Όσοι πιστεύουν στην Κοινοβουλευτική Δημοκρατία και θέλουν να συνεχίσουν να ζουν ελεύθερα και με αξιοπρέπεια, ας κλείσουν τα αυτιά τους, στις ψευδόλογες υποσχέσεις
Εμβρόντητη η κοινή γνώμη παρακολουθεί το τελευταίο χρονικό διάστημα την προσέγγιση του ΣΥΡΙΖΑ και δη του προέδρου του, από ορισμένους μεγαλοαστούς, πάμπλουτους μεγαλοεπιχειρηματίες που έχουν επιχειρήσεις και στο εξωτερικό -και προφανώς τις καταθέσεις τους- με διάφορες αφορμές: να μιλήσει κάπου, να λάβει μέρος σε κάποιο συνέδριο.
Ίδια τακτική εφαρμόζουν και μερικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, προβάλλοντας τον άκρατο λαϊκισμό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και τα εξωφρενικά ψεύδη της, κυρίως ως προς την ανάπτυξη της οικονομίας και τη διανομή χρημάτων σε κάθε πικραμένο από την -αναγκαία δυστυχώς- λιτότητα.
Προφανώς όλοι αυτοί έγιναν αυτό που είναι σήμερα, στα πλαίσια της ελευθερίας και της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, ή και κατά τη διάρκεια της τελευταίας δικτατορίας, που υπήρξαν και υπάρχουν στη χώρα μας.
Ορισμένοι μάλιστα έφτιαξαν βιομηχανικούς κολοσσούς, χάρη στην προκλητική δασμολογική προστασία που τους παρείχαν οι κυβερνήσεις πριν από την ένταξη στην ΕΟΚ και τοιουτοτρόπως είχαν μεταβάλει τη χώρα μας σε ένα απέραντο μονοπώλιο και τις οικογένειές τους σε βαθύπλουτες.
Έτσι τα παιδιά τους, έχουν σήμερα την πολυτέλεια και τη δυνατότητα να πειραματίζονται σε βάρος των απλών νοικοκυραίων, των αστών που πάντοτε στήριξαν ποικιλοτρόπως αυτή την ταλαιπωρημένη πατρίδα.
Όλα αυτά θυμίζουν εκείνο που είπε ο -γνωστός κομμουνιστής δικτάκτωρ- Λένιν:
οι αστοί είναι τόσο ηλίθιοι, που είναι πρόθυμοι να μας πουλήσουν το σκοινί με το οποίο θα τους κρεμάσουμε.
Όλοι αυτοί οι παραπάνω τσεπολόγοι και οπαδοί του σαρκίου τους, καθώς και άλλοι αφελείς και ευήθεις, ως και καιροσκόποι και πλιατσικολόγοι, λένε υποκριτικά:
ας δοκιμάσουμε και μία κυβέρνηση της Αριστεράς, ξεχνώντας τάχα, ότι ως το 1990 ήταν εδώ κοντά μας, στη γειτονιά μας, τα δήθεν αριστερά, δημοκρατικά, λαοκρατικά καθεστώτα των κομμουνιστικών δικτατοριών που τυραννούσαν ευρωπαϊκούς λαούς.
Λένε ακόμη: ας υπάρξει και μία αριστερή (= κομμουνιστική) κυβέρνηση στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ξεχνώντας πάλι τάχα, ότι ως προχθές υπήρχε στην Κυπριακή Δημοκρατία καθαρόαιμος κομμουνιστής πρόεδρος, ο σύντροφος Χριστόφιας και το κομμουνιστικό κόμμα του, το ΑΚΕΛ που ήταν η βάση της κυπριακής κυβέρνησης και ότι όταν έφυγε ο σύντροφος με τη λήξη της θητείας του, άφησε πίσω του οικονομικά ερείπια και πτωχευμένες τράπεζες, ενώ ο νέος πρόεδρος προσπαθεί να συμμαζώξει το χάος, λαμβάνοντας όλα εκείνα τα μέτρα που όφειλε να λάβει ο προηγούμενος.
Τα πράγματα είναι απλά:
η χώρα μας αντιπροσωπεύει το 2% της οικονομίας των 28 κρατών-μελών της ΕΕ.
Τα ελληνικά ομόλογα τα έχουν πλέον βασικά η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και οι Κεντρικές Τράπεζες κρατών-μελών.
