Ο τέως Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. Παναγιώτης Σγουρίδης, σήμερα αμπελουργός στην Ξάνθη, μιλά για τις πολιτικές εξελίξεις, για το ΠΑΣΟΚ και για την τουρκοποίηση της μουσουλμανικής μειονότητας στην Θράκη
«Από τους πρόσφυγες προγόνους μου, από τα μέρη της Κωνσταντινούπολης και της Ανατολικής Θράκης, υπήρχε μία παράδοση οινοποιίας. Ο πατέρας μου ήταν ποτοποιός. Αυτή η ρίζα αναβίωσε»
Τις συνθήκες που τον οδήγησαν να αφήσει το έδρανο του αντιπροέδρου της Βουλής και να ασχοληθεί με την αμπελουργία περιγράφει στη συνέντευξη που ακολουθεί ο Παναγιώτης Σγουρίδης, ένας πολιτικός με μακρά κοινοβουλευτική θητεία, εκφράζοντας παράλληλα ψύχραιμες θέσεις για την πολιτική κατάσταση, για την απώλεια του κοινωνικού περιεχομένου και του πατριωτικού χαρακτήρα της σημερινής φυσιογνωμίας του ΠΑΣΟΚ, καθώς και την απέχθειά του για τις απόψεις και πρακτικές των νεοναζιστών της Χρυσής Αυγής.
Τις τελευταίες μέρες, σε όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, «πρωταγωνιστεί» το θέμα με τη Χρυσή Αυγή. Ποια είναι η γνώμη σας για τις εξελίξεις;
Απεχθάνομαι μέχρι αηδίας τους ξυρισμένους ανεγκέφαλους με τις νεοναζί απόψεις και πρακτικές. Φαντασθείτε την απομόνωση της Ελλάδας, αν τυχόν τέτοιας ποιότητας πολιτικοί αναλάβουν το τιμόνι της διακυβέρνησης της χώρας!
Το απεύχομαι γιατί θα γυρίσουμε 50 χρόνια πίσω.
Με τρομάζει, όμως, ο κοινοβουλευτικός ολοκληρωτισμός που ασκείται στο όνομα της Δημοκρατίας. Σήμερα η Χρυσή Αυγή, αύριο ο οποιοσδήποτε αντιλέγων στο σημερινό πολιτικό κατεστημένο.
Η επίκληση από τους κυβερνώντες ότι «η Δημοκρατία μας είναι ισχυρή», με τους ερασιτεχνικούς χειρισμούς που έκαναν και το επικοινωνιακό μπαράζ που παρήγγειλαν στα συστημικά κανάλια των μεγαλοεργολάβων, το αντίθετο αποδεικνύει.
Δείχνει ότι το μνημονιακό πολιτικό κατεστημένο βρίσκεται σε σύγχυση και πανικό.
Δείχνει ότι δεν κατανόησαν γιατί η Χρυσή Αυγή από περιθωριακή ομάδα, με βίαιες εκδηλώσεις αλλά με ελάχιστη απήχηση στο εκλογικό σώμα, τρανώθηκε.
Δεν καταλαβαίνουν ή προσποιούνται ότι δεν καταλαβαίνουν ότι οι ζαλισμένοι, φοβισμένοι και οργισμένοι από την οικονομική κρίση πολίτες αρπάζονται από τα πολιτικά άκρα.
Η Δημοκρατία υπερέχει ως πολίτευμα, αλλά για να πείσει για την υπεροχή της πρέπει οι πολίτες να την αισθάνονται ευεργετικά σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής τους, πράγμα που σήμερα δεν γίνεται.
Σε παλαιότερη συνέντευξή σας, κάνατε αναφορά για την Επιχείρηση «τουρκοποίησης» της μειονότητας της Θράκης από το Τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής. Θα θέλατε να μας είτε αν υπάρχει κάποια εξέλιξη σε αυτό το θέμα, καθώς και την άποψή σας;
Τα πράγματα χειροτέρεψαν αφενός γιατί η Ελληνική Πολιτεία, με πρόφαση τώρα την οικονομική κρίση, συνεχίζει να κοιμάται, αφετέρου λόγω της προκλητικής συμπεριφοράς δύο ικανότατων τούρκων διπλωματών, του προηγούμενου προξένου Κομοτηνής Σαρίντς και του σημερινού Σενέρ.
