Η κρίση στην Ουκρανία δημιούργησε δύο Ευρωπαϊκούς μηχανισμούς στην Θράκη – Ο πρώτος είναι ο συνδετήριος αγωγός Κομοτηνής-Στάρα Ζαγόρα – Ο δεύτερος είναι ο πλωτός Σταθμός Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου της Αλεξανδρούπολης – Αναβαθμίζεται γεωπολιτικά η περιοχή μας – Γι’ αυτό ας βοηθήσουμε όλοι
Η κρίση που έχει ξεσπάσει από το Νοέμβριο του 2013 στην Ουκρανία, είναι πολύπλευρη.
Μια πλευρά της, η ενεργειακή, έχει αντίκτυπο στα κράτη-μελη της Ε.Ε.
Η Ε.Ε για τις προμήθειές της, σε φυσικό αέριο, εξαρτάται κατά 30% από τη Ρωσία ενώ οι μισές από αυτές, διέρχονται από την Ουκρανία.
Στην Ελλάδα, το 66% του αερίου που καταναλώνεται, προέρχεται από τη Ρωσία, το 17% από την Τουρκία και το 17% από την Αλγερία.
Στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία, ο βαθμός εξάρτησης από το ρωσικό αέριο ανέρχεται στο 100% καθώς περνά από ουκρανικούς αγωγούς
Τα γεγονότα αυτά προκαλούν «ενεργειακό πονοκέφαλο» στην Ευρώπη, και αναζητά «θεραπεία».
Η πρόταση δημιουργίας “ευρωπαϊκού μηχανισμού προμήθειας Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου (ΥΦΑ)”, για την αντιμετώπιση της επικείμενης ενεργειακής κρίσης, φέρνει στο προσκήνιο και επιταχύνει τις διαδικασίες για δυο μεγάλα, ελληνικού ενδιαφέροντος, έργα τα οποία από την Ε.Ε χαρακτηρίστηκαν ως “Κοινού Ενδιαφέροντος” (PCI – Project of Common Interest – Κανονισμός Ε.Ε. 347/2013 και 1316/2013):
(α) Ο διασυνδετήριος αγωγός Φυσικού Αερίου μεταξύ Ελλάδας (Κομοτηνή) και Βουλγαρίας (Στάρα Ζαγόρα) IGB (Ιnterconnector Greece Bulgaria) με δυναμικότητα 3 δις κυβικών μέτρων το χρόνο και δυνατότητα αύξησης στα 5, αμφίδρομης ροής-παροχής στο ελληνικό και βουλγαρικό σύστημα φυσικού αερίου.
(β) Ο Ανεξάρτητος (πλωτός) Σταθμός Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου (ΑΣΦΑ) – Floating Storage and Regasification Unit (FSRU) στη θαλάσσια περιοχή της Αλεξανδρούπολης με δυναμικότητα παροχής 2,6 δις κυβικών μέτρων το χρόνο και δυνατότητα αύξησης στα 6,1.
Το γεγονός ότι ένα κυβικό μέτρο υγρού φυσικού αερίου αντιστοιχεί σε 600 κυβικά μέτρα αερίου σε ατμοσφαιρική πίεση, επεξηγεί την σπουδαιότητα του ΑΣΦΑ και την συνεχώς αυξανόμενη ζήτηση διακίνησής του με τα ειδικού τύπου πλοία, τα LNG (Liquefied Natural Gas).
Ο IGB σχεδιάστηκε το 2009 με προϋπολογισμό γύρω στα 130 εκατ. ευρώ και ήδη έχει εγκριθεί επιχορήγηση 45 εκατομμυρίων ευρώ από πόρους του Ευρωπαϊκού Ενεργειακού Προγράμματος Ανάκαμψης – European Energy Programme for Recovery (EEPR) http://www.icgb.eu/about/igb_project.
Ο ΑΣΦΑ σχεδιάστηκε το 2010 από την εταιρεία GASTRADE ΑΕ, του ομίλου Κοπελούζου με προϋπολογισμό γύρω στα 350 εκατ. ευρώ.
Σήμερα αποτελεί Ευρωπαϊκό Έργο Κοινού Ενδιαφέροντος (PCI – Project of Common Interest – Κανονισμός Ε.Ε. 347/2013) που σημαίνει ότι είναι έργο προτεραιότητας για την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ελλάδα, υποψήφιο για ένταξη στο νέο ΕΣΠΑ.
Άλλωστε, η Ευρωπαϊκή Ένωση, για την περίοδο 2014-2020, στον τομέα της ενεργείας έχει δεσμεύσει το ποσό των 5,8 δις ευρώ (http://www.europarl.europa.eu/ftu/pdf/el/FTU_5.8.2.pdf)
Είναι αξιοσημείωτο ότι, και τα δυο έργα, σχεδιασμένα πριν την κρίση της Ουκρανίας, έρχονται τώρα στην επικαιρότητα, αναβαθμίζοντας γεωπολιτικά τη χώρας μας και ειδικά την Αλεξανδρούπολη.
Όλοι, Δήμος Αλεξανδρούπολης και Περιφέρεια ΑΜΘ, πρέπει να βοηθήσουν να ολοκληρωθούν σύντομα.
Σήμερα, στη γεωπολιτική σκακιέρα της ενέργειας, η Αλεξανδρούπολη έχει ένα πλεονέκτημα και πρέπει να το εκμεταλλευτεί σήμερα !
Τα ίδια έργα, αν χθες είχαν μια άξια, σήμερα αποκτούν υπεράξια.
Θα είναι κρίμα, αν και ο ΑΣΦΑ προστεθεί στον πινάκα των «χαμένων ευκαιριών» αυτής της πόλης.
Αλλά θα είναι διπλό κρίμα αν γίνει ο ΑΣΦΑ χωρίς τα προβλεπόμενα μέτρα ασφαλείας και προστασίας.
Παπανικολόπουλος Νικόλαος
Υποναύαρχος Λ.Σ (ε.α)
