Άραγε τα Κόμματα της Αντιπολίτευσης που μάχονται την Κυβέρνηση σε όλα τα επίπεδα, δεν θα κομματικοποιήσουν τις Δημοτικές Εκλογές; – Δεν πρόκειται να εγκαταλειφθούν τα κομματικά πάθη, μίση και προσωπικές φιλοδοξίες – Να απαγορευθεί η υποψηφιότητα Δημάρχου στους εν ενεργεία Βουλευτές
Άρχισαν κιόλας οι συζητήσεις και οι ζυμώσεις για τις δημοτικές εκλογές, που κανονικά θα πρέπει να διεξαχθούν το φθινόπωρο του 2014, μαζί με τις περιφερειακές, αλλά ενδέχεται να γίνουν τον προσεχή Μάιο με τις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, για λόγους οικονομίας.
Η κυβέρνηση φέρεται αποφασισμένη να αλλάξει τον εκλογικό νόμο, για διάφορους λόγους, αντικειμενικούς ή πολιτικού συμφέροντος.
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι θα υπάρχουν σε κάθε δήμο δύο ψηφοδέλτια: ένα με τους υποψήφιους δημάρχους και ένα με όλους τους υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους, με αλφαβητική σειρά.
Δήμαρχος θα εκλέγεται εκείνος που θα λαμβάνει το 42% των ψήφων, διαφορετικά οι εκλογές θα επαναλαμβάνονται την επόμενη Κυριακή, μεταξύ των δύο πρώτων.
Οι δημοτικοί σύμβουλοι θα εκλέγονται από την πρώτη Κυριακή, με απλή αναλογική.
Όλα αυτά υποτίθεται ότι θα συμβάλουν στον απεγκλωβισμό της τοπικής αυτοδιοίκησης, από τα κόμματα και τις πολιτικές αντιπαραθέσεις.
Ακόμη, ότι οι πολίτες θα μπορούν να επιλέγουν – ψηφίζουν, τα πλέον κατάλληλα άτομα, αδιάφορα από τον συνδυασμό ή ορθότερα τον υποψήφιο δήμαρχο πού ακολουθούν ή και το κόμμα στο οποίο ανήκουν ή πρόσκεινται.
Κακά τα ψέματα: με την πολιτικοποίηση και δη την κομματικοποίηση των ψηφοφόρων, μέχρι το μεδούλι τους και για την όποια ευθύνονται τα κόμματα που νομίμως καλλιεργούν την πόλωση και το πελατειακό σύστημα που έχουν εγκαθιδρύσει και το όποιο διαφυλάσσουν και σήμερα, μέσα στην οικονομική κρίση και στην πτώχευση, δεν μπορούν να υπάρξουν πολίτες που θα ψηφίσουν υποψηφίους δημάρχους και δημοτικούς συμβούλους, αποκλειστικά και μόνο για τα προσόντα τους.
Αυτό δεν γίνεται ούτε στις βουλευτικές εκλογές και οι δημοτικές είναι μία μορφή συνέχειας τους,
Άλλωστε οι υποψήφιοι δήμαρχοι, άλλα και οι δημοτικοί σύμβουλοι, περισσότερο οι πρώτοι, λιγότερο οι δεύτεροι, είναι άτομα γνωστά στις τοπικές κοινωνίες, όχι μόνο για τα ουσιαστικά και τυπικά προσόντα τους ή για την ανυπαρξία τους, άλλα και για την πολιτική ή και κομματική τοποθέτηση τους, ακόμη και αν δεν έχουν ενεργό ρόλο στα πλαίσια κάποιου κόμματος.
Την πολιτική προτίμηση τους» στις πλήρως πολιτικοποιημένες κοινωνίες μας, τη μαρτυρούν ακόμη και οι εφημερίδες πού αγοράζουν ή και τα κέντρα στα οποία συχνάζουν.
Επομένως, οι ψηφοφόροι πού ψηφίζουν με κομματικά κριτήρια, ξέρουν ποιους θα σταυρώσουν και πάντως όχι τους ανεξάρτητους ή ακομμάτιστους.
Έξαλλου οι υποψήφιοι δήμαρχοι για να έχουν ελπίδα κατάκτησης του δήμου ή έστω προσωπικής εκλογής στο δημοτικό συμβούλιο – γι’ αυτό απαιτείται ή συγκέντρωση του 5% των ψήφων – θα αναζητήσουν το χρίσμα κάποιου κόμματος και τη στήριξη του κομματικού μηχανισμού του, καθώς και τη βοήθεια τοπικών βουλευτών.
