Ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ είχε πλήρη επίγνωση των συνεπειών επί της οικονομίας της χώρας, με τον διπλασιασμό των Δημοσίων υπαλλήλων – Όμως αγανάκτηση προξενεί και η άλλη Μ.Κ.Ο. για τον… καθαρισμό του Ελλησπόντου !!!!
Όσο διαρκεί η προδικασία, αν προκύπτουν σοβαρές ενδείξεις ενοχής κατηγορουμένου για κακούργημα, είναι δυνατόν να διαταχθούν περιοριστικοί όροι, κατά τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας (αρ. 282), εφόσον κρίνεται απολύτως αναγκαίο, για να εξασφαλισθεί, ότι εκείνος στον όποιο επιβάλλεται, θα παραστεί οποτεδήποτε στην ανάκριση ή στο δικαστήριο και θα υποβληθεί στην εκτέλεση της αποφάσεως.
Περιοριστικός όρος είναι ιδίως – πλην άλλων- και η παροχή εγγυήσεως.
Δεν ορίζεται στον νόμο το ύψος αυτής, ούτε η σχέση της με αυτό του αντικειμένου της κατηγορίας και τού βαθμού της οικονομικής δυνατότητος του κατηγορουμένου.
Ο προσδιορισμός του ύψους της εγγυήσεως συνεπώς απόκειται εις την έμφρονα κρίση του προτείνοντος εισαγγελέως και τελικώς του ανακριτού ή των μελών του οικείου δικαστικού συμβουλίου, όπως απόκειται και ο καθορισμός της επιβλητέας ποινής στην κρίση τού αρμοδίου ποινικού δικαστή.
Εν τούτοις η κρίση του εισαγγελέως, του ανακριτού και των μελών του Δικαστικού Συμβουλίου, περί του ύψους της εγγυήσεως, υπόκειται στην αρχή της αναλογικότητας (άρ. 25 παρ. 1 τού Συντάγματος) και τις ειδικότερες εκφάνσεις αυτής.
Επομένως όταν το οριζόμενο ποσόν τής εγγυήσεως είναι πρόδηλο ότι, ως εκ του ύψους του, καλύπτει μέρος ή το όλο του αντικειμένου του κατηγορητηρίου και καθορίστηκε, όχι για να εξασφαλισθεί η παρουσία του κατηγορουμένου στο Δικαστήριο και η εκτέλεση της ποινής, αλλά για να εισπραχθεί το αναφερόμενο στο κατηγορητήριο ποσόν, άνευ προηγουμένης καταδικαστικής αποφάσεως, η κρίση περί του ύψους αυτής εξέρχεται του σκοπού του νόμου.
Τούτο συνέβη στις τρεις τελευταίες περιπτώσεις ακραίου καθορισμού του ύψους της εγγυήσεως (σε πέντε, δύο και εκατό εκατομμύρια αντιστοίχως), που απασχόλησαν την κοινή γνώμη και τα ΜΜΕ.
Αυτά περί των δικαστικών ακροτήτων. Και τώρα περί των πολιτικών φαυλοτήτων.
Από την προ 25ετίας αρθρογραφία του Ανδρέα Παπανδρέου στο «Βήμα», πού υπενθύμισε
προσφυώς ο έγκριτος αρθρογράφος της «Εστίας» κ. Γ. Στεφανάκης, αποδεικνύεται, ότι ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ είχε πλήρη επίγνωση των συνεπειών, επί της οικονομίας της χώρας, του διπλασιασμού των δημοσίων υπαλλήλων, τον οποίον ο ίδιος σχεδίασε και επέτυχε, καθώς και του γεγονότος ότι «οι νέοι μας θα υποχρεωθούν να μεταναστεύσουν και θα έχουμε ένα πληθυσμό γερόντων, πού θα φροντίζει τα ξενοδοχεία»!
Την αύξηση του αριθμού των υπαλλήλων συνέχισαν οι διάδοχοι του, κ. Σημίτης και ο υιός του.
Χρειάζεται πολύ θράσος για να προσπαθεί να δικαιολογήσει κανείς την χρηματοδότηση με 9 εκατ. ευρώ μίας ΜΚΟ για την περισυλλογή ναρκών στο Ιράκ, χωρίς αποδείξεις διαθέσεως τού ποσού αυτού από πρόσωπα του περιβάλλοντος του Γιώργου Παπανδρέου.
Αγανάκτηση όμως προκαλεί και η διάθεση 19 εκατ. ευρώ σε άλλη ΜΚΟ για τον καθαρισμό του Ελλησπόντου, επί προηγουμένης κυβερνήσεως, καθώς και η χρηματοδότηση άλλης ΜΚΟ για την αναζήτηση ύδστοπηγών στην Συρία!
Η λεηλασία τού δημοσίου χρήματος έγινε χωρίς περίσκεψη, χωρίς φόβο και χωρίς αιδώ.
Κατ’ επανάληψη έχει ζητηθεί από την κυβέρνηση να δοθούν στην δημοσιότητα οι επιχορηγήσεις προς ΜΚΟ από το Υπουργείο Εξωτερικών κατά τα έτη 2002 έως 2012. Αλλά η κυβέρνηση σιωπά.
Είθε την αναγκαία έρευνα των επιχορηγήσεων τούτων να επιχειρήσουν οι Οικονομικοί Εισαγγελείς, στους ώμους των οποίων έχει εναποτεθεί η κάθαρση του δημοσίου βίου και η παραδειγματική τιμωρία των καταχραστών του δημοσίου χρήματος.
Οι εργολάβοι των αυτοκινητοδρόμων, που ανέλαβαν την επισκευή των, σταμάτησαν τις εργασίες επί μακρόν.
Το ελληνικό δημόσιο ηδύνατο να τους κηρύξει έκπτωτους και να επαναδημοπρατήσει τα έργα υπό όρους επωφελέστερους γι’ αυτό.
Όμως δέχθηκε σιωπηρώς την υπαιτιότητα του και κατέβαλε αυθορμήτως ποσό 800 εκατ. ευρώ για την επανεκκίνηση ιών εργοταξίων. Αλλά οι εργολάβοι δεν αρκέσθηκαν μόνο εις την αντιπαροχή αυτή.
Προχώρησαν σε σημαντική αύξηση των διοδίων τις παραμονές των ευρωεκλογών.
Τροφοδοτήθηκαν έτσι ποικίλα σχόλια σε βάρος τής Κυβερνήσεως για τις υπερβολικές αυξήσεις των διοδίων.
Ό πρώην πρωθυπουργός κ. Παπαδήμος, ομιλών στη Βουλή το 2012, είπε ότι το δημόσιο ζημιώνεται με το ποσό του 1 δις ευρώ ετησίως, από την φοροδιαφυγή συνεπεία τής διεξαγόμενης συστηματικής λαθρεμπορίας πετρελαίου.
Ήδη, από την υπόθεση που έρευνα η Δικαιοσύνη και ήλθε στο φως της δημοσιότητος φαίνεται να επιβεβαιώνονται τα όσα είπε ο πρώην πρωθυπουργός.
Και το ερώτημα που προκύπτει είναι γιατί τα αρμόδια όργανα τού δημοσίου δεν αντιμετώπιζαν επί τόσα χρόνια την πληγή αυτή.
Β. Α. Κόκκινος
