Ο κατακερματισμός των κρατών της Μέσης Ανατολής και Βόρειας Αφρικής, εξυπηρετεί άμεσα το Ισραήλ, το οποίο δεν θα συνορεύει με ισχυρές μουσουλμανικές χώρες
Ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για να υλοποιηθεί το σχέδιο -το εξ αρχής υπάρχων, παρά τα υποκριτικώς υποστηριζόμενα- του κατακερματισμού του Ιράκ, και δημιουργίας στη θέση του τριών κρατών.
Οι αναγνώστες της voria.gr εδώ και χρόνια έχουν προϊδεαστεί, ότι αυτός ήταν ο σχεδιασμός, και μόνον αφελείς θα μπορούσαν να πιστέψουν ότι το σύστημα ενδιαφερόταν για τον εκδημοκρατισμό του Ιράκ.
Δεν αποκλείω βεβαίως το ενδεχόμενο να μη γνώριζε πράγματι ο κ. Μπους τι έπραττε, επειδή η όλη του ψυχοπνευματική συγκρότηση έδειχνε ότι είναι κατάλληλος για να υλοποιεί χωρίς να εισέρχεται σε βαθιά ανάλυση των πραγμάτων, όπως και όλοι οι «ηγέτες» άλλωστε.
Η εποχή που οι πρωθυπουργοί κυβερνούσαν έχει παρέλθει. Τώρα, τους ανατέθηκε ο ρόλος του διαχειριστή.
Το Ιράκ, ήταν το πρώτο που ξεκίνησε το πείραμα κατακερματισμού των κρατών, αφενός επειδή η αυξανόμενη ισχύς του θα αποτελούσε πρόβλημα, αφετέρου επειδή αποτελούσε την πιο εύκολη περίπτωση, ως ένα τεχνητό μόρφωμα, βασίζοντας την ενότητά του μόνον στην δικτατορική διακυβέρνηση, όπως συμβαίνει και με την Κίνα.
Το κατασκεύασαν οι Βρετανοί, αδιαφορώντας για το γεγονός ότι απουσίαζε η εθνική, αλλά και η θρησκευτική κοινή ταυτότητα.
Ο κατακερματισμός των κρατών της Μέσης Ανατολής και Βόρειας Αφρικής, εξυπηρετεί και άμεσα το Ισραήλ, το οποίο δεν θα συνορεύει με ισχυρές μουσουλμανικές χώρες, αλλά με μικρά αδύναμα προτεκτοράτα, αλληλομισούμενα.
Μετά τα τελευταία γεγονότα, όπου η Τουρκία αντιμετωπίζεται ως εχθρός από την φοβερότερη τρομοκρατική οργάνωση που υπήρξε, τo ISIL, χάνει την δυνατότητα ελέγχου του Κουρδιστάν του Ιράκ, το οποίο είναι ζήτημα χρόνου να ανακηρύξει την πλήρη ανεξαρτησία του (είναι τυχαίο πως η πρωτεύουσα της αυτόνομης περιοχής, είναι έδρα Πρεσβειών δυτικών χωρών;).
Ο πρωθυπουργός του Κουρδιστάν του Ιράκ, κ. Μπαρζανί, δήλωσε προχθές στο BBC, ότι δεν μπορούν πλέον να συμπορευθούν με τις άλλες εθνότητες.
Είναι γεγονός, ότι οι σχέσεις της Τουρκίας με την κεντρική κυβέρνηση του Ιράκ και τον πρωθυπουργό της χώρας κ. Μαλίκι, ήσαν πάντα άσχημες, αφενός επειδή η Άγκυρα θεωρεί πως ο κ. Μαλίκι ευνοεί τους σιίτες σε βάρος των σουνιτών, αφετέρου επειδή η Τουρκία προμηθευόταν πετρέλαιο από το Κουρδιστάν του Ιράκ, χωρίς την παρέμβαση της κεντρικής κυβέρνησης.
Τώρα όμως, οι τρομοκράτες του ISIL, καταλαμβάνουν την μια πετρελαιοφόρα περιοχή μετά την άλλη, η δε πλήρης ανεξαρτητοποίηση του Κουρδιστάν, είναι άγνωστο ποια κατεύθυνση θα έχει, δεδομένης της ισραηλινής ανάμιξης στη χώρα, σε πολλούς τομείς (ακόμη και με αξιωματικούς για εκπαίδευση των Κούρδων).
Υπάρχει και άλλη παράμετρος.
Ο κ. Ερντογάν, προκειμένου να επιτύχει την προσέλκυση των βουλευτών του κουρδικού κόμματος της Τουρκίας, οι ψήφοι των οποίων είναι απαραίτητοι για την εκλογή του στην Προεδρία του κράτους, τους αντιμετωπίζει ήπια, υπάρχουν μάλιστα πληροφορίες που κάνουν λόγο και για σύντομη αποφυλάκιση του κ. Οτζαλάν, ο οποίος θα παίξει καθοριστικό ρόλο στις μετέπειτα εξελίξεις.
Με δεδομένη την απόσπαση του Κουρδιστάν από το Ιράκ, το επόμενο βήμα είναι η δημιουργία δύο άλλων αυτόνομων -αρχικώς- περιοχών, σουνιτών και σιιτών.
Το μίσος μεταξύ τους είναι άσβεστο. Το προχθεσινό σύνθημα σε προχθεσινή προέλαση των σουνιτών στην Συρία -μετριοπαθών (!), σε σύγκριση με αυτούς του ISIL- ήταν «θα κρεμάσουμε τους Αλεβίτες, με τα έντερα των χριστιανών».
Κατάφερε το Σύστημα και επί μια δεκαετία υποβοήθησε τις αντιθέσεις μεταξύ σιιτών και σουνιτών, με αποκλειστικό σκοπό να οδηγηθεί η κατάσταση σε σημείο τέτοιο που να είναι οφθαλμοφανές, πως δεν μπορούν να συνυπάρξουν.
Η δε σύσταση του Αμερικανού ΥΠΕΞ κ. Κέρι, να υπάρξει κυβέρνηση εθνικής ενότητας στο Ιράκ, μόνον ως κακόγουστο αστείο μπορεί να θεωρηθεί.
Την πραγματικότητα άλλωστε την εξέφρασε και ο κ. Ερντογάν, κάνοντας λόγο για θρησκευτικό πόλεμο στο Ιράκ, όπου καμία πλευρά δεν είναι διατεθειμένη να υποχωρήσει.
«Είναι ξεκάθαρο για μας πως το Ιράκ έχει πρακτικά τριχοτομηθεί, σε σουνιτικό, σιιτικό και κουρδικό τμήμα», είπε ο εκπρόσωπός του κ. Χουσεΐν Τσελίκ.
Το Ιράκ είναι η αρχή.
Σειρά έχει η Συρία και έπονται και τα άλλα μεσανατολικά κράτη -όπως και τα βορειοαφρικανικά- να τριχοτομηθούν για να μη αποτελούν ισχυρό αντίπαλο.
Ο Μακεδών
