Ας απαντήσει κάποιος “ειδικός” πως θα επιβιώσουμε
Καθημερινά, ακούγοντας όλα αυτά τα οικονομικά μέτρα, που λαμβάνουν οι πολιτικοί μας, προσπαθώντας να μαζέψουν όσο το δυνατόν περισσότερους φόρους, μου δημιουργείται μια απλή απορία: Απλή αριθμητική δεν γνωρίζουν οι οικονομικοί εγκέφαλοι που μας κυβερνούν;
Ακόμα και ένα παιδάκι των πρώτων τάξεων του δημοτικού σχολείου, θα μπορούσε να καταλάβει ότι ένας μισθός των 700 ευρώ (όπου πάνω κάτω τόσο είναι ο μέσος μισθός σήμερα στον ιδιωτικό τομέα), είναι αδύνατον να καλύψει τα πάγια έξοδα, αν του δίναμε τους αριθμούς.
Και ας κάνω μια προσπάθεια να εξηγήσω το αυταπόδεικτο και ολοφάνερο απλό μαθηματικό πρόβλημα.
Έχουμε και λέμε: το εισόδημα ενός έτους, στον μισθωτό των 700 ευρώ είναι 700Χ14=9.800, αν πληρώνεται κανονικά και αν θα λάβει τα δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα, καθώς και το επίδομα αδείας.
Τέλος πάντων ας δεχθούμε ότι είναι 9.800.
Ας τα μοιράσουμε τώρα:
Για τη θέρμανση του χειμώνα απαιτούνται στην περιοχή μας περίπου 2,5 τόνοι πετρελαίου, όπου προς 1,30 το λίτρο, κόστος συνολικό 3.250 ευρώ.
Δηλαδή 4,6 μισθοί. Σκεφτείτε, πρέπει να δουλεύουμε 4,6 μήνες για να εξασφαλίσουμε μόνο τη θέρμανση!
Αν ο λογαριασμός της ΔΕΗ είναι πάνω κάτω 220 ευρώ, επί 6 δίμηνα μας κάνει 1320 ευρώ, που σημαίνει περίπου 2 μισθούς.
Ήδη ξεπεράσαμε τους έξι μήνες εργασίας, μόνο με το λογαριασμό της ΔΕΗ και τη θέρμανση του χειμώνα.
Αν υποθέσουμε ότι ο παραπάνω μισθωτός διαθέτει κι ένα μικρό αυτοκίνητο, όχι μεγαλύτερο των 1300 κυβικών, χρειάζεται 135 ευρώ για τέλη κυκλοφορίας, 300 ευρώ για ασφάλεια, 50 ευρώ για ΚΤΕΟ και για βενζίνη τουλάχιστον 80 ευρώ το μήνα, δηλαδή 960 ευρώ το χρόνο.
Σύνολο παγίων εξόδων του αυτοκινήτου 1445, δηλαδή λίγο πάνω από δύο μισθούς.
Φτάσαμε λοιπόν τους 8 μήνες εργασίας.
Ας προσθέσουμε και το κόστος του νερού, βάζοντας το ελάχιστο που μπορεί να είναι 150 ευρώ το χρόνο, το σταθερό τηλέφωνο 240 ευρώ το λιγότερο και ένα κινητό που σίγουρα θα διαθέτει, άλλα 240, συμπληρώνουμε το ποσό των 630 ευρώ, δηλαδή άλλο ένα μισθό χοντρικά.
Αυτό σημαίνει ότι έχουμε καλύψει ήδη εννέα μισθούς.
Αν τώρα, πούμε ότι πληρώνει και ενοίκιο, ή έχει στεγαστικό δάνειο που ανέρχεται στο ποσό των 300 ευρώ το μήνα, θα πρέπει αν προσθέσουμε άλλες 3.600 ευρώ το χρόνο, στα παραπάνω πάγια έξοδα, που σημαίνει περίπου, πάνω – κάτω άλλους 5 μισθούς.
Πέντε και εννέα μας κάνουν δεκατέσσερα. Που σημαίνει 14Χ700=9.800!!!
Όπως καταλάβατε, δεν πρέπει ο εν λόγω μισθωτός να είναι παντρεμένος με γυναίκα που να μην εργάζεται, να έχει παιδί και φυσικά να τρώει!
Γιατί το ελάχιστο που μπορεί να ξοδέψει ένα νοικοκυριό στο σούπερ μάρκετ, είναι 300 ευρώ το μήνα, που σημαίνει 3.600 ευρώ το χρόνο, δηλαδή 5 μισθούς.
Είμαι σίγουρη πως διαβάζοντας τα παραπάνω, όλοι θα έχετε να προσθέσετε και άλλα πολλά ποσά, όπως φόροι έτους, βλάβες στο σπίτι και στο αυτοκίνητο, ποσά από καταναλωτικά δάνεια, έστω και μικρά, φροντιστήρια για τα παιδιά σας, και τέλος πάντων, πολλά άλλα έξοδα που δεν μπορείτε να αποφύγετε και δεν έχουν καμία σχέση με τη διασκέδασή σας.
Το κάπνισμα ας πούμε, μια συνήθεια των περισσοτέρων μας, κοστίζει ούτε λίγο ούτε πολύ 1.500 ευρώ ετησίως το ελάχιστο, που σημαίνει δύο μισθούς!
Όλα τα παραπάνω, δεν αποτελούν λογιστικά στοιχεία, ούτε υπολογισμούς κανενός οικονομικού εγκεφάλου. Είναι ο πονοκέφαλος της καθημερινής επιβίωσης των περισσοτέρων από εμάς.
Ας μου απαντήσει λοιπόν κάποιος, “ειδικός”, πως μπορούμε να επιβιώσουμε, ας μου απαντήσει ο υπουργός οικονομικών που γνωρίζει περισσότερα από μένα, τι μπορούμε να περικόψουμε από τα παραπάνω για να ζήσουμε και να πληρώσουμε κι άλλους φόρους…
