90 χρόνια από την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάνης, τα προβλήματα στην περιοχή μας παραμένουν, εξ αιτίας των εντάσεων που προκαλεί κάθε λίγο η Άγκυρα – Το Προξενείο αλωνίζει και η Αθήνα αδιαφορεί, ή ευσχείμως… απουσιάζει!!! – Μια χρήσιμη ιστορική αναδρομή
Με τη Συνθήκη της Λωζάννης (Ιούλιος 1923), η οποία διευθέτησε δυο κύρια θέματα (σύνορα Ελλάδος – Τουρκίας και καθεστώς μουσουλμάνων στη Θράκη και χριστιανών στην Κωνσταντινούπολη – μειονοτήτων) οι συντάκτες της προτίμησαν την ευκολία που τους προσέφεραν οι οροσειρές και τα ποτάμια παρά τα ιστορικά και πολιτιστικά στοιχειά.
Οι Μεγάλες Δυνάμεις, πίστευαν ότι δίνοντας στην Τουρκία την Ανατολική Θράκη με τα Στενά και στην Ελλάδα τη Δυτική Θράκη με το Αιγαίο, θα εξασφάλιζαν μια βιώσιμη ισορροπία δυνάμεων.
Πέρασαν 90 χρόνια από την υπογραφή της. Στα χρόνια αυτά μπορούμε να διακρίνουμε δυο περιόδους:
Ιούλιος 1923 – Ιούνιος 1973, μια περίοδο ηρεμίας, για την Ελληνική Θράκη, ακόμη κι όταν στην Τουρκία υπήρξαν γεγονότα (1955 και 1964) σε βάρος των ελλήνων και
Ιούνιος 1973 μέχρι σήμερα, μια περίοδο με εντάσεις, προβλήματα και κρίσεις στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Ελληνοτουρκικές κρίσεις στο Θρακικό
Το καλοκαίρι του 1973 (8-6-73), όταν το γεωτρύπανο ξεκίνησε εργασίες για το πρώτο ελληνικό πετρέλαιο στο Θρακικό (περιοχή Πρίνου), φάνηκαν τα πρώτα σύννεφα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Το Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς, στην εφημερίδα κυβερνήσεως της Τουρκίας, δημοσιεύτηκε χάρτης του ΒΑ Αιγαίου όπου περιοχές των τουρκικών χωρικών υδάτων αλλά και διεθνών, παραχωρούντο για διενέργεια πετρελαϊκών ερευνών.
Από τις τρεις ελληνοτουρκικές κρίσεις (1976, 1987,1996) που έφεραν την Ελλάδα στο χείλος του πολέμου, οι δυο (1976, 1987) ξεκίνησαν από το Θρακικό και είχαν κοινά χαρακτηριστικά :
* ήσαν καλά προετοιμασμένες
* είχαν αιτία και αφορμή τις πετρελαϊκές έρευνες
* είχαν στόχο την ανατροπή του status quo στο Αιγαίο και
* είχαν διάρκεια.
Πίσω από την ανατροπή του status quo στο Αιγαίο, πάντα κρύβεται το ενδιαφέρον της Τουρκίας για τα κοιτάσματά του (πετρέλαιο και φυσικό αέριο).
Οι Τούρκοι, μέσα από αυτή την ανατροπή, επιδιώκουν να επιτύχουν την εκμετάλλευσή τους με διχοτόμηση ή συνδιαχείριση.
Από τον Έβρο μέχρι το Καστελόριζο και από το Αγαθονήσι μέχρι την Άνδρο, υπάρχει πλήθος περιστατικών, που δείχνει ξεκάθαρα την πρόθεση της Τουρκίας.
Στο Θρακικό πέλαγος, σε σχέση με τις (δήθεν) πετρελαϊκές έρευνες έχουν καταγραφεί εκτός από τις δυο πανελλήνιες ελληνοτουρκικές κρίσεις (1976,1987) και τα εξής περιστατικά :
* Τον Ιούνιο του 1974, η Τουρκία ανακοινώσε ότι το υδρογραφικό πλοίο “Τσανταρλί”, ένα μικρό υδρογραφικό πλοίο κατασκευασμένο στην Τουρκία το 1967, από 29/5 έως 4/6 πραγματοποίησε έρευνες πετρελαίου στο ΒΑ Αιγαίο και Ανατ. Θρακικό.