Στις τελευταίες δημοτικές εκλογές, πού τάχα ψηφίστηκαν ανεξάρτητοι υποψήφιοι δήμαρχοι, όλοι τους και δη στις τρεις μεγάλες πόλεις – Αθήνα. Θεσσαλονίκη, Πειραιάς- όπου παίχθηκε το παιχνίδι των εντυπώσεων και οι τρεις εκλεγέντες, είχαν σαφή κομματική στήριξη ενός ή πλειόνων κομμάτων.
Άραγε γιατί τα κόμματα της αντιπολίτευσης που μάχονται την κυβέρνηση σε όλα τα επίπεδα και θέματα, δεν θα κομματικοποιήσουν τις δημοτικές εκλογές, για να δείξουν τη δύναμη τους και να προωθήσουν τους δικούς τους ανθρώπους στη διοίκηση των δήμων και στα δημοτικά συμβούλια;
Και οι υποψήφιοι δήμαρχοι γιατί δεν θα τυπώσουν σε χιλιάδες χαρτάκια τα ονοματεπώνυμα των δικών τους ανθρώπων, των υποψήφιων δημοτικών συμβούλων τους ώστε να λάβουν γνώση οι κομματικοποιημένοι ψηφοφόροι και να τους προτιμήσουν με τον σταυρό τους;
Ο θανάσιμος πολιτικός και κομματικός εναγκαλισμός, πού υφίσταται ή τοπική αυτοδιοίκηση, επί μακρά σειρά ετών, δεν είναι δυνατό να παύσει να υπάρχει με την ψήφιση και μόνο ενός νόμου, όπως ο παραπάνω, πού έχει πονηρούς σκοπούς και θέλει να θολώσει το εκλογικό τοπίο, παρά να καθαρίσει τη δημοτική ατμόσφαιρα από κομματικές επιρροές και εξαρτήσεις.
Δεν θα εγκαταλειφθούν κομματικά πάθη, μίση και φιλοδοξίες, επειδή οι πολλάκις μισούμενοι, συγκρουόμενοι, αλληλοϋποβλεπόμενοι και αλληλοϋβριζόμενοι υποψήφιοι δήμαρχοι και δημοτικοί σύμβουλοι, θά τοποθετηθούν στα ίδια ψηφοδέλτια, όπως θέλει ή κυβέρνηση.
Αν η δικομματική κυβέρνηση, άλλα και τα άλλα κόμματα, επιθυμούν πραγματικά την αποκομματικοποίηση των δημοτικών εκλογών και προφανώς των δήμων, ώστε οι δημοτικοί άρχοντες να αφεθούν απερίσπαστοι στο έργο τους, πού είναι ή καλύτερη καθημερινότητα των δημοτών-πολιτών και η συνεχής βελτίωση τής ποιότητας ζωής τους, ας συμφωνήσουν στη λήψη κάποιων μέτρων, όπως τα παρακάτω προτεινόμενα,
Να αποφασίσουν ότι θα αφήσουν έκτος της κομματικής αντιπαράθεσης την τοπική αυτοδιοίκηση.
Να υπάρξει άμεση νομοθετική ρύθμιση, που θα απαγορεύει στους εν ενεργεία βουλευτές να κατέρχονται στις δημοτικές εκλογές, έστω και αν παραιτηθούν του βουλευτικού αξιώματος και αντιστοίχως στους εν ενεργεία δημάρχους να πολιτεύονται στις βουλευτικές εκλογές, έστω και αν παραιτηθούν προηγουμένως από το αξίωμά τους.
Να ψηφιστεί σταθερός, για 4 συνεχείς δημοτικές εκλογές, νόμος.
Να νομοθετηθούν επαρκείς οικονομικοί πόροι για τους δήμους, ώστε να παύσουν να εξαρτώνται οικονομικά από την εκάστοτε κυβέρνηση.
Μόνο έτσι θα σταματήσει η υποτέλεια της τοπικής αυτοδιοίκησης, στην κυβερνητική εξουσία και ο θανάσιμος εναγκαλισμός της από αυτή. Η οικονομική αυτοτέλεια, είναι η αρχή της ανεξαρτησίας των δήμων.
Προσωπικά δεν πιστεύω ότι τα κόμματα θα συμφωνήσουν στην αποκομματικοποίηση της τοπικής αυτοδιοίκησης και ότι θα την αφήσουν ελεύθερη και ανεξάρτητη.
Οι δημοτικές εκλογές θα επιβεβαιώσουν όλα αυτό.