Αυτοί, με επικεφαλής τους ψευτομουφτήδες, έστησαν ένα δίκτυο ελέγχου της μειονότητας υποβοηθούμενοι και από ενδοτικούς ντόπιους πολιτικούς που για μια χούφτα μουσουλμανικούς ψήφους παίζουν το παιχνίδι τους.
Διαστρέφουν συστηματικά την ισονομία και ισοπολιτεία θεωρώντας την εφαρμογή των ελληνικών νόμων καταπίεση.
Πάντα οι μειονότητες χρησιμοποιούνταν ως στρατηγικό εργαλείο άσκησης γεωπολιτικής πίεσης στις χώρες που τις φιλοξενούν, ιδίως όταν προέρχονται από χώρες αναθεωρητικές διεθνών συνθηκών και συμβάσεων, όπως η Τουρκία.
Η θρησκευτική μειονότητα της Θράκης απαρτίζεται από τρία γένη: τους τουρκογενείς, τους πομάκους και τους αθίγγανους μουσουλμάνους.
Η «τουρκοποίηση» των πομάκων σχεδόν έχει συντελεστεί. Οι ελάχιστες φωνές πομακικής συνείδησης είναι απομονωμένες και «φολκλόρ».
Η επίθεση του Προξενείου τώρα γίνεται στους αθίγγανους που είναι και η πληθυσμιακή ομάδα που γεννά πολλά παιδιά.
Αν το κατορθώσουν και αυτό, τότε η «τουρκοποίηση» της θρησκευτικής μειονότητας της Δυτικής Θράκης θα έχει ολοκληρωθεί.
Πάντως τα 16 εκατομμύρια ευρώ του ετήσιου Προϋπολογισμού του Προξενείου Κομοτηνής είναι αρκετά για τον επηρεασμό ανθρώπων ρευστής συνείδησης.
Δυστυχώς η Τουρκία διεκδικεί, η Ελλάδα υποχωρεί και εκκινεί τις νέες διεκδικήσεις της από τη θέση της δικής μας υποχώρησης…
Ως πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, θα θέλατε να μας πείτε πώς βλέπετε το μέλλον του Κόμματος;
Το μέλλον του ΠΑΣΟΚ το βλέπω ζοφερό, γιατί άλλαξε άρδην την ιδεολογία που πρέσβευε.
Έπαυσε να είναι το κόμμα που απευθύνεται στην κοινωνία, ένα κόμμα σοσιαλιστικό και προσπαθεί να φορέσει μια ιδεολογία που δεν του ταιριάζει.
Ψηφίζει αντιλαϊκά μέτρα, με το πρόσχημα της σωτηρίας της Πατρίδας. Όμως, η σωτηρία της Πατρίδας έχει περιεχόμενο όταν μαζί με την Πατρίδα σώζεται και ο λαός.
Όταν ο λαός πένεται, ποια είναι η σωτηρία της Πατρίδας;
Ακόμα και στα εθνικά ζητήματα έχασε τον πατριωτικό του χαρακτήρα.
Μετά το στραπατσάρισμα της Κυπριακής οικονομίας, θα την τσουβαλιάσουν (την Κύπρο) σε ένα νέο σχέδιο τύπου Κόφι Ανάν, θα λύσουν και το Σκοπιανό, ενώ το ΠΑΣΟΚ απλώς «θα βλέπει τα τραίνα να περνούν».
Το μέλλον του είναι αβέβαιο και εξ αιτίας της υποκρισίας που δείχνει. Θα μπορούσα να αναφερθώ σε πολλά παραδείγματα, αλλά θα σταθώ σε ένα:
Δεν μπορεί να ψηφίζεις τροπολογία που απαλλάσσει τους τραπεζίτες από ποινικές και άλλες ευθύνες για δάνεια που έδωσαν στα κόμματα μέχρι το 2020.
Με ποια εχέγγυα δόθηκαν τα δάνεια αυτά, πώς προεξοφλούσαν ότι τα ποσοστά των δύο μεγάλων κομμάτων θα είναι 40 και 45% εξασφαλίζοντας την κρατική χρηματοδότησή τους; Ποιος επιχειρηματίας σήμερα μπορεί να πάρει δάνειο με κανονικούς όρους, πολύ περισσότερο χωρίς εξασφαλίσεις;
Ασχολείστε με αγροτικές καλλιέργειες και παραγωγή οίνου. Μιλήστε μας αν θέλετε για τις τωρινές, επαγγελματικές δραστηριότητες σας.