* Στις 23 Ιουλίου 1976 απέπλευσε από τα Στενά του Βοσπόρου για έρευνες στην υφαλοκρηπίδα του Β.Α Αιγαίου το «Χόρα». Το «Χόρα» ήταν κατά τους Τούρκους ένα ερευνητικό πλοίο.
Στην πραγματικότητα ήταν ένα παλαιό ρυμουλκό κατασκευασμένο στη ναζιστική Γερμάνια το 1942.Στη συνέχεια, άλλαξε ονόματα (Agir, Hercules κλπ ) και προορισμούς (διασωστικό, πιλοτίνα κλπ) μέχρι που το 1975 περιήλθε στην ιδιοκτησία τουρκικής κρατικής εταιρείας ερευνών και το 1976 μετά από επισκευές- μετασκευές θα ξεκινούσε έρευνες στο Αιγαίο.
Την 6η Αυγούστου 1976 το «Χόρα» παραβίασε για πρώτη φορά την ελληνική υφαλοκρηπίδα. Το επανέλαβε και την επόμενη μέρα. Η κυβέρνηση μπροστά στην πρόκληση επέλεξε τη διπλωματική οδό (Σ.Α ΟΗΕ, ΔΔΧ) αλλά χωρίς αποτέλεσμα.
Το «Χόρα» κατέπλευσε στη Σμύρνη την 17η Αυγούστου.
Το «βυθίσατε το Χόρα», το οποίο έμεινε ιστορικό, ελέχθη από τον Α. Παπανδρέου την 8η Αυγούστου, ενώ βρισκόταν στην Αλεξανδρούπολη, σε συγκέντρωση οπαδών του, στο ξενοδοχείο «Αστέρας».
* Στις 19 Μαρτίου 1987, το K. PIRI REIS (ερευνητικό κατασκευής 1978 στη Γερμανία) απέπλευσε από την Κωνσταντινούπολη για «έρευνες» στα διεθνή ύδατα, μεταξύ Λήμνου, Σαμοθράκης και Θάσου.
Η ελληνική κυβέρνηση κατέστησε σαφές, πως οποιαδήποτε προσέγγιση για έρευνα στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, αποτελούσε αιτία πολέμου. Η κρίση φάνηκε να εκτονώνεται όταν η Τουρκία έδωσε εντολή στο «Πίρι Ρέις» να επιστρέψει στην Κωνσταντινούπολη. Προσωρινά όμως…
Στις 26 Μαρτίου, ο υφυπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Νουζχέτ Καντεμίρ, με δική του πρωτοβουλία, έδωσε εντολή στο ερευνητικό «Σισμίκ Ι », το οποίο ήταν το ίδιο το Χόρα αλλά μετασκευασμένο και μετονομασμένο, να ενεργήσει έρευνες μεταξύ των νήσων Σαμοθράκης, Λήμνου και Ίμβρου.
Στις 28 Μαρτίου, άρχισε ένας μαραθώνιος διαβουλεύσεων μεταξύ Αθήνας, Άγκυρας, Σόφιας και Ουάσιγκτον. Τελικά, το τουρκικό πλοίο δεν βγήκε από τον Ελλήσποντο.
Στις 31 Μαρτίου, αποκλιμακώθηκε η κρίση και διατάχτηκε η τμηματική επιστροφή των ελληνικών πολεμικών στο Ναύσταθμο.
* Το υδρογραφικό CESME A 599, Αμερικανικής κατασκευής το 1964, από 29/6 έως 1/7/2010, εκτελούσε πλου – κατά τους τούρκους διενεργούσε έρευνες – εκτός ελληνικών χωρικών υδάτων αλλά εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, στο «τρίγωνο» Σαμοθράκη – Αλεξανδρούπολη – Μαρώνεια, 8 ν.μ νότια της Θράκης και 15ν.μ βόρεια της Σαμοθράκης
Στη διάρκεια του πλου, συνοδευόταν από τουρκικές ακταιωρούς και παρακολουθούνταν διακριτικά από ελληνική κανονιοφόρο.
* Το Ιταλικό ερευνητικό πλοίο URANIA, κατασκευασμένο το 1992 στην Ιταλία, σύμφωνα με την τουρκική NAVTEX 630/11 από 28/9/2011 έως 5/10/2011 θα πραγματοποιούσε έρευνα στον κόλπο του Σάρου (Ξηρού), Β.Α της Σαμοθράκης.
* Το υδρογραφικό τουρκικό πλοίο CUBUKLU Α 549 τις απογευματινές ώρες της 12-10-2011 εκτελούσε προκλητικά πλου στα ελληνικά χωρικά ύδατα στη βραχονησίδα Ζουράφα. Την επόμενη ημέρα στα διεθνή ύδατα μεταξύ Σαμοθράκης και Θάσου.
