9.4 C
Alexandroupoli
Thursday, March 28, 2024

ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΣΤΗ ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΗΣ ΛΩΖΑΝΗΣ

Τι ακριβώς προβλέπουν τα άρθρα που αναφέρονται στη Μουσουλμανική Μειονότητα της Θράκης, τα οποία η Τουρκία θέλει σήμερα να ανατρέψει

mousoulmanes-se-tzami mousoulmanes

Η αναδρομή στην Συνθήκη της Λωζάννης, καθίσταται επιτακτική, λόγω των παρερμηνειών αυτής από αδαείς και αφελείς «δοκησισόφους» πολιτευόμενους και άλλους άσχετους, με το περιεχόμενο της, το οποίο είναι σημαντικό, διότι είναι Εθνικό.

Είναι δε Εθνικό, διότι ρυθμίζει το νομικό καθεστώς του Αιγαίου, και το καθεστώς της, εν Δυτική Θράκη, διαβιούσης Θρησκευτικής Μουσουλμανικής Μειονότητος ως και της αντιστοίχου Ελληνικής Μειονότητος, εν Κωνσταντινουπόλει, Ίμβρω και Τενέδω.

- Advertisement -

Με την Συνθήκη της Λωζάννης της 24 Ιουνίου 1923, επετεύχθη και η ανταλλαγή των τουρκικών και ελληνικών πληθυσμών (30.01.1923).

Συνκεκριμένως αντηλλάγησαν 400.000 Τούρκοι, έναντι 150.000 Ελλήνων και διετάχθη η βιαία εκδίωξη 1.500.000 Ελλήνων από την Πατρώα Γην, η οποία αποτελεί θλιβερή ανάμνηση και βεβήλωση πάσης εννοίας του Διεθνούς Δικαίου και της Διεθνούς Ηθικής.

Παραθέτουμε ορισμένα άρθρα της Συνθήκης της Λωζάννης, της οποίας τους όρους υπαγόρευε ο Επικεφαλής της Τουρκικής Αντιπροσωπείας Στρατηγός και μετέπειτα Πρωθυπουργός Ισμέτ Ινονού, καίτοι η Τουρκία ήτο «ηττημένη» κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, εν αντιθέσει με την νικήτρια Ελλάδα η οποία, λόγω της Μικρασιατικής Καταστροφής παρίστατο, με τον υπερήφανο Κρήτα Πολιτικό Ελευθέριο Βενιζέλο, ως «ηττημένη» και «τεθλιμμένη την καρδία, άχρι θανάτου».

Αυτά, λοιπόν, τα οποία συνωμολογήθησαν και επετεύχθησαν, καθ’ υπαγόρευση της τότε, “κρατούσης” Τουρκίας, θα αμφισβητήσουμε εμείς;

Θα αμφισβητήσουμε π.χ. ότι όλα τα νησιά του Αιγαίου ανήκουν στην Ελληνική Κυριαρχία, πλην της Ίμβρου και της Τενέδου;

Θα αμφισβητήσουμε ότι η, εν Δυτική Θράκη, Μουσουλμανική Μειονότητα είναι Θρησκευτική, αλλά Εθνική η Τουρκική, τουθ’ όπερ επιδιώκει η Τουρκία.

Θα αμφισβητήσουμε και θα αγνοήσουμε την θεμελιώδη αρχή του Διεθνούς Δικαίου «Pacta Sunt Servanda» (δηλαδή τον σεβασμό των Διεθνών Συνθηκών), αποδεχόμενοι την αντίθετη αρχή, την οποίαν προσπαθεί να επιτύχει η Τουρκία, προς ανατροπή του σημερινού νομικού καθεστώτος «Rebus Sic Stantibus»;

Το άρθρο 1 της Συμβάσεως περί ανταλλαγής των πληθυσμών, ώριζε ότι:

“Από της 1ης Μαΐου 1923, θέλει διενεργηθή η υποχρεωτική ανταλλαγή των Τούρκων υπηκόων, Ελληνικού ‘Ορθοδόξου Θρησκεύματος, των εγκατεστημένων επί των Τουρκικών εδαφών και των Ελλήνων υπηκόων, Μουσουλμανικού Θρησκεύματος, των εγκατεστημένων επί των Ελληνικών εδαφών», πλην των Ελλήνων κατοίκων της Κωνσταντινουπόλεως και των Μουσουλμάνων κατοίκων της Δυτικής Θράκης.

Η Ελληνο-Τουρκική ανταλλαγή πληθυσμών της Λωζάννης, ώριζε, ως γνώρισμα της Τουρκικής ή Ελληνικής Υπηκοότητας, την Θρησκευτικήν Πίστη.

Αυτήν την οποίαν εμείς «κατηργήσαμεν, ως δήθεν επιβαλλομένην από το Ευρωπαϊκόν Δίκαιον, Ουδέν ψευδέστερον τούτου.

Α contrario, η  Ε.Ε. σέβεται το Θρησκευτι
κόν Δόγμα των Μελών-Κρατών της, όπως αναφέρεται
expressis verbis, στην Συνθήκη της Λισσαβώνος, την
οποίαν η Ελλάς έχει επικυρώσει (βλ. Πρακτικά της ΡΞΓ, σελ. 343-4,11.06.2014).

