Γράφει ο ΣΧΟΛ-ιαστής
Στην Αλεξ/πολη, πολλά χρόνια πριν, πίσω στη δεκαετία του ’60 (εποχή των ανέμελων νιάτων μας) είχαμε καθιερώσει με την παρέα μου – όλοι συμμαθητές του Γυμνασίου – τα λεγόμενα από εμάς “ΞΕΦΤΙΛΙΠΑΡΑΣΚΕΥΟΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΑ” (όποιος αναγνώστης της Ε.Θ. το προφέρει αυτό μονοκοπανιά, παίρνει ποδήλατο) άπαξ εβδομαδιαίως.
Παρασκευή, Σάββατο ή Κυριακή βράδυ, συγκεντρωνόμασταν στον σπίτι κάποιου από εμάς και κάναμε τα πιο ανθυγιεινά, βλακώδη, ντροπιαστικά κ.λπ. πράγματα που μας διασκέδαζαν.
Τρώγαμε τόνους μπατιρόσπορα από τον Δοξάκη και τον Πρωτόπαπα, τηγανισμένες πατάτες που μας έφτιαχνε η μάνα του φίλου που μας φιλοξενούσε και μάλιστα πατάτες μουλιασμένες σ’ ένα είδος τοματοχυλού οικιακής κατασκευής.
Καπνίζαμε θλιβερά τσιγάρα χύμα τύπου “καρκινοσάλ”, πίναμε ηδύποτα τερψιλαρύγγια αναψυκτικά εποχής ΤΑΜ – ΤΑΜ, ΚΡΙ-ΚΡΙ, ΜΠΥΡΑΛ, ΛΕΜΟΝΙΤΕΣ και κουτσομπολεύαμε τις συμμαθήτριες και συμμαθητές μας.
Παίζαμε ενίοτε ΞΕΡΗ και ΑΓΩΝΙΑ (το τελευταίο πιο εξευτελιστικό παιχνίδι της τράπουλας που υπάρχει αν σεβαστείς του όρους του) και πάνω στην επελθούσα βαριεμάρα που πολύωρου μαντρώματος, βγαίναμε έξω για τσάρκα, μασουλώντας γλυκά λαμαρίνας, φοινίκια, σαραγλί και ρόξ που τα αγοράζαμε από τον Βίντο, πολύ της μόδας τότε της νεολαίας Αλεξ/πολης.
Ήταν λοιπόν εκείνο, το λεγόμενο “ΠΑΡΕΑ TRASH”. Η εκτόνωση δηλαδή της καταπιεσμένης σκανδαλιάρικης πλευράς μας, έπειτα από την βδομαδιάτικη σκληρή και άπονη μαθητική ομηρεία.
Το “ΚΛΟΥ” όμως της διασκέδασής μας τότε, ήταν σίγουρα ο Σαββατιάτικος σινεμάς ύστερα από συμφωνία όλης της παρέας για επιλογή ταινίας ελληνικής κωμωδίας.
Τιτάνια, ΗΛΥΣΙΑ, ΑΣΤΡΟ, ΜΑΞΙΜ (πρώην ΕΛΛΗΝΙΣ) πρόβαλαν κατ’ εξοχήν και κατά κόρον τέτοιου είδους φίλμς, που τα περισσότερα ήταν ομολογουμένως έξοχα, αξιόλογα με σατιρική ευρηματικότητα και φαρσοειδή ενσταντανέ με σπαρταριστούς διαλόγους.
Λογοθετίδης, Βασιλειάδου, Σταυρίδης, Φωτόπουλος, Γκιωνάκης, Ηλιόπουλος, Κοκοβιός, Βέγγος και τόσοι άλλοι σκόρπιζαν ακατάπαυστο γέλιο και θυμηδία. Όλα αυθεντικά και πολλές φορές έξω από το σενάριο, δικά τους του αστείρευτου ταλέντου τους και της απαράμιλλης ηθοποιίας.
Και φτάσαμε τώρα στη σημερινή ψυχαγωγία – ΟΠΤΙΟ ακουστική – που έγινε μόνο για το σπίτι λόγω του εκράν της TV να παίρνει στιγμές από το TRASH που είχαμε αφήσει πίσω μας και επιχειρεί να ξανακάνει μόδα με δημιουργίες προβολών, σίριαλ, σειρών σατιρικών και βιντεοταινίες, αντιγράφοντας κακόγουστα τα είδη του προϊόντος του και βαπτίζοντας αυτά πρωτοκλασάτα.
Με πρόσχημα την τάχα πρωτοπορία, στην μεταμοντέρνα εποχή προσπαθεί να πείσει ότι είναι νέο είδος σάτιρας της σύγχρονης καθημερινότητας.
Στην ουσία όμως είναι κακή αντιγραφή των παλιών νοσταλγικών ταινιών και κακέκτυπα κλεψήματα των ευφάνταστων σεναρίων.
Πίσω όμως από τις επικοινωνιακές κορόνες τύπου “αγαπημένες ταινίες και σπουδαία τηλεοπτικά” είναι εμφανής η ένδεια των παραγωγών και συγγραφέων αυτών των κατασκευών.
Γιατί ούτε οι ατάκες είναι κορυφαίες, ούτε η πλοκή των θεμάτων και της ιστορικής αλληλουχίας, ούτε οι ερμηνείες των πρωταγωνιστών θα αφήσουν εποχή, όπως των παλιών φίλμς που κλασσικοποιήθηκαν.
Δείγματα μιας περιόδου εκπτώσεως και κρίσης είναι, που με άλλοθι την ύφεση, αναβαπτίζονται σαν ψυχαγωγία για όλη την οικογένεια και ντύνουν την παρακμή της παραγωγής με φτήνια, προχειρότητα, χυδαιότητα.
Μην ξεχνάμε εξάλλου και την επέλαση την τηλεοπτική του τουρκικών σειρών.
Καπάκι δηλαδή, κερασάκι της κιτσαρικής τούρτας του θέματος.
Εν προκειμένω πέρα από την υποχρέωση να κάνουν κάτι καλό και εφάμιλλο των παλιών ταινιών του κινηματογράφου, είναι και στοίχημα επιβίωσης αυτών που παρουσιάζουν.
Δηλαδή οι σημερινοί δημιουργοί λόγω οικονομικής στενότητας, αναγκάζονται.
Κάπως, δικαιολογούνται ωσαύτως.
Αλλά δυστυχώς η καλή ψυχαγωγία η ελαφρά να πούμε, δεν είναι καλού γούστου, γιατί τους λείπει το πηγαίο ταλέντο για τέτοια δουλειά.
Και μάλλον τους πάει, αν όχι την έχουν ξεχάσει.
Μόνο που κάτι τέτοιο δεν μπορεί να διορθωθεί με υποπροϊόντα επιπέδου ΑΛΛΑΓΗ που ισχυρίζονται.
Και συνεχίζεται το λουρί της μάνας.
Γιατί εξακολουθούν να τις φτιάχνουν αντί να σοβαρευτούν.
Και αυτοί συνεχίζουν να επενδύουν ακόμη στο λουρί της μάνας.
Ο ΣΧΟΛ-ιαστής