* Το ερευνητικό τουρκικό πλοίο K. PIRI REIS σύμφωνα με την τουρκική NAVTEX 193/12 από 21/3/2012 έως 29/3/2012 θα πραγματοποιούσε βιολογικές και ωκεανογραφικές έρευνες σε περιοχές των «διεθνών υδάτων» και των «τουρκικών χωρικών υδάτων» μεταξύ Λέσβου και Σαμοθράκης.
* Το υδρογραφικό τουρκικό πλοίο CUBUKLU Α 549 σύμφωνα με την τουρκική NAVTEX 168/13 από 13/3/2013 έως 2/4/2013 θα πραγματοποιούσε έρευνες σε περιοχές «διεθνών υδάτων» μεταξύ Ίμβρου και Σαμοθράκης.
Η Τουρκία, όλο αυτό το διάστημα δεν έκανε ουσιαστικά έρευνες για πετρέλαιο.
Τα πλοία που χρησιμοποιήθηκαν αφενός δεν είχαν τέτοιες δυνατότητες και αφετέρου για την πραγματοποίηση τέτοιων ερευνών απαιτείται μεγάλο χρονικό διάστημα.
Αυτό που έκανε ήταν να δοκιμάσει τις ελληνικές αντοχές και να προετοιμάσει το έδαφος για την ανατροπή του status quo στο Αιγαίο.
Σήμερα όμως η Τουρκία έχει τη δυνατότητα πετρελαϊκών ερευνών στο Αιγαίο και φυσικά το Θρακικό.
Το Δεκέμβριο του 2012 απέκτησε το υπερσύγχρονο ερευνητικό σκάφος Polarcus Samur με σημαία Μπαχάμες, κατασκευής 2011 στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, από την εταιρεία Polarcus η οποία ειδικεύεται στις έρευνες πετρελαίου και φυσικού αερίου. Το πλοίο αγοράστηκε 130 εκατομμύρια δολάρια και στο συμφωνητικό περιλαμβάνεται διάταξη για τριετή περίοδο συνεργασίας με την Polarcus, για fast-track επεξεργασία και ανάλυση δεδομένων, καθώς και τη στελέχωση του πλοίου.
Το πλοίο από πράσινο που ήταν, βάφτηκε στα χρώματα της Τουρκίας (κόκκινο και λευκό), μετονομάστηκε σε R/V Barbaros Hayreddin Pasa και καθελκύστηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2013 σε ειδική τελετή παρουσία του πρωθυπουργού Ερντογαν στα ναυπηγεία ‘’Desan Shipyard’’ στην Τούζλα της Κωνσταντινούπολης .
Δεν είναι όμως μόνο αυτά τα γεγονότα στο Θρακικό Πέλαγος που δημιουργούν προβληματισμούς. Είναι και πολλά άλλα στα ενδοτέρα της Θράκης όπως :
Η δράση του Τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής
Το Τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής, λειτουργεί στα πλαίσια των κανόνων του Διεθνούς Δικαίου, της Σύμβασης της Βιέννης (1963) για τις Προξενικές Σχέσεις και της Ευρωπαϊκής Σύμβασης (1967) για τα Προξενικά Καθήκοντα σε αμοιβαιότητα με αντίστοιχο δικό μας.
Έτσι όφειλε να λειτουργεί…
Στην πράξη όμως, με υπερκείμενες της νομοθεσίας δραστηριότητές του, συντηρεί και επιδιώκει την ένταση διαστρέφοντας τη συνείδηση και το εθνο-συναίσθημα του κόσμου, επιδοτώντας τους φανατισμούς και τον εκτουρκισμό των Πομάκων και των Ρομά.
Η συμβίωση χριστιανών και μουσουλμάνων στη Θράκη κινδυνεύει μόνο από την υπονόμευση και την παρεμβολή της Τουρκίας, μέσω του Προξενείου Κομοτηνής, που προσπαθεί να εκτουρκίσει το σύνολο της μειονότητας.
Το Σύνταγμα της Ελλάδας επιτρέπει την ανεξιθρησκία. Συνεπώς αυτά που μας χωρίζουν από τους Μουσουλμάνους στη Θράκη είναι μόνο η θρησκεία την οποία και σεβόμαστε ενώ η καθημερινότητα είναι εκείνη που μας ενώνει για ένα καλύτερο αύριο.