Όπως αποκάλυψαν πρόσφατα ο νέος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζ.-Κ. Γιούνκερ και ο τ. υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ Τ. Γκάιτνερ, το 2010 και μετά, ήταν ισχυρό το ρεύμα υπέρ της αποπομπής της Ελλάδας από την ΕΕ και υπήρχε έντονη τιμωρητική διάθεση από τους εταίρους μας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ καλλιεργεί ψευδαισθήσεις όταν λέει ότι θα εξαναγκάσει τους δανειστές μας να διαγράψουν όλο ή μέγα μέρος του χρέους μας και ότι θα ενώσει τις χώρες του νότου εναντίον των πλουσίων χωρών του βορρά.
Όλα αυτά είναι φρούδες ελπίδες προς εξαπάτηση των αφελών.
Η ΕΕ δεν έχει ανάγκη την Ελλάδα, η ΕΕ δεν εκβιάζεται, εμείς θα βρεθούμε μόνοι, αβοήθητοι και έξω από την ΕΕ και το ευρώ.
Να δούμε τότε που θα κρυφτούν οι Συριζαίοι και τι θα κάνουν οι πλιατσικολόγοι. Αλλά τότε, θα έχει ήδη καταστραφεί η Πατρίδα. Γι’ αυτό: αστοί ξυπνήστε και πάρτε στα χέρια σας τις τύχες της χώρας μας, διώχνοντας από κοντά σας τους απατεώνες πολιτικούς με τις παχυλές υποσχέσεις.
Προχθές ακόμη, τον περασμένο μήνα Οκτώβριο, μετά τις εξαγγελίες της κυβέρνησης, ότι τελειώνουν το μνημόνιο και η τρόικα και βγαίνει η χώρα στις αγορές, οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων ξεπέρασαν το 8% και το Χρηματιστήριο Αθηνών κατέρρευσε και συνεχίζεται η πτώση των μετοχών, ενώ ήδη η κυβέρνηση έσπευσε να αποδεχθεί μία προληπτική γραμμή πίστωσης από την ΕΕ που περιλαμβάνει και μία μορφή επιτήρησης.
Αυτά σημαίνουν ότι οι αγορές δεν εμπιστεύονται τη χώρα μας, γιατί γνωρίζουν τι λαϊκιστές πολιτικοί μας κυβερνούν και τι χειρότεροι από αυτούς μπορεί να έρθουν σύντομα ή αργότερα.
Το ξαναγράφω: η χώρα και η οικονομία της χρειάζονται μία διακριτική μορφή επιτήρησης, αφού κανείς -Έλληνας ή ξένος- δεν εμπιστεύεται τους πολιτικούς της.
Το πολιτικό πρόβλημα της χώρας μας σήμερα είναι πιο απλό, από ό,τι νομίζουμε:
αν εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας τον Φεβρουάριο του 2015, οι εκλογές μετατίθενται για τον Ιούνιο του 2016, οπότε υπάρχει χρόνος για τη συσπείρωση υγιών πολιτικών δυνάμεων που πιστεύουν στην κοινοβουλευτική δημοκρατία και την οργάνωσή τους, ώστε να εισέλθουν στο νέο κοινοβούλιο.
Αν δεν εκλεγεί νέος Πρόεδρος, τον Μάρτιο του 2015 θα οδηγηθούμε σε εκλογές, με τα υπάρχοντα πολιτικά σχήματα, μεταξύ των οποίων υπάρχουν και νέα που διέπονται από δημοκρατικές αρχές.
Και στις δύο περιπτώσεις, το κυριότερο είναι ένα: να απομακρυνθούν οι αστοί και γενικά όσοι πιστεύουν στην κοινοβουλευτική δημοκρατία και θέλουν να συνεχίσουν να ζουν ελεύθεροι και με αξιοπρέπεια, από τις σειρήνες του ΣΥΡΙΖΑ και τις ψευδολόγες υποσχέσεις τους, να καταστούν υπεύθυνοι πολίτες και να ψηφίσουν κόμματα που διακρίνονται για την προσήλωσή τους στην κοινοβουλευτική δημοκρατία.
Τότε θα σωθεί η χώρα και η δημοκρατία.
Αριστερά σημαίνει πλέον κομμουνισμός, γι’ αυτό αστοί ξυπνήστε!
