Γιατί άδικα με πονάς
κι’ ‘όλα μαύρα τα κοιτάς,
σε λάθος δρόμο περπατάς
παγίδες, εμπόδια,
- Advertisement -
πάντα θε να συναντάς.
Κλαίς πονάς
και τις χαρές της ζωής ξεχνάς,
με περιφρονείς
και ούτε στα μάτια
δεν θέλεις να με δεις
μια καλημέρα να μου πεις.
Γιατί η κακία στη ψυχή
και στη καρδιά σου έχει φωλιάσει,
τα βράδια μου κάνεις
να ξαγρυπνώ,
μέρα και νύχτα να πονώ.
Γιατί με βλέπεις σαν εχθρό,
εγώ για σένα μόνο ζω,
δεν ξέρω αλλιώς
πώς να σου το πω,
το πόσο σ’ αγαπώ.
Τον εαυτό μου τώρα,
με απορία ρωτώ,
μήπως έγκλημα
διέπραξα εις βάρος σου εγώ,
στη ζωή αυτή πρώτη
φορά αγάπησα,
αν είναι έγκλημα,
εγκλημάτησα κι εγώ,
γιατί σ’ αγάπησα κα σ’ αγαπώ.-