Το Προξενείο Κομοτηνής, τα τελευταία χρόνια, πρωτοστατεί στις επισκέψεις-περιοδείες Τούρκων αξιωματούχων στην Ελληνική Θράκη όπως:
* του πρωθυπουργού της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν και της συζύγου του ( 9 Μαΐου 2004 ),
* του ΥΠΕΞ Τουρκίας, Αχμέτ Νταβούτογλου ( 9 Μαρτίου 2011)
* της συζύγου του πρωθυπουργού της Τουρκίας Εμινέ , του αρμόδιου Τούρκου υπουργού για ευρωπαϊκά θέματα Εγκεμέν Μπαγίς και του υπουργού Υγείας Μεχμέτ Μουεζίνογλου ( 22 Μαΐου 2011)
* του Τούρκου υπουργού Υγείας Μεχμέτ Μουεζίνογλου (Μάρτιος και Αύγουστος 2013)
* του Τούρκου υπουργού Εγκεμέν Μπαγίς (Οκτώβριος 2013)
Στις επισκέψεις – περιοδείες αυτές τα εμπρηστικά λόγια των Τούρκων αξιωματούχων στους μουσουλμάνους της Θράκης Έλληνες πολίτες και πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τους κάνουν να αισθάνονται, θέλοντας και μη, ως τούρκοι.
Η Οικονομική διείσδυση στη Θράκη
Το 2009, ιδρύονται σε Ξάνθη και Κομοτηνή υποκαταστήματα της Τουρκικής τράπεζας Ziraat Bank.
Την ίδια χρονιά ιδρύεται στην Αλεξανδρούπολη, το «Οικονομικό Φόρουμ Θράκης». Πρόεδρός του, η κα Κατερίνα Καραγιάννη, Ελληνο-γερμανιδα νομικός, με ειδίκευση στο τραπεζικό δίκαιο, πρώην στέλεχος της Deutsche Bank και συνεργάτρια του πρωθυπουργού του Λουξεμβούργου και προέδρου του Eurogroup (1-1-2005 μέχρι 21-1-2013), Ζαν Κλοντ Γιούνκερ.
Το 2011, το Φόρουμ, διοργάνωσε δυο εκδηλώσεις στην Αλεξανδρούπολη με θέμα ‘’Ειδικές οικονομικές ζώνες στη Θράκη’’. Στις εκδηλώσεις συμμετείχε και ο Τούρκος Πρόξενος Κομοτηνής.
Το Υπουργείο Ανάπτυξης, συμμετείχε μέσω τηλεδιάσκεψης και ενεθάρρυνε την Περιφέρεια ΑΜΘ να χρηματοδοτήσει μελέτη για το θέμα αυτό.
Το 2012, το Φόρουμ, σε συνεργασία με το Τουρκικό προξενείο Κομοτηνής διοργάνωσε επίσκεψη στην πόλη Τσόρλου (Ανατ. Θράκη) όπου λειτουργεί ΕΟΖ.
Η δημιουργία συλλόγων και πολιτιστικών σωματείων
Δημιουργία τέτοιων συλλόγων, με χρονική σειρά, είχαμε σε Γερμανία, Τουρκία και Ελλάδα.
Ο πρώτος Σύλλογος «Τούρκων Δυτικής Θράκης» ιδρύθηκε στη Γερμανία (Γκίσεν) το 1978 και στη συνέχεια και σε άλλες γερμανικές πόλεις.
Οι σύλλογοι είχαν την ονομασία «Σύλλογος Συμπαράστασης Τούρκων Δυτικής Θράκης», «Σύλλογος Αλληλεγγύης Τούρκων Δυτικής Θράκης», «Πολιτιστικός Σύλλογος Τούρκων Δυτικής Θράκης» κλπ.
Είκοσι έξι (26) σύλλογοι της Γερμανίας το 1988, ιδρύσαν τη Γερμανική Ομοσπονδία Τούρκων Δυτικής Θράκης.
Στην Ομοσπονδία εντάχτηκε και ο «Σύλλογος Συμπαράστασης Τούρκων Δυτικής Θράκης Αγγλίας» παίρνοντας νέα ονομασία «Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Τούρκων Δυτικής Θράκης» αποκτώντας πλέον μεγαλύτερη δύναμη και εμβέλεια σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.
Το 2010, άνοιξε στις Βρυξέλλες γραφείο εκπροσώπησης της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Τούρκων Δυτικής Θράκης (ABTTF) η οποία έχει ιστοσελίδα (www.abttf.org) σε τέσσερες γλώσσες.
