Το σίριαλ αρχίζει από τοπικές τηλεοράσεις και ραδιόφωνα σε ανύποπτο χρόνο, και ενώ το Πάσχα είναι ακόμα μακριά.
Μιλάω για εβδομάδες πριν από την Κυριακή των Βαΐων.
Πιάνει λοιπόν, ένα τηλεοπτικό συνεργείο στην οδό Εμπορίου εκεί που είναι τα περισσότερα χασάπικα της Αλεξ/πολης, τον πρόεδρο του Σωματείου, έντιμο κατά τα άλλα κρεοπώλη και αρχίζει τη συνέντευξή του να μας διαβεβαιώνει ότι εφέτος τα αρνιά τους δεν θα είναι ούτε ξένα Βουλγάρικα ή Αλβανίας, ούτε κατεψυγμένα ούτε ακατάλληλα.
Ακολουθούν και άλλοι συνάδελφοί του, παρατρεχάμενοι και χασαπόγατοι, οι οποίοι μας τάζουν το καλύτερο τραπέζι της ζωής μας.
Και να πω ότι μας έχει λείψει το κρέας εδώ στην Αλεξ/πολη χρόνια τόσα, όπως έλλειπε κάποτε στους παλιούς μετά τον πόλεμο στην δεκαετία του ’50;
Τότε, τον καιρό εκείνο τον παλιό, είχε άλλη αξία το Πασχαλινό τραπέζι.
Επειδή χόρτανε τη στέρηση, νομίζω.
Ενώ σήμερα που τρώμε κρέας ακόμη και για πρωινό, σήμερα που έχουμε μπουχτίσει πρωτεΐνη, που δεν καθόμαστε στο τραπέζι αν δεν έχουμε μπροστά μας τουλάχιστον μισό μπούτι, προς τι αυτή η λύσσα για την πασχαλινή κρεατοφαγία;
Γιατί, όταν ξεκινάς από τον Φεβρουάριο να μιλάς για τα κρέατα που θα φας τον Απρίλη ή Μάιο, περί λύσσας πρόκειται.
Αφήστε και τη συζήτηση για τις τιμές.
Στα ύψη η γαλοπούλα κάθε Χριστούγεννα, στα ύψη το αρνί κάθε Πάσχα.
Από κοντά και οι απαραίτητες δηλώσεις των συνταξιούχων: “Δεν περισσεύει τίποτε για εμάς. Μας τα ‘φαγε η τρόικα.
Νηστικοί θα αναστήσουμε. Από τη σύνταξη δεν έμεινε ούτε ευρώ, το δώρο έφυγε κι αυτό, τι θα δώσουμε στα εγγόνια μας”.
Τι να τους πεις; Να σφάξουν τα εγγονάκια τους για να γλιτώσουν την πενιχρά σύνταξή τους το Πάσχα.
Είναι λεπτό το θέμα.
Ή να τους συμβουλεύσεις, τώρα που είναι στα ύψη το αρνί να φάνε γαλοπούλα και όταν θα πετάει η γαλοπούλα να φάνε αρνί;
Έτσι, και θα εξακολουθούσαν να τηρούν τις παραδόσεις και θα χόρταιναν χωρίς να ξεφραγκιάζονται.
Εννοώ: ένα μίνι μποϊκοτάζ να κάναμε όλοι οι Αλεξ/πολίτες στην αγορά, που έχει τρελαθεί και πουλάει τη γέρικη την κατσίκα σαν φιλέτο από μοσχαράκι γάλακτος, την άλλη μέρα θα μας χάριζαν τις κατσίκες και τα αρνιά οι ανά την Σαμοθράκη και τον Έβρο κρεατέμποροι.
Εδώ όμως είναι, είπαμε Αλεξ/πολη και γενικότερα όλη η Ελλάδα και ο δικός μας σε θέματα της καθημερινότητας του, δεν συντονίζεται με τους ομοίους του, όσο και αν πρέπει να το κάνει για το συμφέρον του.
Πλήρωνε λοιπόν πατριώτη τη χοληστερίνη για χρυσάφι και τρώγε.
Ο ΣΧΟΛ-ιαστής
