Μπορεί να ακούμε για την Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση και τον εκσυγχρονισμό της Δημόσιας Διοίκησης, όμως όλα αυτά απέχουν πολύ από την πραγματικότητα που βιώνουν οι πολίτες
Καθημερινά τα τελευταία χρόνια, εκείνο που ακούμε από το Κράτος είναι ο εκσυγχρονισμός της Δημόσιας Διοίκησης, η Ηλεκτρονική διακυβέρνηση και η ηλεκτρονική εξυπηρέτηση των πολιτών μέσα από διάφορες διαδικτυακές πύλες των υπουργείων και την υπηρεσιών.
Τέλη κυκλοφορίας, φορολογικές δηλώσεις, ηλεκτρονικά παράβολα, επίδομα θέρμανσης, σειρά πιστοποιητικών και τόσα άλλα, γίνονται πλέον μόνο ηλεκτρονικά, μέσω υπολογιστών και διαδικτύου.
Γεγονός που αναγκάζει του ταλαίπωρους πολίτες που δεν έχουν σπίτι τους υπολογιστές και διαδίκτυο να απευθύνονται σε λογιστές, ακόμα και σε ψιλικατζίδικα για την εκτύπωση διάφορων εγγράφων που χρειάζονται για να πραγματοποιήσουν τις συναλλαγές τους.
Και άντε να δεχθούμε ότι όλα τα παραπάνω, αν και άργησαν αρκετά χρόνια να εφαρμοστούν στη χώρα μας, αν και οι πολίτες είναι χωρίς καμία εκπαίδευση, ειδικά των μεγαλυτέρων ηλικιών, γίνονται για την ταχύτερη και καλύτερη εξυπηρέτησή τους.
Τι γίνεται όμως με τους υπαλλήλους των διαφόρων υπηρεσιών, που καλούνται να υπηρετήσουν την ηλεκτρονική διακυβέρνηση και όχι μόνο είναι άσχετοι με το διαδίκτυο, τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές (άσχετα αν παίρνουν και επίδομα χρήσης!!!) ή και δεν γνωρίζουν αγγλικά;
Τι γίνεται όταν ένας άμοιρος πολίτες απευθύνεται τηλεφωνικά σε μια υπηρεσία και ζητάει να του δώσουν ένα e-mail για να τους στείλει κάποια έγγραφα που του ζητήθηκαν και ο υπάλληλος του απαντάει ότι δεν ξέρει αγγλικά και δεν μπορεί να του δώσει το e-mail που γράφεται όπως όλοι ξέρουμε με λατινικούς χαρακτήρες;
Τι γίνεται όταν απευθύνεσαι σε υπάλληλο που σου λέει ότι δεν ξέρει να χειρίζεται το διαδίκτυο και να στείλει ο ίδιος ένα e-mail;
Δεν θα έπρεπε αυτό το Κράτος να φροντίσει οι υπάλληλοι που κάθονται μπροστά σε έναν υπολογιστή και παίζουν πασιέντσες να μάθουν να τους χειρίζονται και για να κάνουν τη δουλειά τους;
Να τους εκπαιδεύσει ουσιαστικά και όχι εικονικά όπως ξέρουμε ότι γίνονται κάποια δήθεν σεμινάρια, από τα οποία ποτέ κανείς τους δεν μαθαίνει τίποτα;
Δεν θα έπρεπε να γνωρίζουν τα στοιχειώδη αγγλικά και πως να χειρίζονται το διαδίκτυο;
Πως προσλήφθηκαν αυτοί οι υπάλληλοι στις συγκεκριμένες θέσεις αφού δεν είχαν τα απαραίτητα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα που απαιτούνται και αν είναι παλιοί,γιατί δεν εκπαιδεύονται;
Ειλικρινά, έχουμε ακούσει τραγικές απαντήσεις από υπαλλήλους διαφόρων υπηρεσιών, σχετικά με το ίντερνετ, τα e-mail, τη γνώση βασικών αγγλικών, όταν σε καθημερινές συναλλαγές μας δεν μπορούσαν να μας εξυπηρετήσουν διαδικτυακά.
Το πιο τραγικό που φτάνει τα όρια της γελοιότητας ήταν όταν προσπαθούσαμε να δώσουμε το δικό μας e-mail σε υπάλληλο για να μας στείλει κάποια έγγραφα και της είπαμε να το γράψει με “πεζά” γράμματα και μας ρώτησε “τι είναι τα “πεζά”.
Μικρά ή μεγάλα πέστε μου;” ήταν η διευκρίνηση που ζήτησε.
Τα σχόλια δικά σας!!!
Λεμονιά Σακαλάκη