Στο ίδιο «στυλ» έχουν ιδρυθεί Σύλλογοι και Σωματεία σε πόλεις της Τουρκίας με συνεχείς αλληλο-επισκέψεις και εκδηλώσεις.
Στην Ελλάδα, από τις πρώτες ενώσεις που ιδρύθηκαν είναι η «Τουρκική Ένωση Ξάνθης», η «Ένωση Τούρκων Δασκάλων Δυτικής Θράκης» και η «Τουρκική Νεολαία Κομοτηνής».
Όλοι αυτοί οι Σύλλογοι και οι Ενώσεις, στα γραφεία τους και τις εκδηλώσεις τους, προβάλουν τη σημεία της «Τουρκικής Δημοκρατίας της Δυτικής Θράκης» (!).
Η ονομασία «Ανεξάρτητη Κυβέρνηση» της Δυτικής Θράκης του 1913, έχει αντικατασταθεί με την ονομασία «Τουρκική Δημοκρατία» της Δυτικής Θράκης.
Στις 31 Αυγούστου 2013 στην Κωνσταντινούπολη τιμήθηκε ἡ 100η επέτειος της ίδρυσης της λεγόμενης «Τουρκικής Δημοκρατίας της Δυτικής Θράκης» ἤ αλλιώς της «Δημοκρατίας της Γκιουμουλτζίνας» (η Κομοτηνή στα τούρκικα).Την εκδήλωση διοργάνωσαν Σύλλογοι Αλληλεγγύης και το Κέντρο Στρατηγικών Ερευνών «Εὐρασία» (ASAM), και εκεί ανακοινώθηκε πώς το Υπουργείο Παιδείας «θα εντάξει τη Δυτική Θράκη» στο διδακτέα υλη της εκπαίδευσης.
Το «πάγωμα» της κατασκευής του πετρελαιαγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη
Το πρόβλημα στη διέλευση δεξαμενοπλοίων από τα Στενά του Βοσπόρου που δημιούργησε το 1994 η Τουρκία, γέννησε την ιδέα κατασκευής του πετρελαιαγωγού Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη.
Η ιδέα αυτή, το 2007 κατέληξε στη “Διακρατική Συμφωνία” Ρωσίας- Βουλγαρίας-Ελλάδας και ο αγωγός προβλεπόταν να είναι έτοιμος το 2014.
Ο αγωγός θα συνέδεε, σε φυσικό επίπεδο, την Ελλάδα απευθείας με τη Μαύρη Θάλασσα, παρακάμπτοντας την Τουρκία και καθιστώντας τη Θράκη σημείο – κλειδί και στρατηγικό παίχτη του ενεργειακού χάρτη των Βαλκανίων και της Ευρώπης χωρίς τις διάφορες ισορροπίες τρόμου που χρειάζεται δυστυχώς να κρατά κάθε φορά που σε οποιοδήποτε θέμα εμπλέκεται ο τουρκικός παράγοντας.
Χάθηκε η ευκαιρία εφαρμογής της «διαφοροποίησης των διαδρομών», αρχής που ισχύει στη γεωπολιτική επιστήμη για τη μεταφορά ενέργειας και αναδείχτηκε η Τουρκία κυρίαρχος παίκτης με μια θαλάσσια διαδρομή (Στενά Βοσπόρου) μια χερσαία (αγωγός Μπακού-Τσευχάν 2006) και μια ακόμα, χερσαία υπό κατασκευή (αγωγός Σαμψούντα -Τσευχάν)
Η συστηματική παρεμπόδιση της αλιευτικής δραστηριότητας των ελλήνων αλιέων
Το 1978, καταγράφεται το πρώτο περιστατικό παρεμπόδισης (εμβολισμός) ελληνικού αλιευτικού σκάφους, μέσα στα ελληνικά χωρικά ύδατα (4 ν.μ ΝΑ της Αλεξανδρούπολης), από Τουρκική τορπιλάκατο.
Η Αλεξανδρούπολη θρήνησε ένα 20χρονο παλικάρι, μέλος του πληρώματος του αλιευτικού «ΝΙΚΟΛΑΟΣ .Ψ».
Από τότε, σχεδόν σε κάθε αλιευτική περίοδο, έχουμε παρόμοια συμβάντα παρενόχλησης της ελληνικής αλιευτικής δραστηριότητας ακόμα και με συλλήψεις σκαφών και αλιέων (1981,1982,1993,2002) που οδηγούνται σε τουρκικά λιμάνια.
