Όλες οι κυβερνήσεις μας προβαίνουν ανέκαθεν σε διάφορές ρυθμίσεις, πού ευνοούν από τους επιτήδειους και καταφερτζήδες, μέχρι τους εξ επαγγέλματος απατεώνες και βεβαίως τους εκάστοτε οπαδούς των κυβερνώντων.
Τα διάφορα μέτρα, νομοθετικού περιεχομένου, βαφτίζονται φιλολαϊκά, ώστε δια του λαϊκισμού να εξαργυρώνονται με ψήφους.
Συνήθως αφορούν οικονομικά θέματα, αλλά και άλλα, στρατολογικά, αυθαίρετες ανεγέρσεις κτιρίων και κατοικιών, καθώς και επιδοτήσεις των αγροτών, πού πολλάκις κρίνονται παράνομες από την Ευρωπαϊκή Ένωση
Η εφευρετικότητα των πολιτικών, άλλα και των πιστών στελεχών της δημόσιας διοίκησης, δεν έχουν τέλος και αρχή, ενώ πάντοτε καλύπτονται με τον κατάλληλο νομικό μανδύα και το φιλολαϊκό στοιχείο πού προβάλλουν ασμένως τα Μέσα Μαζικής ‘Ενημέρωσης και πρωτίστως τα εξ αυτών λαϊκίζοντα.
Αυτές τις ήμερες βρίσκονται στην επικαιρότητα με επικείμενες ρυθμίσεις, τα ατομικά και επιχειρηματικά δάνεια πού είναι σε καθυστέρηση, στο κόκκινο πού λένε, καθώς και οι συσσωρευμένες οφειλές προς τις εφορίες και τα ασφαλιστικά ταμεία.
Για τα δάνεια συζητούνται μειώσεις των αρχικών ποσών, αλλά και των τόκων, ενώ για τις λοιπές οφειλές περικοπές τόκων και προσαυξήσεων και πληρωμή τους σε πολλές δόσεις.
Θυμίζουμε ότι για τα ατομικά δάνεια-στεγαστικά, καταναλωτικά, από πιστωτικές κάρτες- είχε γίνει προ ολίγων ετών γενναία ρύθμιση, με τον γνωστό νόμο Κατσέλη, ο όποιος παρέπεμπε τους ενδιαφερομένους στα Ειρηνοδικεία πού αποφάσιζαν γενναίο κούρεμα των δανείων.
Σήμερα τα Ειρηνοδικεία ορίζουν σχετικές δικάσιμους μετά το έτος 2020, γιατί όλοι σπεύδουν να επωφεληθούν.
Για να αντιληφθείτε καλύτερα, σημειώνω ένα μόνο παράδειγμα οφειλέτου πού δικαιώθηκε όπως δημοσιεύθηκε στις εφημερίδες, μαζί με άλλες παρόμοιες υποθέσεις: συνταξιούχος πού παίρνει σύνταξη χιλίων ευρώ το μήνα και χωρίς άλλα εισοδήματα, χρησιμοποιούσε πιστωτικές κάρτες πολλών τραπεζών και είχε συνολικό χρέος ύφους 250.000 ευρώ.
Ερωτάται: δεν καταλάβαινε τι έκανε και οι τράπεζες πώς του άνοιγαν τέτοια πίστωση;
Βέβαια ήταν ή εποχή της δανειακής ευφορίας, όταν οι τράπεζες κυνηγούσαν τηλεφωνικά τους πολίτες για να τους δώσουν πιστωτική κάρτα, χωρίς να γνωρίζουν την οικονομική τους κατάσταση, αφού τηλεφωνούσαν με βάση τον τηλεφωνικό κατάλογο του ΟΤΕ.
Ανάμεσα σε αυτούς πού θα επωφεληθούν από τις παραπάνω ρυθμίσεις, είναι ασφαλώς και πολλοί επιτήδειοι, πού κατά συνήθεια δεν πληρώνουν τις οικονομικές υποχρεώσεις τους αναβάλλοντας συνεχώς και αναμένοντας κάποια επωφελή ρύθμιση ή παραγραφή.
Αυτό συμβαίνει και μεταξύ των επιχειρηματιών πού δεν εξυπηρετούν τα δάνεια των επιχειρήσεων τους, ενώ έχουν καταθέσεις στο εσωτερικό και ιδίως στο εξωτερικό.
Είναι γνωστό το φαινόμενο επιχειρήσεων υπερχρεωμένων, με ιδιοκτήτες επιχειρηματίες πού είναι πάμπλουτοι και ευημερούν. Ακόμη και αυτοί επικαλούνται τον οίκτο των δικαστηρίων.
Τώρα πλέον καλούνται τα δικαστήρια και κυρίως οι τράπεζες να τους εντοπίσουν και να τους υποχρεώσουν να πληρώσουν τα όσα οφείλουν. Για να αποδοθεί δικαιοσύνη.
