Παραιτήθηκε ο Πρόεδρος της ΕΒΖ – Δεν μπορούν να λειτουργούν τα Εργοστάσια Σερρών και Ορεστιάδος, όπου καλλιεργούνται αντίστοιχα 7.000 και 8.000 στρέμματα τεύτλα, όταν χρειάζονται καλλιέργειες 30.000 στρεμμάτων
Το ναυάγιο των διαπραγματεύσεων μεταξύ του ειδικού εκκαθαριστή της ΑΤΕbank και των Γάλλων της Cristal Financiere για την πώληση του 82,33% της ΕΒΖ, φέρνει και διοικητικά… απόνερα στην εισηγμένη ζαχαροβιομηχανία, με τον νυν πρόεδρό της να μην αντέχει άλλο τα διαρκή «πέρα – δώθε» στη διαδικασία ιδιωτικοποίησης και να τα βροντά και να φεύγει.
Η παραίτηση του Χρυσόστομου Γερούκη από το τιμόνι της ΕΒΖ κοινοποιήθηκε στον ειδικό εκκαθαριστή Νίκο Μαράντο, την Πέμπτη 25 Ιουλίου και όπως ανέφερε ο ίδιος στο Agronews, «είναι αμετάκλητη. Από Δευτέρα ξεκινώ διακοπές».
Στο λιτό κείμενο της επιστολής παραίτησης ο –μέχρι τώρα- επικεφαλής της επιχείρησης δεν υπεισέρχεται σε λεπτομέρειες για τους λόγους που τον εξώθησαν στην απόφασή του αυτή, παρά μόνο περιορίζεται να ευχηθεί καλή τύχη στην επιλογή αντικατάστασής του.
Ωστόσο, τα αίτια είναι πολλά και κυρίως το γεγονός ότι –κατά την άποψή του- οι καθυστερήσεις και οι συνεχείς παρατάσεις του διεθνούς διαγωνισμού για την πώληση της ΕΒΖ, έχουν ξεφύγει από το όριο του ανεκτού και στην ουσία βάζουν φρένο στη ζαχαροβιομηχανία.
«Το πράγμα παράγινε. Επί τρία χρόνια η βιομηχανία ζει υπό ομηρία εξαιτίας των χειρισμών στο θέμα της ιδιωτικοποίησης.
Κάποια στιγμή πρέπει να αποφασίσουν. Ή θα πουληθεί ή να αναπτυχθεί αυτόνομα.
Δεν είναι δυνατό πάντως, να σέρνεται αυτή η κατάσταση άλλο» λέει ο κ. Γερούκης και προσθέτει: «Τι θα πει παράταση του διεθνούς διαγωνισμού έως τις αρχές Νοεμβρίου;
Τα τελευταία 2,5 χρόνια έχει παρελάσει έξω από την πόρτα της ΕΒΖ ολόκληρη η Ευρώπη. Ήρθαν κολοσσοί από τη Γερμανία, τη Γαλλία, τη Μεγάλη Βρετανία, την Πολωνία, ακόμη και εταιρείες από τη Σερβία και τη Βουλγαρία και δεν τελεσφόρησε καμία λύση. Τι διαφορετικό περιμένουμε να γίνει τώρα;».
Ο αποχωρών πρόεδρος της εισηγμένης πιστεύει, επίσης, ότι η περίπτωση των Γάλλων ήταν αν μη τι άλλο σοβαρή και στο πλαίσιο αυτό εκφράζει την άποψη ότι το ύψος του τιμήματος που ανάχθηκε σε πρώτη προτεραιότητα, στην πραγματικότητα δεν έχει αυτή τη βαρύτητα.
«Θα σωνόταν η ΑΤΕ αν έπαιρνε 10 εκατ. ευρώ περισσότερα ή λιγότερα από την πώληση της ΕΒΖ;» διερωτάται ρητορικά και συμπληρώνει ότι το πραγματικό ζητούμενο ήταν να υπάρχει business plan που θα διασφάλιζε την ανασυγκρότηση κι ανάπτυξη της ζαχαροβιομηχανίας.
