Οι Εισαγγελείς δεν πρέπει να αναμένουν καταγγελίες ιδιωτών και μηνυτήριες αναφορές όταν προκύπτουν εγκλήματα διωκόμενα αυτεπαγγέλτως
Οι δικαστές και οι εισαγγελείς πρέπει με κάθε ενέργεια τους να αποδεικνύουν, ότι ο θεσμός της δικαιοσύνης δεν είναι όχημα της εκάστοτε πολιτικής εξουσίας, ούτε θεραπαινίδα αυτής.
Βεβαίως, η εκτελεστική εξουσία, έχουσα την πρωτοβουλία του νομοθετείν και την εξουσία καθορισμού των δημοσίων δαπανών, αντιμετωπίζει τους δικαστές και εισαγγελείς ως υπαλλήλους, παρά το ότι κατά το Σύνταγμα είναι άμεσα όργανα και εκφραστές τής τρίτης λειτουργίας, ούσης ισοδυνάμου, ισοκύρου και ισοτίμου των δύο άλλων, της ισοτιμίας αυτών εκφραζόμενης και δια της ίσης μισθολογικής μεταχειρίσεως των.
Μάλιστα αυτή πρέπει να είναι πάντοτε ανάλογος του λειτουργήματος τους (αρ. 88 παρ. 2),
Εκ του ότι η πολιτεία παραβιάζει τις συνταγματικές υποχρεώσεις της έναντι των οργάνων της δικαιοσύνης, αυτά δεν πρέπει να αντιδρούν, όπως όλοι οι άλλοι μισθωτοί του δημοσίου, αλλά να ασκούν τα καθήκοντα τους στο ακέραιο, με σύνεση και μέτρο, για να εκπληρώνουν την αποστολή τους και να βοηθούν την πατρίδα τους, να πορευθεί στο δρόμο της προόδου.
Η εξάρτηση τής προσωρινής απολύσεως κατηγορουμένων εκ της καταβολής προδήλως υπέρογκου εγγυήσεως ενός, ή πέντε, ή 100 εκατ ευρώ (!) ισοδυναμεί με άρνηση της προσωρινής απολύσεως και ουσιαστική κατάργηση αυτής, υπό τους όρους του ισχύοντος κώδικα ποινικής δικονομίας.
Επομένως οι κρίσεις των αρμοδίων οργάνων της δικαιοσύνης πρέπει να εκλογικεύονται και να μην χαρακτηρίζονται για αυθαίρετη υπερβολή.
Έξαλλου οι εισαγγελείς δεν πρέπει να αναμένουν καταγγελίες ιδιωτών και μηνυτήριες αναφορές, όταν προκύπτουν εγκλήματα διωκόμενα αυτεπαγγέλτως.
Αλλά οφείλουν να επεμβαίνουν αμέσως και να διώκουν, χωρίς φόβο και πάθος, πάντα καταχραστή του δημοσίου χρήματος έστω και αν είναι μεγαλόσχημος “με λευκό κολάρο”.
Οι Έλληνες αναμένουν να διωχθούν όλοι εκείνοι πού χρηματοδοτήθηκαν πλουσίως δια των ΜΚΟ πού ιδρύθηκαν, χωρίς κανένα νομοθετικό πλαίσιο και χωρίς πρόβλεψη ελεγκτικού μηχανισμού.
Από το 2003 είχε καταγγελθεί ή δράση τής ΜΚΟ για την αποναρκοθέτηση της Βοσνίας και είχαν υποβληθεί ερωτήσεις στη Βουλή.
Τα έγγραφα πού υποβλήθηκαν στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας αυτής το 2011 αναφέρουν όλες τις ΜΚΟ πού χρηματοδοτήθηκαν από το 1997.
Γιατί δεν εστάλησαν στην αρμόδια εισαγγελία Αθηνών αντίγραφα των έγγραφων τούτων από τη Βουλή.
Αν και κάποια Υπουργεία παρέλειψαν να αναφέρουν τις ΜΚΟ πού είχαν χρηματοδοτήσει. Ο επιθεωρητής Δημοσίας Διοικήσεως ζήτησε από το 2006 να διεξαχθεί φορολογικός έλεγχος από τις αρμόδιες Δ,Ο.Υ.
Τότε η κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου με μία φωτογραφική διάταξη του άρ. 51 τού Ν. 3943/2011 για την καταπολέμηση τής φοροδιαφυγής κάλυψε αναδρομικώς τις φορολογικές και δικαστικές εκκρεμότητες των ΜΚΟ πού είχαν «πολιτικές δραστηριότητες».
Κατά τον Ποινικό Κώδικα (άρ. 185) όποιος εγκωμιάζει δημόσια και με οποιοδήποτε τρόπο έγκλημα πού διαπράχθηκε και έτσι εκθέτει σε κίνδυνο την δημόσια τάξη τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι τριών ετών.
Η έκδοση από το γνωστό δολοφόνο τής 17 Νοέμβρη βιβλίου με τίτλο “Γεννήθηκα στις 17 Νοέμβρη», στο οποίο καυχάται για τις δολοφονίες πού διέπραξε ή ομώνυμη τρομοκρατική οργάνωση, άλλα ενδεχομένως και η πώληση του βιβλίου αυτού, θα πρέπει να ερευνηθεί αν στοιχειοθετούν το άνω αδίκημα.
Εν όψει του ότι μάλιστα ένας άλλος εκτελεστής τής αυτής οργανώσεως έχει δραπετεύσει από τις φυλακές και η αριστερή κουλτούρα πού κυριαρχεί στα ΜΜΕ σχεδόν ηρωοποιεί τους δράστες της τρομοκρατικής αυτής οργανώσεως.
Αν εξεδίδετο ένα παρόμοιο βιβλίο στη Σοβιετική Ένωση ή την Κίνα, ο εκδότης και ο συγγραφέας του, στην επιεικέστερη περίπτωση, θα γνώριζαν τα κάτεργα και δεν θα υπήρχε βιβλιοπωλείο για να δεχθεί στις προθήκες του το βιβλίο αυτό.
Στη χώρα μας όμως, όπου θάλλει ή ιδεολογική τρομοκρατία της αριστεράς, προβάλλονται οι δολοφόνοι και λησμονούνται τα ομαδικά εγκλήματα αντιφρονούντων.
Τιμάται ορθώς η μνήμη του αειμνήστου Λαμπράκη και του άτυχους μαθητού Γρηγορόπουλου, άλλα ουδείς τολμά να υπενθυμίσει στους Έλληνες την σφαγή 2.300 πολιτών, μεταξύ των οποίων και ανήλικα παιδιά, στην πηγάδα του Μελιγαλά και τα χιλιάδες άλλα θύματα πού εσφαγιάσθησαν στον Φενεό, τα Κρώρα, την Ούλεν, τα Τουρκοβούνια και άλλους τόπους μαρτυρίου Ελλήνων πού έτυχε να είναι αντιπαθείς σε κάποιους μπολσεβίκους, οι ομόφρονες των οποίων αλωνίζουν σήμερα στα ΜΜΕ και οραματίζονται ευκαιρίες ολοκληρώσεως τού έργου τούτων.
Β.Α. Κόκκινος
