Αστυνομικοί Ροδόπης: Παραβιάζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα λόγω των υπεράριθμων ποινικών κρατουμένων που κρατούνται στα Αστυνομικά Τμήματα – Αρνείται να τους παραλάβει το Σωφρονιστικό Κατάστημα Κομοτηνής
Την παράτυπη κράτηση ποινικών κρατουμένων για μεγάλο χρονικό διάστημα στα κρατητήρια του αστυνομικού τμήματος Κομοτηνής, η οποία εγκυμονεί σειρά κινδύνων για αστυνομικούς και κρατούμενους, αναφέρει στην Εισαγγελέα Πρωτοδικών Ροδόπης η Ένωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Ροδόπης.
Στη σχετική επιστολή, η οποία παράλληλα κοινοποιείται στην Πανελλήνια Ομοσπονδία Αστυνομικών Υπαλλήλων, στον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη, στον Υπουργό Δικαιοσύνης, στον Αρχηγό της Ελληνικής Αστυνομίας, στον Γενικό Αστυνομικό Διευθυντή Περιφέρειας Α.Μ.-Θ., και στον Αστυνομικό Διευθυντή Ροδόπης, επισημαίνονται τα εξής:
***
Αξιότιμη κ. Εισαγγελέα,
η Ένωσή μας επανειλημμένως έχει προβεί σε επισημάνσεις – καταγγελίες που αφορούν στο θέμα της παράτυπης κράτησης ποινικών κρατουμένων για ιδιαίτερα μεγάλο χρονικό διάστημα στα αστυνομικά κρατητήρια της Αστυνομικής μας Διεύθυνσης.
Το πρόβλημα όμως συνεχίζει να υφίσταται με ό,τι κινδύνους αυτό εγκυμονεί τόσο για τους συναδέλφους μας, όσο και για τους κρατουμένους που αναγκάζονται να διαβιούν σε συνθήκες που κάθε άλλο παρά ανθρώπινες και αξιοπρεπείς θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν.
Ως εκ τούτου, είμαστε αναγκασμένοι να επανέλθουμε επί του θέματος, διότι η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, είναι πλέον χρόνια και τραγική.
Στα κρατητήρια του Α.Τ. Κομοτηνής, τα οποία είναι χωρητικότητας δεκαπέντε (15) ατόμων, κρατούνται αυτή τη στιγμή τριάντα τρεις (33) κρατούμενοι.
Στην παράγραφο 6 του άρθρου 66 του Π.Δ. 141/91 (ως αυτή προστέθηκε με το άρθρο 2 του Π.Δ.38/94) ορίζεται ρητά ότι «Στα αστυνομικά κρατητήρια δεν επιτρέπεται η κράτηση υποδίκων ή καταδίκων που προορίζονται για Σωφρονιστικό Κατάστημα, με εξαίρεση τον απολύτως αναγκαίο πριν την μεταγωγή τους χρόνο και εφόσον δεν είναι δυνατή η απευθείας μεταγωγή και παράδοση σ’ αυτό».
Επισημαίνουμε ότι, ένας (01) εκ των ποινικών κρατουμένων κρατείται στα κρατητήρια του Α.Τ. Κομοτηνής από τον Ιούλιο 2013, τέσσερις (4) εκ των ποινικών κρατουμένων κρατούνται από τον Αύγουστο 2013, έξι (6) εκ των ποινικών κρατουμένων κρατούνται από τον Οκτώβριο 2013, δεκαπέντε (15) εκ των ποινικών κρατουμένων κρατούνται από τον Νοέμβριο 2013 και οι υπόλοιποι επτά (07) ποινικοί κρατούμενοι παρελήφθησαν κατά το μήνα Δεκέμβριο 2013.
Όπως όμως τονίσαμε, τόσο στην υπ’ αριθ. 139/12 από 22-03-2012 όσο και στην υπ’ αριθ. 345/12 από 21-06-2012 καταγγελία μας, η άρνηση των υπευθύνων της Δικαστικής Φυλακής να παραλάβουν τους ποινικούς κρατουμένους, αρκεί για να επωμιστούμε εμείς ένα τόσο μεγάλο πρόβλημα, για το οποίο όμως είμαστε οι μόνοι που λογοδοτούμε κάθε φορά που ανακύπτει ένα οποιοδήποτε θέμα σχετικό με την κράτησή τους.
Τα κρατητήρια του Α.Τ. Κομοτηνής, έχουν μετατραπεί κυριολεκτικά σε αποθήκες ψυχών, καθότι σ’ αυτά κρατούνται επί ιδιαίτερα μεγάλο χρονικό διάστημα, αριθμός ανθρώπων διπλάσιος της χωρητικότητάς τους.