Τελευταίο καταγεγραμμένο περιστατικό είναι τον Απρίλιο του 2012, όπου 20 Τουρκικά αλιευτικά, συνοδευόμενα από Τουρκική Ακταιωρό, σε μία επίδειξη δύναμης, αλίευαν στα ελληνικά χωρικά ύδατα στην περιοχή της Ζουράφας.
Η βραχονησίδα Ζουράφα ή Λαδόξερα της Σαμοθράκης.
Με την κρίση των Ιμίων (1996), οι Τούρκοι κατασκεύασαν τη θεωρία των “γκρίζων ζωνών” για εκατοντάδες ελληνικά νησιά, νησάκια και βραχονησίδες στο Αιγαίο. Κατά τους Τούρκους «Στο Αιγαίο υπάρχουν 150 ακατοίκητοι βράχοι και σχηματισμοί που δεν αναφέρονται σε ποιον ανήκουν».
Για να στηρίξουν τις θέσεις τους κυκλοφόρησαν το «Εγχειρίδιο της Στρατιωτικής Ακαδημίας Άγκυρας» με ειδικό κεφάλαιο.
«Τα νησιά, νησίδες και βραχονησίδες του Αιγαίου, γεωγραφική, ιστορική, νομική ανασκόπηση και εισηγήσεις πολιτικής» και με μορφή «Μνημονίου», την ίδια χρονιά το κατέθεσαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Σε αυτά αναφέρεται και η βραχονησίδα Ζουράφα ή Λαδόξερα της Σαμοθράκης.
Η βραχονησίδα, με Φάρο της Υπηρεσίας Φάρων του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, βρίσκεται μέσα στα ελληνικά χωρικά ύδατα, 6 ν.μ από το Ακρωτήριο Άγκιστρο της Σαμοθράκης. Συνεπώς και σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας άλλα 6 ν.μ πέραν αυτής είναι ελληνικά χωρικά ύδατα.
Αναφορές για ύπαρξη πετρελαίου, εξ ου και η ονομασία Λαδόξερα, υπάρχουν από το 1874 (Θρακικά Χρονικά). Αυτό επιβεβαιώθηκε και από τις έρευνες για υδρογονάνθρακες στο Θρακικό που έγιναν στα πλαίσια Σύμβασης(23-12-69), μεταξύ ελληνικού κράτους και Oceanic Exploration Co. Το 2000, σε άρθρο, τέως υπουργού ΥΠΕΧΩΔΕ, αναφέρθηκε για μια ακόμη φορά η ύπαρξη πετρελαίου στην περιοχή της Λαδόξερας .
Το Μάιο 2003, ο ευρωβουλευτής Σταύρος Ξαρχάκος είχε ζητήσει από το Ευρωκοινοβούλιο να ενταχθεί το νησί Ζουράφα ή Λαδόξερα σε κάποια Κοινοτική πρωτοβουλία προστασίας ευαίσθητων περιοχών (π.χ. NATURA 2000 ή άλλη) καθόσον αυτό αποτελεί το απώτατο όριο της ελληνικής και Κοινοτικής επικράτειας και κινδυνεύει με ολική εξαφάνιση λόγω της θαλάσσιας διάβρωσης.
Σήμερα, το ζητούμενο από την Ελληνική Πολιτεία, για να ζήσει και αναπτυχτεί η Θράκη, είναι η υλοποίηση αυτών που κατά καιρούς πολιτικοί και κομματικοί της Άρχοντες υποσχέθηκαν.
Τα υπενθυμίζουμε περιληπτικά.
Υλοποίηση όλων των δράσεων που προέτρεπε ομόφωνα πόρισμα της διακομματικής επιτροπής της Βουλής(1992)
Το Νοέμβριο 1990 με απόφαση της Βουλής συγκροτήθηκε Διακομματική Επιτροπή για να μελετήσει τα προβλήματα και να υποβάλει προτάσεις για την ανάπτυξη της Θράκης και των νησιών του Αν. Αιγαίου.
Το πόρισμα υποβλήθηκε το Φεβρουάριο 1992. Από τα αναφερόμενα σε αυτό έχουν υλοποιηθεί μόνο τρία (Εγνατία οδός – αεροδρόμιο – Ιατρική Αλεξανδρούπολης με Πανεπιστημιακό νοσοκομείο). Είναι χαρακτηριστικά ότι το φράγμα Δερείου, ένα έργο συζητούμενο πριν από το 1990 και μνημονευόμενο στο πόρισμα του 92 ακόμη παραμένει «σχέδιο επί χάρτου».
