“Πρόσταξε του όκνου οι δαίμονες να πέσουν και του μίσους
νεκροί.
Στήσε μας της θυσίας βωμούς και της αγάπης Κροίσους,
Λαμπρή”.
Κωστής Παλαμάς
Απ’ τα ύψη των καμπαναριών αντιλαλεί και πάλι μέσα στην ευωδιασμένη γαλήνη της ανοιξιάτικης νύχτας, το μεγάλο μήνυμα της Αναστάσεως του Λυτρωτή και το ανέσπερο Φως της θερμαίνει και κατευθύνει τις ψυχές μας στην αλήθεια, στην αγάπη και στη δικαιοσύνη..
Οι αναμμένες λαμπάδες φωτίζουν την ανθρώπινη σκέψη και η ανοιξιάτικη πνοή φέρνει παντού την αγαλλίαση.
Το μέγιστο θαύμα το “άφραστον θαύμα”, η Ανάσταση του Κυρίου, έδωσε ελπίδα και πίστη στο απελπισμένο ανθρώπινο Γένος.
Η ζωή ενίκησε τον θάνατο και η ανθρώπινη προσωπικότητα, με τη βαθύτατη διαίσθηση της, αντίκρισε τον περίλαμπρο και αληθινό κόσμο, που κυβερνά ο Πανάγαθος και Παντοδύναμος Θεός: «Νυν πάντα πεπλήρωται φωτός, ουρανός τε και γη και τα καταχθόνια».
Το Φως της Αναστάσεως, το Θείο Φως της ζωής, είναι η ολόφωτη πνευματική ωραιότητα και το έκπαγλο μεγαλείο της αιώνιας Θρησκείας του Χριστού, που ανεβαίνει στο μαρτυρικό Σταυρό, εκπληρώνοντας το χρέος για την Αλήθεια, τη Δικαιοσύνη και τη Λύτρωση του κόσμου.
Το πνεύμα της αγάπης και του πόνου, της θυσίας και της ταπεινώσεως εκδηλώνεται σ’ όλη τη μεγαλειώδη πληρότητα του.
Υστερ’ απ’ το Θείο Δράμα, έρχεται η Λαμπροφόρα Ανάσταση. Ύστερ’ απ’ την υπέρτατη θυσία του Γολγοθά, προβάλλει η Θεία Νίκη, για να λυτρώσει και ν’ ανυψώσει τον άνθρωπο.
Το μεγάλο ολόλαμπρο και υπερκόσμιο γεγονός, που πανηγυρίζουμε, σημαίνει τη δημιουργία μιας νέας ζωής, εξαγγέλλει τη θαυματουργή κάθαρση και οδηγεί στην ορθή ενατένιση για την ηθική τελείωση μας.
Οι απροσμέτρητες, σε βάθος και πλάτος, αλήθειες του Θείου Λόγου φωτίζουν τις σκοτισμένες διάνοιες, γαληνεύουν τις τρικυμισμένες ψυχές και αναστηλώνουν την άξια της αρετής.
Η Ανάσταση του Χριστού είναι η νίκη του καλού εναντίον του κακού.
Ο γυρισμός μας στον ολόφωτο Χριστιανικό δρόμο μας υποχρεώνει να συντρίψουμε μέσα μας την ύλη, να ξερριζώσουμε την πονηρή σκέψη, την άσεβη γνώση, τα ευτελή πάθη, για ν ανακαλύψουμε τον αληθινό άνθρωπο, τη γνήσια εικόνα του Θεού και να χαρούμε την παρουσία του «έξαστράπτοντος» Αναστημένου Χριστού.
Μονάχα δακρυσμένα μάτια και σπαραγμένα στήθη μπορούν ν ατενίσουν τον Ιησού, που ύψωσε και έχει τη δύναμη να υψώνει σε δυσθεώρητα ύψη τον άνθρωπο και την πονεμένη ανθρωπότητα.
Με τα μύρα της πίστεως και της αγάπης, πορευόμαστε κι εμείς, όπως οι Μυροφόρες, στον κενό τάφο του Χριστού, για να φωτιστούν και να λυτρωθούν οι ψυχές μας.
Νιώθουμε ν αποκυλίεται η βαριά πέτρα που σφραγίζει και πνίγει την καρδιά μας.
Αντικρίζουμε τη θεία αστραπή, με τη μορφή του Άγγελου, να μας δίνει το σωτήριο μήνυμα της Αναστάσεως.
Και, μαζί με τον ποιητή μας, ψάλλουμε:
«Χριστός Ανέστη!Ανάψετε φίλοι κι εχθροί λαμπάδες.
Την Απριλομαγιάτικη πιέτε, σα θεία, τη ζεστή μετάληψη.
Μαρτυρικοί Λαοί, πικρές Ελλάδες
απόψε ξανασταίνονται μ’ Eσέ! Χριστός Ανέστη!».
Δημ. Κ. Κουτσουλέλος
Επίτιμος Επόπτης Δημοτικής Εκπαιδεύσεως