Οι δημοτικοί άρχοντες δεν θέλουν να στενοχωρούν τους δημότες ψηφοφόρους τους και γι’ αυτό συνήθως «αμελούν» να εισπράξουν τα πρόστιμα από τις τροχαίες παραβάσεις των πολιτών πού αυτοί πρώτοι και καλύτεροι δεν τα πληρώνουν.
Αυτός είναι κανόνας και οι δήμαρχοι επαφίενται στον πατριωτισμό των παραβατών. Βέβαια είναι γνωστό από τις αποκαλύψεις των τελευταίων ετών -ή οικονομική κρίση έφερε στην επιφάνεια πολλές επιμελώς κρυπτόμενες αλήθειες και γεγονότα-ότι ή αυτοδιοίκηση και των δύο βαθμών, καλλιεργούσε τη διαφθορά, την καθαρώς οικονομική, αλλά και τη ρουσφετολογική πού οδηγούσε σε άπατες και μάλιστα στον διορισμό ημετέρων με πλαστά πιστοποιητικά.
Αυτούς τους διορισμένους με πλαστά πιστοποιητικά-ανύπαρκτα πτυχία ΑΕΙ, πιστοποιήσεις γλωσσομάθειας κ.ά – καλύπτουν ακόμη ορισμένοι δήμαρχοι και η περιφερειάρχης Αττικής, ενώ ο αρμόδιος υπουργός, ορθά φερόμενος, παραπέμπει τις υποθέσεις αυτές στη δικαιοσύνη.
Αλλά και η δικαιοσύνη και δη τα διοικητικά δικαστήρια πού είναι αρμόδια για την εκδίκαση των φορολογικών υποθέσεων, είναι θύμα των επιτηδείων, πού με ποικίλα δημοσιονομικά μέσα εμποδίζουν την κανονική προώθηση των φορολογικού περιεχομένου προσφυγών για να καθυστερήσει επί χρόνια η έκδοση πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας απόφασης και επομένως-και η πληρωμή του φόρου.
Έτσι καταντήσαμε προ πολλού, η τελεσίδικη απόφαση του διοικητικού εφετείου, να χρειάζεται δέκα χρόνια για να εκδοθεί.
Και τα πολιτικά και ποινικά δικαστήρια, είναι θύματα επιτηδείων και της δικομανίας των Ελλήνων πού συσσωρεύει εκατομμύρια μηνύσεων και άλλων υποθέσεων, άλλα και του όλου αργού δικαστικού συστήματος, ώστε σήμερα ή απονομή της δικαιοσύνης να χρονίζει και να σκέφτεται ο πολίτης μήπως κάποιος συμβιβασμός είναι προτιμότερος από τη μακροχρόνια αναμονή.
Είναι γνωστό ότι όταν η δικαιοσύνη δεν αποδίδεται εγκαίρως, δημιουργεί αισθήματα πικρίας και διευκολύνει την τέλεση εγκλημάτων και δη οικονομικών.
Η κρίση αποκάλυψε τους μεγάλους μισθούς του ευρύτερου δημόσιου τομέα, τα εξωφρενικά επιδόματα, τις συντάξεις μαϊμού, τα μαϊμού προνοιακά επιδόματα, την είσπραξη συντάξεων αποθανόντων σε όλα τα ασφαλιστικά ταμεία, την πολιτική και διοικητική διαφθορά, τα ρουσφέτια πού διόγκωσαν τους εργαζομένους στον ευρύτερο δημόσιο τομέα σε ένα εκατομμύριο και γενικότερα την ανομία πού καλύπτει όλη τη χώρα.
Έτσι φτάσαμε στο σημείο οι συνεπείς προς τις υποχρεώσεις τους πολίτες και δη προς τις φορολογικές, να είναι τα γνωστά υποζύγια -μισθωτοί, συνταξιούχοι- ενώ η φοροδιαφυγή και το λαθρεμπόριο καυσίμων, τσιγάρων, ποτών, να θεωρούνται εθνικά σπορ, στα όποια ασκούνται υπερηφάνως υπό την προστασία των κυβερνήσεων μας, οι γνωστοί ληστές και πλιατσικολόγρι του ελληνικού δημοσίου.
Τελικά σε αυτόν τον τόπο οι συνεπείς πολίτες, θεωρούνται κορόιδα – και από τις κυβερνήσεις. Γι’ αυτό και υπάρχει τόσος θυμός πού εκφράζεται στις δημοσκοπήσεις.
Όλα τα παραπάνω αποδεικνύουν ότι η χώρα μας και πριν από την οικονομική κρίση και τη χρεωκοπία βρισκόταν σε παρακμή, όπως και σήμερα.
Η κατάρρευση της παιδείας, του συστήματος τής υγείας, αλλά και της δικαιοσύνης, σημαίνουν ότι η παρακμή είναι βαθύτατη. Ενδιαφέρεται κανείς;