Το άρθρο 30 «περί ιθαγενείας” ώριζεν ότι:

«Οι Τούρκοι υπήκοοι, οι εγκατεστημένοι εις τα εδάφη άτινα, δυνάμει των διατάξεων της παρούσης Συνθήκης, αποσπώνται της Τουρκίας, καθίστανται, αυτοδικαίως, και κατά τους όρους τής εγχωρίου νομοθεσίας, υπήκοοι του Κράτους εις το οποίον το έδαφος μεταβιβάζεται».

Το άρθρο 37 «περί προστασίας μειονοτήτων» ώριζε ότι:

Η Τουρκία αναλαμβάνει την υποχρέωσιν όπως αι, εν τοις άρθροις 38-44, περιεχόμενοι διατάξεις, αναγνωρισθώσιν, ως θεμελειώδεις νόμοι» 11.

Εξ αυτών προκύπτει ότι, η Τουρκία ηθελημένως, εχαρακτήρισε Μουσουλμανική και ΟΧΙ Τουρκική την Μειονότητα της Δ. Θράκης, δυνάμει του Θρησκεύματος, όπως, δυνάμει του Θρησκεύματος, εχαρακτηρίσθη Ελληνική η Μειονότης των Ελλήνων της Κωνσταντινουπόλεως, κατ’ επιταγήν του Αρχηγού της Ελληνικής Αντιπροσωπείας Ελευθερίου Βενιζέλου.

Είναι δε ιδιαιτέρας μνείας και σημασίας το γεγονός ότι, η Τουρκία (η οποία πάντοτε ερωτοτροπεί με την, εν Δ. Θράκη, Μουσουλμανική Μειονότητα), κατά το άρθρον 37, αναλαμβάνει την υποχρέωση να σεβασθεί, ως θεμελιώδεις νόμους, τις διατάξεις της Συνθήκης της Λωζάννης, των οποίων ΟΥΔΕΙΣ, αντίθετος, νόμος η κανονισμός, δύναται να κατισχύση, πολλώ δε μάλλον, οιονδήποτε «φληνάφημα» Ελληνικής εμπνεύσεως και προελεύσεως.

Είναι εξίσου ενδιαφέρον τον άρθρον 44 της Συνθήκης της Λωζάννης, το οποίο ορίζει ότι, εν περιπτώσει διχογνωμίας, επί νομικών ή πραγματικών ζητημάτων, αφορώντων τα άρθρα των ειρημένων συνθηκών, η διχογνωμία αυτή θα θεωρήται, ως διεθνούς χαρακτήρος διαφορά, κατά το άρθρον 14 τής Κοινωνίας των Εθνών, και θα παραπέμπεται εις το Διαρκές Δικαστήριο της Χάγης, το οποίον είναι αρμόδιο για την ερμηνεία των Διεθνών Συνθηκών (βλ. Κρίσπη 1 Ηλία: Το Διεθνές Δικαστήριο του ΟΗΕ, Αθήνα 1959, σελ. 127. Ομοίως άρθρον 36 του Καταστατικού του Διεθνούς Δικαστηρίου και Κ. Σκαλτσά, η Κοινωνία των Εθνών, Αθήναι 1968).

Ρητέον ότι η Τουρκία επικαλούμενη διάφορες δικαιολογίες, κατά καιρούς, μεταξύ των οποίων και την αρχήν «rebus sic stantibus», επιδιώκει να ανατρέψη, την «περί ανταλλαγής των πληθυσμών, Διεθνή Συνθήκη», ώστε, εν ευθέτω χρόνω, να δημιουργήση παρόμοιο με την Κύπρον «ολέθριον θέμα» στην Δυτική Θράκη, ήτοι θέμα επεμβάσεως και διχοτομήσεως αυτής.

Επ’ αυτού, δυστυχώς, ευρίσκει «συνηγόρους» και «συνοδοιπόρους» ωρισμένους Έλληνες «κουφιοκεφαλάκηδες» οι οποίοι, σφετεριζόμενοι ή διεκδικούντες την ιερά ψήφο των Ελλήνων, δεν διστάζουν να «ρίξουν τα άγια τοις κυσίν» και «να θέσουν τους μαργαρίτας έμπροσθεν των χοίρων», επιβεβαιώνοντες ούτω πως, την ρήσιν της Αγίας Γρ’αφής, καθ’ ην: «Ένδον ο Εχθρός».

 

Κων/νος Σκαλτσάς

B.A.,M.A.Ph.D.

Καθηγητής Δημοσίου Διεθνούς Δικαίου ε.τ.

π. Αντιπρόεδρος του Ε.Ε. Σταυρού

spot_img
Thursday, March 28, 2024

Latest News

Προσέχουμε για να μην έχουμε πάλι πυρκαγιές

Ο Δήμος Αλεξανδρούπολης ενημερώνει, για την εφαρμογή του κανονισμού Πυροπροστασίας Ακινήτων, πλησίον Δασικών εκτάσεων Ο Δήμος Αλεξανδρούπολης ενημερώνει τους δημότες...

More Articles Like This