Το Σύνταγμα (άρθρον 5 παρ.2) ορίζει ότι όλοι όσοι βρίσκονται στην Ελληνική Επικράτεια, απολαμβάνουν την πλήρη προστασία της ζωής, της τιμής και της ελευθερίας τους – Δεν χρειάζονται άλλες προσθήκες
Κατά το Σύνταγμα (άρθ 4 παρ. 5) οι Έλληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους.
Ο φορολογικός νομοθέτης της τελευταίας τετραετίας όμως επιβάλλει φόρους στην ακίνητη περιουσία, ανεξαρτήτως της «δυνάμεως» και της φοροδοτικής Ικανότητος των ιδιοκτητών, με μόνο δε κριτήριο τη δυνατότητα συγκεντρώσεως των αναγκαίων δισεκατομμυρίων που απαιτεί εκάστοτε η Τρόικα.
Χιλιάδες καταστήματα και διαμερίσματα παραμένουν κενά επί πολλά έτη.
Εκατοντάδες χιλιάδες ακίνητα είναι παντελώς απρόσοδα χωρίς ενδιαφέρον κανενός αγοραστή για την αξιοποίηση τους.
Οι Ιδιοκτήτες τους όμως αναγκάζονται από την πολιτεία να πληρώσουν φόρους υπερβολικών ποσών, βάσει δήθεν «αντικειμενικών άξιων», πού δεν προσδιορίσθηκαν εκ της αγοραίας αξίας τούτων, αλλά από τους υπολογισμούς του Υπουργείου των Οικονομικών προς συγκέντρωση ορισμένου ποσού,
Υπό τα δεδομένα αυτά οι πολίτες αισθάνονται πως δεν πληρώνουν φόρους ανάλογα με τις δυνάμεις τους, άλλα «λύτρα» προς κουρσάρους του Μεσαίωνα!
Το σύστημα του καθορισμού των αντικειμενικών άξιων θεωρήθηκε ορθό και αποδοτικό, κατά την πρώτη εφαρμογή του, διότι οι αντικειμενικές αξίες προσδιορίσθηκαν, κατά το υπόδειγμα σχετικού ισπανικού νομοθετήματος, στο 70-80% των αγοραίων τιμών και όχι στο 100% έως 200% τούτων όπως ορίζονται σήμερα.
Με αυτή τη φορολογία είναι αδύνατον να προθυμοποιηθούν επενδυτές προς τοποθέτηση χρημάτων στην Ελλάδα.
Όσο και αν η κυβέρνηση και τα ΜΜΕ προσπαθούν να δημιουργήσουν προθυμία τούτων η υψηλή φορολογία ενεργεί αποτρεπτικώς.
Βεβαίως, κλίμα αισιοδοξίας τείνει να διαμορφωθεί από την κινητικότητα και τις διαβεβαιώσεις του Πρωθυπουργού, για την ευμενή εξέλιξη της οικονομίας.
Σε τούτο συμβάλλουν και οι εκτιμήσεις επαϊόντων, που προβλέπουν ότι συντόμως θα εκδηλωθεί ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την Ελλάδα, όχι μόνον εκ μέρους τής γερμανικής κυβερνήσεως, άλλα και Ευρωπαίων επενδυτών.
Ωστόσο δεν είναι ευχάριστο το γεγονός ότι ακούγονται τρία μόνον ονόματα Ελλήνων μεγαλοεπιχειρηματιών, για την συμμετοχή στις αυξήσεις των κεφαλαίων των τραπεζών.
Ίσως διότι εκείνοι οι όποιοι μόχθησαν εις το εξωτερικό για να συγκεντρώσουν κάποιο κεφάλαιο ασφαλείας για τα γεράματα τους είναι διστακτικοί, ενόψει τής συνήθους ασυνέπειας του ελληνικού κράτους.
Οι εις βάρος της Ελλάδος και του λαού δόλιες ή βλακώδεις δηλώσεις του κ. Γιώργου Παπανδρέου ως πρωθυπουργού, ότι δηλαδή κυβερνά χώρα διεφθαρμένη και λαό φυγόπονο και ότι η Ελλάς δεν έχει σημαντικά κοιτάσματα πετρελαίου και αερίου, έχουν διαψευσθεί στην πραγματικότητα παταγωδώς.
Όλοι αναγνωρίζουν τώρα την αξία του πλουσίου υπεδάφους της ωραίας χώρας μας, που διαθέτει μεν ολίγες πεδιάδες, άλλα έχει πολλούς ευφυείς πολίτες γεννηθέντες στις ατέλειωτες οροσειρές της.
Όταν οι πολιτικοί μας διαφωνούν για το λεγόμενο ρατσιστικό νομοσχέδιο, οι συνετοί απλοί πολίτες διαμαρτύρονται λέγοντες, σας ψηφίσαμε για να μας κυβερνήσετε, όχι όμως και για να μας εξευτελίσετε.
Το Σύνταγμα (αρθ. 5 παρ, 2) ορίζει, ότι όλοι όσοι βρίσκονται στην ελληνική επικράτεια απολαμβάνουν την πλήρη προστασία της ζωής, της τιμής και της ελευθερίας τους, χωρίς διάκριση εθνικότητος, φυλής, γλώσσης και θρησκείας ή πολιτικών πεποιθήσεων.
Με το συζητούμενο νομοσχέδιο, προβλέπεται ότι «όποιος με πρόθεση, δημόσια, προφορικά ή δια του Τύπου, μέσω του διαδικτύου ή με οποιοδήποτε άλλο τρόπο, παροτρύνει, προκαλεί ή διεγείρει σε βιαιοπραγίες ή μίσος κατά προσώπου ή ομάδας προσώπων, που προσδιορίζονται με βάση τη φυλή, το χρώμα, τη θρησκεία, τις γενεαλογικές καταβολές, την εθνική ή εθνοτική καταγωγή, τον γενετήσιο προσανατολισμό ή την ταυτότητα του φύλου τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών και χρηματική ποινή έως 20.000 ευρώ».
Στην πράξη η διάταξη αυτή θα δημιουργήσει πολλά ερμηνευτικά προβλήματα και δικαίως χαρακτηρίζεται ως περιορισμός της ελευθερίας του λόγου, ορισμένων κληρικών και εκπαιδευτικών που εκτελούν το καθήκον τους και συμβουλεύουν τους νέους να σέβονται τις αρχές και άξιες της φυλής και να μην παρασύρονται από θεωρίες αρνητών του έθνους, έκφυλων και οπαδών της βίας.
Θα επιτρέπεται άραγε η αποκατάσταση της Ιστορικής αλήθειας, την οποία ορισμένοι προσπαθούν να αλλοιώσουν; Θα επιτρέπεται η αναφορά στην σφαγή εκατομμυρίων αντιφρονούντων από το καθεστώς του Στάλιν και στην δολοφονία 12.000 αξιωματικών και 10.000 διανοουμένων στο δάσος του Κατίν, ή θα θεωρούνται απαγορευμένες ρατσιστικές εκδηλώσεις;
Και θα ισχύει αυτό και για την εξόντωση των Ελλήνων Ποντίων, των Αρμενίων και των Μικρασιατών;
Β. Α. Κόκκινος