Τη σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της υπομονής για τον κ. Γερούκη, ο οποίος καιρό τώρα έθετε ξανά και ξανά στον εαυτό του το ερώτημα «τι κάθομαι και κάνω εγώ εδώ τώρα;», αποτέλεσε, πάντως, η συνάντηση που είχε προχθές την Τρίτη στην Αθήνα με τον ειδικό εκκαθαριστή Νίκο Μαράντο, όταν για άλλη μια φορά εισέπραξε την απάντηση πως καλές είναι οι εισηγήσεις του, αλλά δεν μπορεί να τις εφαρμόσει πριν έρθει ο νέος ιδιοκτήτης.
Τι πιστεύει ο manager ότι πρέπει να γίνει στην εταιρεία για να διασφαλιστεί η βιωσιμότητά της; Όπως έχει εκμυστηρευτεί σε ανθρώπους του στενού του περιβάλλοντος θα πρέπει να γίνουν τομές τόσο στη μητρική, όσο και στις θυγατρικές εταιρείες της Σερβίας.
Για τις τελευταίες η άποψή του είναι πως επιβάλλεται να συγχωνευθούν, προκειμένου να προκύψουν μεγάλες οικονομίες κλίμακας, αφού θα πάψουν να υπάρχουν δύο διοικήσεις, δύο λογιστήρια, δύο διοικητικές μονάδες, δύο, δύο κλπ, αλλά κι ευελιξία στην λήψη και την εφαρμογή αποφάσεων.
Επιπλέον, στην Ελλάδα εκτιμά ότι τα εργοστάσια δεν έχει νόημα να είναι σε λειτουργία, αν η κάθε περιοχή την οποία εξυπηρετούν καλλιεργεί λιγότερα από 30.000 στρέμματα τεύτλα (σ. σ. για παράδειγμα φέτος, τόσο οι Σέρρες, όσο κι η Ορεστιάδα, έχουν από περίπου 7.000 και 8.000 στρέμματα αντίστοιχα), γιατί έτσι δεν είναι βιώσιμα.
Αυτό βέβαια προϋποθέτει να υπάρξει και αναδιάρθρωση του τρόπου καλλιέργειας των τεύτλων, με τη συγκρότηση μεγάλων ομάδων παραγωγών, ώστε η ΕΒΖ να μην είναι υποχρεωμένη να συνάπτει κάθε χρονιά από 3.000 έως 4.000 μεμονωμένα συμβόλαια, αλλά να διαπραγματεύεται με λίγους και μεγαλύτερους (ως ομάδες παραγωγών) συνομιλητές.
Εκτιμά, ακόμη, ότι για να «σωθεί το μαγαζί» είναι αναπόφευκτο, μονόδρομος όπως λέει, να συνεχίσει να συνδυάζει τόσο την παραγωγή, όσο και την εμπορία ζάχαρης.
«Όποιος πιστεύει το αντίθετο είναι νυχτωμένος», τονίζει χαρακτηριστικά ο κ. Γερούκης και θυμίζει πως με τη στρατηγική που ακολουθήθηκε επί των ημερών του η ΕΒΖ από ζημίες 49 εκατ. ευρώ, πριν τρία χρόνια, υπολογίζεται ότι στη χρήση που έκλεισε στις 30 Ιουνίου θα παρουσιάσει κέρδη της τάξης των 1-2 εκατ. ευρώ (σ.σ. ανάλογα με το τι θα κρίνουν οι ορκωτοί, οι οποίοι δεν έχουν τελειώσει τη δουλειά τους) σε επίπεδο μητρικής και περίπου 8 εκατ. ευρώ, σε επίπεδο ομίλου.
Να σημειωθεί, τέλος, πως σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις ο νυν διευθύνων σύμβουλος της ΕΒΖ κ. Λ. Χαραλάμπους που είχε τοποθετηθεί ταυτόχρονα με τον κ. Γερούκη, θα παραμείνει κανονικά στη θέση του.