Στήριξη του Παγκοσμίου Συνεδρίου Θρακών και επαναλειτουργία του Παγκοσμίου Ιδρύματος Θρακών «Παναγία η Κοσμοσώτηρα»
Το 1994, με αφορμή και το Α’ Παγκόσμιο Συνέδριο Θρακών, Εκκλησιαστικοί και Αυτοδιοικητικοί φορείς της Θράκης υπέγραψαν διακήρυξη για την ίδρυση του Εκκλησιαστικού Κοινωνικοπολιτιστικού Ιδρύματος με την επωνυμία «ΙΔΡΥΜΑ ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΘΡΑΚΩΝ ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΚΟΣΜΟΣΩΤΗΡΑ» της Ιεράς Μητροπόλεως Αλεξανδρουπόλεως με έδρα την πόλη των Φερών (βυζαντινή Βήρα) Έβρου.
Το Ίδρυμα συστάθηκε επίσημα το 1996 και καταργήθηκε το 2009 λόγω αδυναμίας εκπληρώσεως των σκοπών του και την επί μακρόν ανενεργό δράση του.
Σε διάφορες πόλεις της Θράκης έχουν γίνει δέκα συνέδρια (τελευταίο Αύγουστος 2013, Φέρες)
Επιτήρηση Θρακικού Πελάγους από πλοία του Πολεμικού Ναυτικού (ΞΙΦΙΑΣ)
Μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ’90 υπήρχε ουσιαστική επιτήρηση του Θρακικού Πελάγους και των νησιών του Ανατ. Αιγαίου με περιπολίες από αντιτορπιλικό του Πολεμικού Ναυτικού (κωδική ονομασία ΞΙΦΙΑΣ).
Στη συνεχεία το αντιτορπιλικό αντικαταστάθηκε με πυραυλάκατο ή κανονιοφόρο και από το 2000, αφού με το ΠΔ 242/1999 (άρθρο 1 παρ. δ) ‘’η αστυνόμευση των θαλασσίων συνόρων’’ ανατέθηκε στο Λιμενικό Σώμα, αρμοδιότητα την οποία δεν είχε με τα προϊσχύοντα (Ν.Δ 444/1970 και Π.Δ 259/1988), η επιτήρηση από σκάφη του Πολεμικού Ναυτικού υποβαθμίστηκε.
Λειτουργία Στρατιωτικών Σχολών
Στην Θράκη (Ξάνθη 1996, Κομοτηνή 1997, Διδυμότειχο 1997 ) λειτουργούν 3 Σχολές Αστυφυλακών της ΕΛ.ΑΣ. Τα ακαδημαϊκά έτη 2013-14 και 2014-15 λόγω «μνημονίων» δεν θα εισαχτεί κανένας Σχολές Αστυφυλακών της ΕΛ.ΑΣ.
Το 2000 εξαγγέλθηκε η ίδρυση «Ακαδημίας Λιμενικού Σώματος» στην Αλεξανδρούπολη. Καίτοι την περίοδο 2001-2004 έγιναν οι σχετικές νομοθετικές ρυθμίσεις μέχρι σήμερα δεν έχει υπάρξει καμία πρόοδος στο θέμα.
Ολοκλήρωση υποδομών λιμένα Αλεξανδρούπολης
Με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ το 1992, μεταξύ άλλων θεσμοθετήθηκαν και τα «Διευρωπαϊκά Δίκτυα Μεταφορών» τα οποία περιλάμβαναν δέκα (10) ευρωπαϊκούς διαδρόμους – άξονες, εκ των οποίων οι τρεις είχαν ελληνικό ενδιαφέρον.
Οι δυο, IV και X, αφορούσαν τη Θεσσαλονίκη και την Ηγουμενίτσα στα λιμάνια των οποίων τα προγραμματισθέντα έργα ολοκληρώθηκαν έγκαιρα.
Ο τρίτος, ο «άξονας ΙΧ», σύνδεε τη Βαλτική (Ελσίνκι) με τη Μεσόγειο (Αλεξανδρούπολη).έχοντας κομβικά σημεία το Ελσίνκι, τη Μόσχα, την Αγία Πετρούπολη, το Κίεβο, το Βουκουρέστι και την Αλεξανδρούπολη.
Η Ε.Ε χρηματοδότησε την εκτέλεση μεγάλων έργων υποδομής στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης.
