Κάποτε είχαμε το θάρρος και την λεβεντιά να λέμε “Έκανα λάθος” – Σήμερα λέμε “Αυτός φταίει” – Φωνάζουν ότι η Ελλάδα καταστρέφεται όταν απ’ όλες τις κατευθύνσεις φθάνουν μόνον έπαινοι
Ένας πειστικός τρόπος να αποδεικνύει κανείς ότι είναι γνήσιος Έλληνας, είναι να αποκαλύπτει με τις πράξεις και τη συμπεριφορά του, ότι κυκλοφορεί μέσα στο αίμα του η κατάρα της Ελληνικής φυλής, το πανάρχαιο μικρόβιο της διχόνοιας και του διχασμού.
Το μικρόβιο, πού και αν ακόμα υπήρχε «αντιβιοτικό» πού το εξουδετερώνει, εμείς θα το προστατεύαμε, ως κόρη οφθαλμού.
Δείχνει να έχει καταστεί βασική ουσία λειτουργίας του αρρωστημένου εγκεφάλου μας.
Σήμερα, οι αρρωστημένοι εγκέφαλοι των κομμάτων της Αντιπολίτευσης, επινόησαν νέους πόλους διχαστικής αντιπαράθεσης, τους βλακωδέστερους όλων των εποχών.
Χώρισαν τους βασανισμένους από την ανικανότητα των πολιτικών Έλληνες σε «μνημονιακούς», δηλαδή στην ουσία «σκεπτόμενους» και «αντιμνημονιακούς», δηλαδή «ανόητους».
Δεν έχει βρει ακόμη η ιατρική επιστήμη το γνωστικό πεδίον πού απαιτείται για να κτίσει τον κατάλληλο ψυχίατρο πού θα μας θεραπεύσει. Γιατί εμπίπτει πράγματι στην αρμοδιότητα ειδικού ψυχολόγου να απαντήσει, πώς εξηγείται, εν αντιθέσει με όλους τους άλλους Λαούς, οι Έλληνες να αλληλοσπαρασσόμαστε διαφωνούντες εντός συνόρων, για τα ίδια θέματα πού σφιχταγκαλιαζόμαστε συμφωνούντες όταν βρεθούμε εκτός συνόρων.
Για του λόγου το αληθές, δεν έχομε παρά παρακολουθήσουμε, σε καθημερινή βάση, την αντεθνική συμπεριφορά όλων ανεξαιρέτως των κομμάτων της αντιπολίτευσης, με αδιαμφισβήτητο πρωτοπόρο, το «κακή τη μοίρα» κατέχον τη θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Λαϊκισμοί, δημαγωγίες, καταστροφολογίες, απειλές, τραμπουκισμοί.
Η Ελλάδα καταστρέφεται φωνάζουν, όταν από όλες τις κατευθύνσεις εσωτερικού και εξωτερικού φθάνουν μόνον έπαινοι. Το μεγαλείο του Ελληνικού παραλογισμού.
Στο σημερινό Κοινοβούλιο, το κάθε κόμμα αφιερώνει το μεγαλύτερο μέρος της ενέργειας του για να αποδείξει ότι το άλλο δεν είναι ικανό να κυβερνήσει, ή κυβερνώντας έφερε την καταστροφή.
Όλα το πετυχαίνουν, όταν απευθύνονται σε μη σκεπτόμενους και αμνήμονες πολίτες.
Όλα έχουν δίκιο, αφού η διαφορά μεταξύ ιδιοφυΐας και βλακείας, πού συνήθως επικρατεί, είναι ότι η ιδιοφυΐα έχει όρια.
Κάποτε είχαμε το θάρρος και τη λεβεντιά να λέμε “Έκανα λάθος”. Σήμερα λέμε “Αυτός φταίει”.
Αυτή όμως ή σφοδρή και μη υπηρετούσα τα εθνικά συμφέροντα πολιτική αντιπαράθεση έχει βαθιά τις ρίζες της και έχει καταλήξει πολλές φορές, στο διάβα της Ελληνικής ιστορίας, σε Εθνικά δράματα και ντροπές πού δεν ξεπλένονται ποτέ.
Μόνο στην Ελληνική αρχαιότητα, εξ αιτίας αυτού ακριβώς του μικροβίου, της διχόνοιας και του διχασμού, μεταξύ του 500 και του 332 π.Χ, πέθαναν ή διασύρθηκαν εκατοντάδες Έλληνες, διάσημες προσωπικότητες παγκοσμίου κύρους, μεταξύ των οποίων: Μιλτιάδης 489 π.Χ. ετών 65 στη φυλακή, Πυθαγόρας 500 π.Χ. ετών 80 στην εξορία, Αριστείδης 468 π.Χ. ετών 72 στην εξορία, Θεμιστοκλής 461 π.Χ. ετών 66 στην εξορία, Αισχύλος 456 π.Χ. ετών 69 στην εξορία, Περικλής 429 π.Χ. ετών 66 παραιτήθηκε λόγω κατηγορίας, Φειδίας 429 πΧ ετών 66 στη φυλακή, Ηρόδοτος 429 π.Χ. ετών 59 στην εξορία, Σοφοκλής 406 π.Χ. ετών 90 στην εξορία, Ευριπίδης 406 π.Χ. ετών 74 στην εξορία, Σωκράτης 399 π.Χ. ετών 71 ήπιε το κώνειο, Θουκυδίδης |396 π.Χ. ετών 64 στην εξορία, Πλάτων 347 π.Χ. Ετών 80 στην εξορία, Δημοσθένης 322 π.Χ. ετών 62 ήπιε δηλητήριο, Αριστοφάνης 385 π.Χ. ετών 61 στην εξορία από πείνα.