Οι κρατούμενοι αναγκάζονται να κοιμούνται ακόμη και στο πάτωμα του διαδρόμου των κελιών, σε επικίνδυνες συνθήκες υγιεινής, με προβλήματα υγείας, χωρίς δυνατότητα προαυλισμού τους και ζητούν επίμονα να μεταφερθούν στις Δικαστικές Φυλακές, αφού ούτως ή άλλως για εκεί προορίζονται και οι εκεί επικρατούσες συνθήκες είναι σαφώς καλύτερες.
Η άσκηση των προβλεπόμενων καθηκόντων (εκ μέρους των συναδέλφων-μελών μας) με τον προσήκοντα τρόπο, είναι εκ των πραγμάτων αδύνατη, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες και την καλή τους πρόθεση, καθώς είναι εύκολα αντιληπτό από τον καθένα ότι σε τέτοιες συνθήκες ακόμη και η φύλαξη των κρατουμένων καθίσταται αυτόματα ιδιαίτερα δύσκολη και επισφαλής, με ορατό και ίσως αναπότρεπτο τον κίνδυνο των αποδράσεων και ό,τι αυτό συνεπάγεται ακόμη και για την δημόσια ασφάλεια.
Οι συνάδελφοι – μέλη μας είναι εκτεθειμένοι σε κινδύνους, που αφορούν στην υγιεινή και ασφάλειά τους κατά την εργασία, δεδομένου ότι πολλές φορές δεν τους χορηγούνται ούτε τα προβλεπόμενα απολυμαντικά, γάντια και μάσκες για την προφύλαξη τους από τυχόν μεταδιδόμενες ασθένειες, αλλά ούτε και η διαδικασία που ορίζεται στο άρθρο 2 του Π.Δ. 45/2008 και αφορά στον Ιατρικό έλεγχο του αστυνομικού προσωπικού τηρείται από τους οριζόμενους στο ίδιο άρθρο υπεύθυνους για τον καθορισμό και συντονισμό των προβλεπόμενων ενεργειών.
Επιπρόσθετα δε των ανωτέρω, κινδυνεύουν και να βρεθούν αντιμέτωποι τόσο με ποινικές όσο και με πειθαρχικές κυρώσεις σε περιπτώσεις που ανακύψει οποιοδήποτε σχετικό με την κράτηση των κρατουμένων θέμα, πράγμα που απευχόμαστε μεν αλλά δυστυχώς έχει συμβεί παλιότερα και είναι θέμα χρόνου να ξανασυμβεί αν συνεχιστεί η λειτουργία των κρατητηρίων του Α.Τ. Κομοτηνής με τον τρόπο αυτό.
Η ανωτέρω περιγραφείσα κατάσταση, κατά την άποψή μας, αποτελεί σαφή παραβίαση των διατάξεων του Π.Δ. 141/91 και του Π.Δ. 45/2008. Παράλληλα παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα τόσο των κρατουμένων όσο και των συναδέλφων – μελών μας.
Είναι σε όλους μας γνωστό ότι η χώρα μας έχει καταδικαστεί από το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Στρασβούργο, σε περιπτώσεις προσφυγής σ’ αυτό εκ μέρους κρατουμένων, για τις εξευτελιστικές συνθήκες κράτησης που βίωσαν κατά την επί μακρόν διάστημα (κατά παρέκκλιση της κείμενης Νομοθεσίας) κράτησή τους στα Αστυνομικά κρατητήρια.
Υπήρξε δε και απόφαση Ελληνικού Δικαστηρίου που απήλλαξε της ποινικής ευθύνης κρατούμενο που απέδρασε από αστυνομικό κρατητήριο, δικαιολογώντας την πράξη του εξαιτίας των συνθηκών κράτησής του, που δεν απέχουν από αυτές που έχουν διαμορφωθεί στα συγκεκριμένα κρατητήρια, ήτοι επί μακρόν χρονικό διάστημα παραμονή του σε συνθήκες που προσβάλλουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και καθίστανται επικίνδυνες για την υγεία του, οι οποίες αναπόφευκτα δημιουργούνται όταν υφίσταται κράτηση, υπεράριθμων της χωρητικότητας των εγκαταστάσεων, κρατουμένων.
Εύλογα δημιουργείται λοιπόν το ερώτημα στον καθένα, κατά πόσο είμαστε σύννομοι να εφαρμόζουμε διαταγή κράτησης ανθρώπων σε συνθήκες που η Ελληνική και Ευρωπαϊκή δικαιοσύνη καταδικάζουν ως παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όταν η προστασία αυτών αποτελεί αδιαμφισβήτητα δικό μας υπηρεσιακό καθήκον και τι οφείλουμε τελικά να πράττουμε σε τέτοιες περιπτώσεις;
Ως νόμιμοι εκπρόσωποι των μελών μας που διατίθενται στην υπηρεσία φύλαξης των κρατητηρίων, ως υπερασπιστές της εφαρμογής των Νόμων που αφορούν στην προστασία των πολιτών και της δημόσιας ασφάλειας, σεβόμενοι και ταγμένοι στην προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, είμαστε αναγκασμένοι να καταγγείλουμε την τραγική κατάσταση που επικρατεί.