Τα έργα ξεκίνησαν τον Αύγουστο του 1995 και διεκόπησαν τον Οκτώβριο του 2001 καίτοι προβλεπόταν να έχουν ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του 2004. Διατέθηκαν 13,5 δισεκατομμύρια δραχμές από το Β Κ.Π.Σ, 23.100.000 ευρώ από το Γ Κ.Π.Σ και 21.900.000 ευρώ από το Π.Ε.Π.
Μέχρι και σήμερα εκκρεμούν τα έργα εκβάθυνσης λιμενολεκάνης, κατασκευής διαύλου, σύνδεσης με Εγνατία, σύνδεσης με σιδηροδρομικό δίκτυο, μηχανοηλεκτρολογικός εξοπλισμός κ.α.,
Αντίθετα, στη «γειτονιά» μας, στο μέσον της διαδρομής Αλεξανδρούπολη – Κωνσταντινούπολη, στη Ραιδεστό (Tekirdag) η οποία έχει σύνδεση με εθνικό κι σιδηροδρομικό δίκτυο, το 2009 ξεκίνησε η κατασκευή, ενός τερματικού σταθμού εμπορευματοκιβωτίων (ΣΕΜΠΟ) του ΑSYAPORT, και προβλέπεται να ολοκληρωθεί τους προσεχείς μήνες έχοντας ήδη κλείσει συμφωνίες για τη διακίνηση εμπορευματοκιβωτίων.
Κατασκευή μαρίνας
Το 1995 με Απόφαση του Υπουργού Τουρισμού προβλέφτηκε και με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα (μέχρι Ιούνιο 2004) η κατασκευή Μαρίνας στην Αλεξανδρούπολη, προϋπολογισμού 3 δις δρχ.
Η μαρίνα δεν άρχισε ποτέ να κατασκευάζεται.
Σε όλη τη Θράκη δεν υπάρχει μαρίνα ενώ οι πλησιέστερες είναι οι μαρίνες της Θάσου και της Μυτιλήνης.
Εδώ, αξίζει να αναφερθεί ότι από 3-5-2012, τη διαχείριση της μαρίνας Μυτιλήνης την έχει κοινοπραξία εταιριών με διακριτικό τίτλο “FOLLI FOLLIE GROUP” & “SETUR SERVIS TURISTIK A.S που εκπροσωπείται από Έλληνα Πρόεδρο και Τούρκο (İbrahim Tamer Haşimoğlu) Αντιπρόεδρο
Κατασκευή αντιπλημμυρικών και αρδευτικών έργων
Κάθε χρόνο, πλημμυρικά φαινόμενα προκαλούν τεράστιες καταστροφές στην κοιλάδα του Έβρου.
Η εκ των υστέρων περιστασιακή αντιπλημμυρική θωράκιση μαζί με την καταβολή αποζημιώσεων για τις καταστροφές, προκαλεί πολλαπλάσιο κόστος από την υλοποίηση μιας μόνιμης αντιπλημμυρικής θωράκισης..
Το 2011 με Π.Δ συστήθηκε, με έδρα το Σουφλί και 25 άτομα, Ειδική Υπηρεσία Δημοσίων Έργων (ΕΥΔΕ Έβρου), αντιπλημμυρικής προστασίας της Κοιλάδας του Έβρου και των παραποτάμων του με αρμοδιότητα σε όλα τα θέματα που αφορούν στο ειδικό και σημαντικό έργο της αντιπλημμυρικής προστασίας του ποταμού Έβρου. Ακόμα περιμένουμε τη στελέχωση και την ενεργοποίηση της.
Αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της Θράκης
Αναμφισβήτητο γεγονός είναι οι πλουτοπαραγωγικές πηγές της Θράκης
(γεωθερμία, χρυσός, ζεόλιθος, πετρέλαιο κ.α.).
Αν για την μη αξιοποίηση του πετρελαίου υπάρχει η δικαιολογία ότι βρίσκεται σε θαλάσσιο χώρο όπου εκκρεμεί ο καθορισμός της υφαλοκρηπίδας ή της ΑΟΖ, για όλα τα άλλα δεν υπάρχει καμία δικαιολογία..
Όλα βρίσκονται σε εκκρεμότητα στα συρτάρια της ελληνικής γραφειοκρατίας, για περισσότερα από 20 χρόνια.
Παπανικολόπουλος Νικόλαος
Υποναύαρχος Λ.Σ. (ε.α)