Αιτία θανάτου; Το γνωστό σπορ των Ελλήνων: φθόνος, αχαριστία, διχόνοια, συκοφαντία, δημαγωγία, ανευθυνότητα, εκδικητικότητα.
Αν και πέρασαν από τότε είκοσι πέντε ολόκληροι αιώνες, στο διάβα των οποίων, εξ αιτίας αυτών των ίδιων ελαττωμάτων, αυτή ή πατρίδα πλήρωσε ακριβά σε ιδρώτα, δάκρυα, αίμα και συμφορές, οι Έλληνες πολιτικοί δεν διδάχτηκαν απολύτως τίποτε.
Συντηρούνται καθημερινώς απερίσκεπτες περί «Μνημονίου» συζητήσεις των ανεύθυνων δημαγωγών της αριστερής υποκουλτούρας, αλλά και των αδαών Πολιτικών και Δημοσιογράφων πού αερολογούν προκλητικά, ανεύθυνα και επικίνδυνα, χωρίς να προτείνουν καμμία απολύτως εφαρμόσιμη εναλλακτική λύση.
Δείχνουν να μη γνωρίζουν, ή να αδιαφορούν πλήρως, για το κακό πού προξενούν στη Χώρα.
Παρακολουθούντες, επί μήνες, αυτούς τους ανεύθυνους ανθρώπους, διερωτώμεθα αν έχουν έστω και ελάχιστες γνώσεις περί ψυχολογίας του Λαού, άλλα και περί αναγκαιότητας διατηρήσεως ψηλά του ηθικού του.
Απ’ αυτούς που καθημερινά προαναγγέλλουν, με εμφανή «λαχτάρα», επερχόμενη «κοινωνική έκρηξη».
Δεν συνειδητοποιούν ότι, στον «κρατήρα») θα πέσει όλη η Ελλάδα.
Εμείς οι Έλληνες είμαστε πάντα ή του ύψους ή του βάθους. Γι’ αυτό η Ιστορία αυτού του τόπου είναι γεμάτη από έντονα καλές και έντονα άσχημες περιόδους.
Σήμερα, ζούμε μία από τις έντονα άσχημες εποχές του Εθνικού μας βίου.
Εκείνοι που έχουν μελετήσει την Ελληνική Ιστορία γνωρίζουν πώς «Μνημόνιο» και «επιτήρηση» και «διεθνή οικονομικό έλεγχο», προκειμένου να αποπληρώνουμε τα χρέη μας, είχαμε αρκετές φορές στο παρελθόν.
Ενίοτε δε είχαμε και τα πολεμικά πλοία των δανειστών μας, πού απέκλειαν το λιμάνι του Πειραιά, για να μας αναγκάζουν να πληρώνουμε τη δόση μας. Συνηθισμένα πράγματα.
Ας σταματήσουν οι ανοησίες περί απώλειας της Εθνικής ανεξαρτησίας.
Εκτός αν ως Εθνική ανεξαρτησία εννοούν να αναλάβουν ξανά τώρα οι πολιτικοί τον έλεγχο της οικονομίας .
Για να σωθεί η Ελλάδα χρειάζεται να παραμείνει η Ελληνική οικονομία υπό αυστηρή επιτήρηση μέχρι το Δημόσιο Χρέος να κατέλθει σε ελέγξιμο ύψος.
Αυτό για να γίνει πρέπει να πληρώσουν το αντίτιμο δύο γενιές, χωρίς να φταίνε.
Μία γενιά χρεοκόπησε τη Χώρα, δύο γενιές θα ξεπληρώνουν το βόρβορο.
Η Ελληνική οικονομία θα είχε διασωθεί, αν είχε τεθεί υπό αυστηρή επιτήρηση της ΕΕ, από της ανόδου του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία το 1981. Έτος ενάρξεως του «ξεχαρβαλώματος» των πάντων. Τότε πού το Δημόσιο χρέος ήταν περίπου 30% του ΑΕΠ.
Θα είχε αποφευχθεί η “κραιπάλη” της τριακονταετίας.
Τέλος, πάντων αυτή ήταν η μοίρα μας:
Εξάλλου, “Χαρά και λύπη, δύο κρασιά σε χωριστό βαρέλι.
Να είναι σταφύλια και τα δύο απ’ της ζωής τ’ αμπέλι”.
Θα τα γευτούμε, θα αγωνιστούμε, θα επιβιώσουμε.
Στέλιος Δημητρουλάκης
Αντιστράτηγος ε.α.