Σε ένα αφιλόξενο επιχειρηματικό περιβάλλον προσπαθούμε να κρατήσουμε ανταγωνιστικά μία μικρή καθετοποιημένη οικογενειακή επιχείρηση.
Ο κύκλος είναι: Βιολογικός αμπελώνας – Παραγωγή οίνου – Πωλήσεις.
Από τους πρόσφυγες προγόνους μου, από τα μέρη της Κωνσταντινούπολης και της Ανατολικής Θράκης, υπήρχε μία παράδοση οινοποιίας. Ο πατέρας μου ήταν ποτοποιός. Αυτή η ρίζα αναβίωσε.
Η αγορά του κρασιού είναι δύσκολη και απαιτητική. Με πολλή προσωπική εργασία και με τη βοήθεια του Θεού παλεύουμε.
Από την πολιτική σκηνή… στην αμπελουργία. Σας λείπει η πολιτική; Σκέπτεστε να επαναδραστηριοποιηθείτε;
Πάντα ήμουν ενεργός πολίτης και παραμένω. Πίστευα και πιστεύω στη δημιουργία και σε όλους τους τομείς μπορείς να δημιουργήσεις. Ως μηχανικός ασχολήθηκα με κατασκευές.
Ήταν αφάνταστη η ικανοποίηση που ένοιωθα, όταν ολοκλήρωνα ένα έργο, όπως και τώρα όταν βλέπω το αμπέλι να γεννά και το σταφύλι να γίνεται κρασί.
Και στην πολιτική μπορείς να δημιουργήσεις αλλά και να καταστρέψεις δημιουργήματα άλλων!
Δεν μου λείπει η πολιτική, αλλά αν οι συγκυρίες και ο λαός το ζητήσει, το καθήκον μου θα το ξανακάνω…
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ
Ο Παναγιώτης Σγουρίδης γεννήθηκε το 1950 στην Ξάνθη και έχει καταγωγή από την Κωνσταντινούπολη. Ο πατέρας του πρόσφυγας, με σταθμό και συγγένεια στην Μαρώνεια Ροδόπης.
Ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές σπουδές στην Ξάνθη και τη Θεσσαλονίκη. Τελείωσε τις Πανεπιστημιακές του Σπουδές στην Πολυτεχνική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης αποφοιτώντας με την ειδικότητα του Αγρονόμου Τοπογράφου Μηχανικού.
Αμέσως μετά την εκπλήρωση των στρατιωτικών του υποχρεώσεων εντάχθηκε στο ΠΑΣΟΚ Ξάνθης και το 1982 εκλέχθηκε για πρώτη φορά δημοτικός σύμβουλος Ξάνθης.
Το 1986 ορίζεται πρόεδρος του Γενικού Νομαρχιακού Νοσοκομείου Ξάνθης.
Το 1989 εκλέγεται Βουλευτής του Νομού Ξάνθης και επανεκλέγεται συνεχώς μέχρι το 2009.
Την περίοδο 1993-1996 άσκησε καθήκοντα Γ΄ Αντιπροέδρου της Βουλής των Ελλήνων και τα επόμενα οκτώ χρόνια έως το 2004 άσκησε τα καθήκοντα του Β΄ αντιπροέδρου της Βουλής.
Υπήρξε ουσιαστικός εμπνευστής για τη σύσταση της Διακομματικής Επιτροπής της Βουλής για την ανάπτυξη της Θράκης και ο κύριος συντελεστής στην έκδοση του ομόφωνου πορίσματός της.
Το 2002 εκδόθηκε το πρώτο του βιβλίο με τίτλο «Θράκης Προβληματισμοί στο κατώφλι του 21ου αιώνα».
Στο βιβλίο του προβάλλει τη Θράκη του χθες και του σήμερα και απαντά στα προβλήματα του αύριο.
Ακολουθεί και δεύτερο βιβλίο το 2007 με τίτλο «Πολιτικό Δεκάπρακτο, ιστορίες από την καθημερινή ζωή».
Σήμερα αρθρογραφεί σε διάφορες εφημερίδες και ασχολείται με τη φροντίδα των αμπελιών του, καθώς και την παραγωγή και διάθεση του τοπικού οίνου Αβδήρων του κτήματος Σγουρίδη.
Αλεξάνδρα Κανδύλη
