Γράφει ο ΣΧΟΛ-ιαστής
Πλησιάζει η μέρα υποδοχής της Πρωτομαγιάς και μαι περισκοπική βόλτα σε μαγαζιά της πόλης για τις ετοιμασίες του ερχομού της γιορτής που δεν είναι τύπου αργίας αλλά απεργιακή επέτειος, βλέπεις με θλίψη την κατάντια προβολής των διατεθέντων προϊόντων που συνάδει την γιορτή.
Γούστο κακό, πολύ κακό μιας παρεκμεσμένης εποχής του άνθους και γνησιότητας της μολυσμένης χλωρίδας, του μυρωδάτου φυσικού λουλουδιού με την αντικατάσταση του από υλικά αποστάξεως του πετρελαίου.
Δηλαδή, αντικρίζεις στις προθήκες των μαγαζιών σγουρά χάρτινα και ιλουστρασιόν κατασκευάσματα ψεύτικων λουλουδιών και πρασινάδας, συνθετικά της σελιλόζας διακοσμητικά, πλαστικά και υφασμάτινα μπουκέτα προσφοράς και γκοφρέ δημιουργήματα της αναρίθμητης ποικιλίας ανθέων.
Με το παράδοξο της ψευδαίσθησιας να διατίθενται σχετικά σπρέι με τα οποία ψεκάζεις τα αμάραντα άνθη ώστε να αποκτήσουν μυρωδιά και άρωμα ακαταμάχητο για δύο τρεις ώρες.
Διάλεξε τι θέλεις: σπρέι βιολέτας, λεβάντας, γιασεμιού, σπρέι με μυρωδιά θαλασσινής αύρας φυκιού, σπρέι μπουκαδούρας γύρης από ανθισμένο οπωροφόρο, σπρέι με άρωμα εξωτικών φρούτων και πάει λέγοντας από προτάσεις.
Σου μηνύει τώρα με πλάγιο αλλά σαφέστατο τρόπο ο εμποροκράτης μαγαζάτορας.
Που να τρέχεις καημένες Αλεξ/πολίτη να μαζεύεις λουλούδια και πρασινάδες από πλαγιές και περιβόλια για το πρωτομαγιάτικο στεφάνι, να προσφέρεις μπουκέτα λουλουδιών στην καλή σου, να στολίσεις μπαλκόνια και πόρτες με μυρωδάτα γνήσια, να βάλεις ανθόθερτο βάζο σε τραπέζι και να κολακέψεις πεθερές, ξαδέρφες και συγγενείς ότι είσαι διηθητικός της οικολογίας.
Αυτά γινόταν στις παλιές ωραίες εποχές, της τότε μυρωδάτης Αλεξ/πόλης.
Σήμερα αγοράζεις στα γρήγορα ένα αμάραντο, πλαστικό στεφάνι, μαζί και ένα σπρέι φρεσκάδας, μια χαρτονένια πρασινάδα που φέρνει πνοή άνοιξης στον χώρο σου, ψεκάζεις το στεφάνι, το κρεμάς με γούστο πάνω στην εξώπορτα και λες και του χρόνου τέτοια μέρα.
Η πλούσια σε πλαστικά άνθη Αλεξ/πολίτικη αγορά σου παρέχει δεκάδες δυνατότητες, να πρωτοτυπήσεις, να εκτονώσεις τη φαντασία σου ιδίως αν είναι και διεστραμμένη.
Μπορείς π.χ. να ψεκάσεις τα πλαστικά τριαντάφυλλα με άρωμα ζουμπουλιού και να επιτύχεις συνδυασμό που ούτε καν η τόσο προνομιούχα μητέρα φύση δεν σκέφθηκε ποτέ.
Γιατί να κόψεις τώρα άνθη από την ταράτσα σου που με τόσο φροντίδα πάσχισες όλο τον χρόνο, αφού βρίσκεις ετοιματζήδικα στα μαγαζιά πέντε βήματα μακριά από το σπίτι σου.
Ή μήπως να ταλαιπωρηθείς με το αμάξι σου να πας έξω στα χωράφια, στις ρεματιές και τις χαραμάδες να μαζέψεις με τη γυναίκα σου και την πεθερά αγριολούλουδα μοσχομυρωδάτα.
Το μόνο κέρδος που θάχεις θα είναι αν τυχόν παραπατήσει σε κάποιο γκρεμό η πεθερά σου και απαλλαγείς δια βίου από την γκρίνια της.
Πρωτομαγιά και άνοιξη “ΓΚΙΛΝΤΙΝ” λοιπόν.
Από τότε,λοιπόν, που κυκλοφόρησαν στην αγορά τα πλαστικά και άλλα ψευδογαμικά άνθη, έσωσαν τον φιλανθή. Στοιχίζουν ελάχιστα και κρατάν για πάντα.
Πλαστικούρα πρωτομαγιάτικα, λοιπόν, αλλά και απαλλαγή από φροντίδα γνήσιου φυσικού λουλουδιού στα μπαλκόνια, στους κήπους, στις γλάστρες και απαλλαγή βεβαίως από κοπριές, ενισχυτικά χημικά βολβών, χώματα επεξεργασμένα και ζουζούνια του κερατά.
Μιλάμε βεβαίως για όλες τις χρονιές.
Πλαστική άνοιξη, νέα ήθη, νέα εποχή.
Εννοείται ακόμα ότι και πλαστικές θάναι οι ανθοδέσμες της νύφης στο γάμο και το μπουκέτο της θα πηγαίνει από γενιά σε γενιά άφθαρτο, λίγο σκονισμένο αλλά σίγουρο. Εκεί θα καταντήσουμε σε λίγα χρόνια. Να το θυμηθείτε.
Αμ, το άλλο που αντιλήφθηκα ένα Σάββατο επισκεπτόμενος για περιποίηση τον τάφο των γονιών μου στο παλιό νεκροταφείο.
Ήταν και καθαρά ανοιξιάτικη μέρα.
Λίγα μνήματα με κανονικά φυσικά λουλούδια. Τα πιο πολλά πλαστικά. Ένα μάλιστα μοβ στεφάνι με πλαστικά άγαρμπα άνθη μέσα σε διαφανή ζελατίνα όπως ήταν όταν το αγόρασαν.
Έτσι το εναπόθεσαν οι φιλανθείς συγγενείς του αποβιώσαντος. Γιατί σκέφθηκαν σίγουρα ότι φθείρεται που φθείρεται ο μακαρίτης, ας μη φθαρούν και τα λουλούδια.
Ζούμε που ζούμε σε ένα κόσμο που όλα είναι πλαστικά οπότε το αμάραντο αιώνιο πλαστικό στον τάφο θα διατηρείται όπως και ο μεταστάς θα πλαστικοποιείται διαρκώς.
Ανθοφορία πλαστική στο διάνθισμα. Τώρα, αν αντιπαρενθετικά, στο κέντρο διασκεδάσεως και στις πίστες της ξέκωλης τραγουδίστριας και του απερίγραπτου καλόφωνου αηδού χρησιμοποιηθούν στο μέλλον πλαστικά πεταμένα άνθη, αυτό θάναι μεγάλη καινοτομία στο ανθοκάνιστρο της λουλουδούς.
Και εδώ μη χειρότερα.
Ο ΣΧΟΛ-ιαστής
