις ιδιώτας και νομικά πρόσωπα η ίδρυσις ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων, λειτουργούντων κατά το Σύνταγμα και τους νόμους του Κράτους.
Το άθλιο άρθρο 16
Έναν αιώνα αργότερα, το ίδιο άρθρο 16 του Συντάγματος καταλαμβάνει δύο ολόκληρες σελίδες.
Θαυμάστε τι αναφέρει μόνο για το καθεστώς πού διέπει τους καθηγητές των ανωτάτων εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων:
– Οι καθηγητές των ανωτάτων εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων είναι δημόσιοι λειτουργοί. Το υπόλοιπο διδακτικό προσωπικό τους επιτελεί επίσης δημόσιο λειτούργημα, με τις προϋποθέσεις πού νόμος ορίζει. Τα σχετικά με την κατάσταση όλων αυτών των προσώπων καθορίζονται από τους οργανισμούς των οικείων ιδρυμάτων.
– Οι καθηγητές των ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων δεν μπορούν να παυτούν προτού λήξει σύμφωνα με το νόμο ο χρόνος υπηρεσίας τους παρά μόνο με τις ουσιαστικές προϋποθέσεις πού προβλέπονται στο άρθρο 88 παράγραφος 4 και ύστερα από απόφαση του συμβουλίου πού αποτελείται κατά πλειοψηφία από ανώτατους δικαστικούς λειτουργούς. Όπως νόμος ορίζει.
– Νόμος ορίζει το όριο της ηλικίας των καθηγητών των ανώτατων εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, έως ότου εκδοθεί ο νόμος αυτός οι καθηγητές πού υπηρετούν αποχωρούν αυτοδικαίως μόλις λήξει το ακαδημαϊκό έτος μέσα στο όποιο συμπληρώνουν το εξηκοστό έβδομο έτος τής ηλικίας τους.
– Αυτά προβλέπει το φλύαρο σημερινό Σύνταγμα για το καθεστώς πού διέπει τους καθηγητές και το διδακτικό προσωπικό των ΑΕΙ.
Και σε αντίθεση προς την σοφή διάταξη του Συντάγματος του1911 (Ελευθέριος Βενιζέλος) πού επέτρεπε σε Ιδιώτες και νομικά πρόσωπα
την ίδρυση Ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων (ανεξαρτήτως βαθμίδος), το σημερινό Σύνταγμα ορίζει:
– Η σύσταση ανώτατων σχολών από ιδιώτες απαγορεύεται.
Μη κουράζεσθε λοιπόν, να βρείτε άλλου τις αιτίες για τις όποιες επικρατεί τέτοια κατάστασις στα ελληνικά πανεπιστήμια και γιατί τα δύο μεγάλα ΑΕΙ τής Πρωτευούσης (Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο και Πολυτεχνείο) παρέμειναν κλειστά επί 13 εβδομάδες μετά την έναρξη της ακαδημαϊκής περιόδου.
Το πρόβλημα ανάγεται στο ότι λειτουργούν ως δημόσιοι οργανισμοί χωρίς ανταγωνισμό από τον Ιδιωτικό τομέα. Έτσι, την μία απεργούν οι καθηγητές, την άλλη το διοικητικό προσωπικό και την τρίτη κάνουν καταλήψεις οι φοιτητές.
Φυγή στο εξωτερικό
Τίποτε από αυτά δεν θα συνέβαινε αν το άρθρο 16 του Συντάγματος είχε παραμείνει αμετάβλητο, όπως είχε διατυπωθεί προ ενός αιώνος.
Η Παιδεία θα τελούσε πάντοτε υπό την εποπτεία του Κράτους, άλλα θα είχε αφεθεί να φθάσει σε πολύ υψηλά επίπεδα.
Τα ελληνικά πανεπιστήμια (δημόσια και ιδιωτικά) θα συγκαταλέγοντο σε πολύ υψηλότερη σειρά στην παγκόσμια κατάταξη. Και το κυριότερο:
Οι Έλληνες σπουδαστές θα έβγαιναν από το πανεπιστήμιο πολύ πιο καλοί επιστήμονες από ό,τι σήμερα. Και δεν θα είχαν τόση ανάγκη να μεταβαίνουν για μεταπτυχιακά στο εξωτερικό.
Στην Βρεταννία όπου καταφεύγει ένας τεράστιος αριθμός Ελλήνων φοιτητών για προπτυχιακές και μεταπτυχιακές σπουδές, ή γενική αρχή πού διέπει την ανωτάτη εκπαίδευση είναι σαφής και απλή:
– Technical and professional education shall be made generally available and higher education shall be equally accessible to all on the basis of merit. (Section 28 ofnon written Constitution).
– Η τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευσις θα παρέχονται γενικώς και η ανώτατη εκπαίδευσις θα είναι ισότιμα προσβάσιμη από όλους, βάσει προσόντων. (Άρθρο 28 μη γραπτού Συντάγματος).
Ενόσω λοιπόν δεν αποφασίζεται στην χώρα μας να αλλάξουν ριζικά οι διατάξεις του Συντάγματος και των Νόμων πού διέπουν τα της Ανωτάτης ‘Εκπαιδεύσεως, τα δημόσια πανεπιστήμια θα τελούν σε διαρκή αναστάτωση.
Και η κυριότερη αιτία θα είναι ότι δεν θα έχουν ανταγωνισμό από τον Ιδιωτικό τομέα, ώστε να αναγκασθούν να καταστούν καλύτερα.
“Εστία”
