Η μείωση της θητείας σε εννέα (9) μήνες δημιούργησε ένα σοβαρό κενό στις Ένοπλες Δυνάμεις, ύψους 23.000 ανδρών – Προέχει η ασφάλεια και η αξιοπρέπεια της Πατρίδος έναντι των κομματικών συμφερόντων – Να εξετασθεί και η προαιρετική στράτευση των γυναικών
Δεν γνωρίζω ποια είναι τα κίνητρα που ενεργοποίησαν την σκέψη της υποχρεωτικής «στράτευσης στα 18» των νέων της Ελλάδος.
Δεν είναι η πρώτη φορά πού επιχειρείται αυτή η εφαρμογή με κατάργηση των αναβολών στράτευσης πού ισχύουν σήμερα.
Διότι ο σημερινός Έλληνας νέος, έχοντας ολοκληρώσει τις πανεπιστημιακές σπουδές του δεν είναι και τόσον νέος.
Μετά τέσσερα χρόνια στην κοινωνία, ο «νέος» είναι σχεδόν δημιουργημένος και δεν έχει καμμία όρεξη να εγκαταλείψει την μόλις επιτυχημένη προσωπική του επιχείρηση.
Και δεν είναι μόνον ή επιχείρηση. Σπουδαιότερη είναι η μόρφωση.
Διότι οι περισσότεροι πλέον επιδιώκουν την απόκτηση μεταπτυχιακών αν όχι και διδακτορικών τίτλων.
Και εδώ αρχίζουν οι εξαιρέσεις, οι αναβολές, οι αιώνιοι φοιτητές και οι περίφημοι «φυγόστρατοι».
Αυτοί οι τελευταίοι είναι η χειρότερα μορφή που καταστρέφει τόσο την φοίτηση όσο και την στράτευση των νέων
Παρά το Νόμο που επιβάλλει την επιστροφή των υποκείμενων σε στράτευση νέων από το εξωτερικό, αφού ολοκληρώσουν τις σπουδές τους, κάποιοι βρίσκουν τρόπους να το πράξουν, είτε αυτοί είναι οικονομικοί τρόποι εξαγοράζοντας την αναχώρηση τους, είτε λαθραίοι, είτε οι έχοντες τα μέσα να καταστρατηγήσουν τους Νόμους του κράτους -και όλοι αυτοί υπάρχουν εν αφθονία στην Ελλάδα.
Το θλιβερό αποτέλεσμα ύστερα από στατιστικές έρευνες πού ενηργήθησαν κατά το πρόσφατο παρελθόν είναι ότι η Ελβετία, η Γαλλία και η Ιταλία έρχονται πρώτες σε αριθμούς παραμονής ευπόρων οικονομικώς νέων, με την βοήθεια των γονέων τους, δήθεν σπουδαστών σε ξένα Πανεπιστήμια, άλλα επί το πλείστον αργόσχολων θαμώνων καφενείων και άλλων ευτελών ασχολιών, αναμένοντας να περάσουν τα χρόνια ώστε επιστρέφοντες στην Ελλάδα, να καταβάλουν -νομίμως πλέοντα προβλεπόμενο ποσόν των 6.000 ευρώ αποφεύγοντας την στράτευση, χωρίς βεβαίως καμμία ποινή.
Και τώρα τα ευεργετήματα ή μάλλον τα οφέλη της υποχρεωτικής στράτευσης στα 18 πρέπει να λάβουν προτεραιότητα έναντι του ισχύοντος συστήματος των αναβολών.
Πρώτον: ο νέος των 18 έχει άλλη όρεξη και ενθουσιασμό, ας πω και φιλοπατρία, να υπηρετήσει τον τόπο του.
Αισθάνεται ακόμη «νέος» απαλλαγμένος οικογενειακών υποχρεώσεων και στο τέλος-τέλος, αισθάνεται ότι εκτελεί ένα υπέρτατο εθνικό καθήκον να υπηρετεί την πατρίδα του.
Όλα αυτά αναμφισβήτητα υπάρχουν και στους μεγαλύτερους, άλλα υπό την συγκεκριμένη ύφεση της ηλικίας και την φυσιολογική απόκτηση ορισμένων ευθυνών.
Ο νεαρός στρατιώτης δε σκέπτεται τίποτα ούτε την ζωή του όταν πολεμά, ο ολίγον μεγαλύτερος «φυλάγεται» γιατί έχει γυναίκα και παιδιά.
Τώρα από πλευράς αναγκών του εθνικού Στράτου το πρόβλημα είναι δεόντως σοβαρό.
Η στελέχωση των Μονάδων του Στρατού Ξηράς, είναι πλέον όχι μόνον απαραίτητη άλλα επιβεβλημένη.
Η μείωση της θητείας σε 9 μήνες για κομματικούς σκοπούς, δημιούργησε ένα σοβαρό κενό στις Ένοπλες Δυνάμεις.
Κενό ύψους 23.000 ενόπλων, το όποιο δυστυχώς αυξήθηκε ακόμη περισσότερο με την μη πρόσληψη επαγγελματιών οπλιτών τα τελευταία χρόνια.
Εν κατακλείδι πρέπει να ερευνηθεί το θέμα με την προσήκουσα σοβαρότητα και μακράν των κομματικών επιθυμιών, διότι νομίζω ότι προέχει η ασφάλεια και η αξιοπρέπεια της πατρίδας έναντι κάποιας βουλευτικής έδρας.
Επίσης μία προαιρετική στράτευση γυναικών θα έλυνε πολλά προβλήματα εκατοντάδων στρατιωτικών γραφείων ανά τας πόλεις της Ελλάδος με γυναικείο προσωπικό πού θα αντικαθιστούσε τους οπλίτες πού θα στελέχωναν μία μεγάλη ακριτική μονάδα.
Θαρσείν χρη προς τους αξιωματικούς του στρατού για να αντιμετωπίσουν την στελέχωση των μονάδων.
Ζάχος Χατζηφωτίου
