– Φίλες και φίλοι, οι εκλογές (τοπικές, περιφερειακές, ευρωεκλογές) πλησιάζουν. Τα ερωτήματα επιλογής σχηματισμών και υποψηφίων πολλαπλασιάζονται. Τι και πως τους θέλουμε; Τι καταδικάζουμε; Σε τι ευελπιστούμε; κλπ.
– Ας μου επιτραπεί να κάνω κάποιες σκέψεις:
1) Ψηφίζουμε, φίλους (δείξε μου τον φίλο σου …), γνωστούς, γείτονες, αναγνωρίσιμους, καλο-λογάδες, κουμπάρους και κουμπάρες (προσοχή το πονηρό λαϊκό ρητό), συγγενείς και «σόγια» που δεν τρώγονται;
2) Ψηφίζουμε όμορφες (ωραία «φρούτα), λαχταριστές «φατσούλες» (λαχταριστά «ψά-ρια») μετά την εξωτερική επεξεργασία που έχουν υποστεί, αλλά δεν βλέπουμε πιο μέσα;
3) Ψηφίζουμε άεργους (τεμπέληδες), που είναι υποψήφιοι για βιοποριστικούς και μόνο λόγους και υποψηφίους για να διορίσουν – αποκαταστήσουν συγγενείς και φίλους;
4) Ψηφίζουμε «προσωπικότητες» που γλύφουν εκεί που μέχρι χθες έφτυναν, άμετρους «πανηγυρτζήδες» και «εκδηλωσάκηδες»;
5) Ψηφίζουμε ασημαντότητες, λαϊκιστές, «ταξιματίες», γυρολόγους, ψεύτες, καριερίστες, «παντογνώστες» χωρίς τσίπα, μέτρο, σεμνότητα και ταπεινότητα; Ή τους καλύτερους, αξιότερους, γνωστικούς, ειλικρινείς, σοβαρούς, με επιστημονική κατάρτιση, ανώτερο ήθος, πραότητα, χριστιανική συμπεριφορά αγάπης;
6) Ψηφίζουμε με κριτήρια: κουτσομπολιού, παραπολιτικής, μικροπολιτικής, εκβιασμών, παρασκηνίου, υποσχέσεων, ανεδαφικών προγραμμάτων, μίσους, αντιπαθειών, παραπλα-νητικών χαμόγελων και κτυπημάτων στον ώμο;
7) Ψηφίζουμε παρορμητικά, αδιάφορα, εκδικητικά; Ή λαμβάνοντας υπόψη το ιστορικό – βιογραφικό του υποψηφίου, την όποια προσφορά του, την όλη διαδρομή – παρελθόν του;
– Αν δεν λάβουμε υπόψη τα παραπάνω, τότε είμαστε συνυπεύθυνοι για το αποτέλεσμα, την κατάντια του τόπου μας και ας μην γκρινιάζουμε εκ των υστέρων.
– Ένας λαός, ένας ψηφοφόρος, που δίνει την ψήφο του και εκλέγει πολιτικάντηδες, μικρόνους, διεφθαρμένους, ανίκανους, απατεωνίσκους, κλπ, δεν είναι θύμα. Είναι συνεργός τους!
– Είναι λογικό, κανένας από τους υποψήφιους να μην συγκεντρώνει όλα τα θετικά. Ας έχει όμως τα περισσότερα και βασικά. Υπάρχουν τέτοιοι υποψήφιοι.
– Σε όλους τους χώρους, σε όλα τα ψηφοδέλτια υπάρχουν ικανοί, για να προσφέρουν, να αποφασίζουν σωστά και να πάρουν την τύχη μας, στα χέρια τους.
– Οι υπόλοιποι, που πολλοί απλώς «συμπληρώνουν» τα ψηφοδέλτια, δεν είναι για «πέταμα». Είναι συνάνθρωποί μας, φίλοι μας, συγγενείς μας, γείτονές μας. Αλλά δεν κάνουν για τα κοινά, για πολιτική. Είναι καλοί σε άλλους τομείς.
– Δεν είναι ανάγκη, εφόσον δεν έχουμε πειστεί ή δεν θέλουμε, να αλλάξουμε παράταξη, σχηματισμό, χώρο, κόμμα, οργάνωση. Αλλά τουλάχιστον ας φέρουμε στην «εξουσία», στην επιφάνεια αυτούς που πρέπει. Τους ικανότερους. Όπως εκλέξουμε – ψηφίσουμε, ανάλογα θα θερίσουμε.
– Συμπέρασμα: «Εντοπίζουμε» αυτούς που είναι οι άριστοι των αρίστων, οι αξιολογότε-ροι με τα κοινώς παραδεχόμενα προσόντα και τα λιγότερα «κουσούρια» και … τα υπόλοιπα στην κάλπη.
Κωνσταντίνος ΛΥΤΡΑΣ,
ενεργός απλός πολίτης, Ορεστιάδα
