Λάθος βαρύ το δις εξαμαρτείν – Εάν ο ΣΥΡΙΖΑ κινείται στα όρια του εξτρεμισμού, τότε τα άλλα κόμματα, δεν έχουν λόγο να τον ακολουθήσουν
Να τα πούμε «νέτα-σκέτα».
Εάν η χωρά έχασε εμφανώς το κυριαρχικό της δικαίωμα στον τομέα της Οικονομίας, η έξοδος από το σύστημα της Δύσεως θα έχει οδυνηρότερες συνέπειες.
Ένας πολιτικός, όσο άπειρος κι αν είναι, μπορεί να αιθεροβατεί ακόμη και να θέλγεται από ανατρεπτικές φαντασιώσεις, άλλα δεν επιτρέπεται να αγνοεί τη γεωγραφία. Και η Ελλάδα βρίσκεται σε μια περιοχή ιδιαιτέρως ευαίσθητη και ασταθή.
Ούτως ή άλλως, στα θέματα εσωτερικής ασφάλειας, τείνει να απολεσθεί ο έλεγχος και δεν υπάρχει λόγος να περάσουμε από το χάος στην ολική καταστροφή, συνεπεία ερασιτεχνισμών στα θέματα εξωτερικής πολιτικής.
Έχει απόλυτη ανάγκη εσωτερικής ομαλότητος για να ασκήσει σοβαράν εξωτερική πολιτικήν και η έκθεση της σε τυχοδιωκτισμούς, θα έχει τραγικές συνέπειες, μη αναστρέψιμες.
Ανησυχία βέβαια προκαλούν αυτά πού υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ στο πρόγραμμα του περί εξωτερικής πολιτικής.
Ξέρει όμως πολύ καλά ο μέσος Έλληνας πολίτης ότι η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ έπειτα από παλινωδίες και αδιέξοδες συγκρούσεις κατά το παρελθόν, δεν διανοούνται μία έξοδο της χώρας από το σύστημα της Δύσεως.
Θα ήταν δε ως προς το θέμα αυτό ευτυχής συγκυρία εάν επικρατούσε μία νηφαλιότερη σκέψη ακόμη και στα κόμματα του λεγομένου ευρωπαϊκού προσανατολισμού.
Δυστυχώς είναι οικτρή η κατάσταση και θα επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο. Διότι, η Κοινωνία βρίσκεται σε σημείο αποσυνθέσεως και άρα απογνώσεως.
Εκατομμύρια πολιτών έχουν περιέλθει σε θέση πενίας. Άλλα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ότι υπάρχουν και χειρότερα πού πρέπει πάση θυσία να αποτραπούν.
Eπ’ ουδενί λόγω πρέπει η Ελλάς «να κουβανοποιηθεί».
Να δούμε τα χειρότερα: Ακόμη και αν η Ελλάς χρεωκοπήσει, άλλα συντεταγμένα στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, ακόμη και αν εκπέσει -δεν θα συμβεί αυτό υπό Σαμαράν- από τον σκληρό πυρήνα στην περιφέρεια των αναξιοπαθούντων της Ευρώπης, το πλήγμα θα είναι σκληρό αλλά όχι μοιραίο.
Σε κάποια φάση η χώρα θα βρει τον εαυτό της και θα υπάρξει ανόρθωση.
Άλλα μία έξοδος από το σύστημα τής Δύσεως εγκυμονεί τρομακτικούς κινδύνους.
Όλοι το αντιλαμβάνονται ότι διανύουμε ουσιαστικά μία κρισιμότατη προεκλογική περίοδο.
Τα Μέσα Ενημερώσεως -άγνωστον τι επιδιώκουν και ποιόν εξυπηρετούν- βομβαρδίζουν καθημερινώς την κοινή γνώμη με καταθλιπτικές δημοσκοπήσεις, οι όποιες φέρουν προηγούμενον τον ΣΥΡΙΖΑ- της κυβερνώσης παρατάξεως.
Σύνεση και αίσθημα πατριωτισμού θα πρέπει να αναδείξουν τη ΝΔ -οψέποτε γίνουν εκλογές πρώτο κόμμα και να οδηγήσουν στο σχηματισμό μίας κυβερνήσεως συνασπισμού.
Διότι αυτό πού διακυβεύεται σήμερα δεν είναι η παραμονή στο ευρώ, αλλά εάν η Ελλάδα παραμείνει τελικώς στο σύστημα της Δύσεως.
Ας προσέξουμε όλοι. Στο πρόσωπο του κ. Τσίπρα, ο Έλλην πολίτης ψηφίζει το ενδεχόμενο να αναβιώσει ο ανδρεϊκός αμοραλισμός εξωραϊσμένος με «αριστερό» φωτοστέφανο.
Ο πολύς κόσμος ψηφίζοντας ΣΥΡΙΖΑ νομίζει ότι ποντάρει στο «όλα ή τίποτα», ρισκάρει την άβυσσο πού προαναγγέλλουν οι επαΐοντες ελπίζοντας στο θρίαμβο που ευαγγελίζεται ο κ. Τσίπρας.
Εδώ πού έχουν φθάσει τα πράγματα, διερωτάται κανείς πόσες είναι οι γρηγορούσες συνειδήσεις πού αντέχουν να ζουν με θάρρος την πραγματικότητα.
Δεν έχουμε αντιληφθεί υπό αυτές τις συνθήκες ότι ο Ελληνισμός ψυχορραγεί.
Και αποθέτουμε τις ελπίδες μας στον δυναμισμό του Σαμαρά πού σαρκώνει τις ιστορικές οικογενειακές του καταβολές και προχωρεί με θάρρος.
Αυτή η ακτίδα φωτός μακάρι να λειτουργήσει ως διαπίστωση στις δύσκολες συνθήκες πού περνάμε σήμερα.
Γι’ αυτό χρειάζεται υπομονή, ψυχραιμία και πείσμα, διαφορετικά δεν σώζεται η χώρα από την περιπέτεια.
Σε περιόδους κρίσεως οι πολίτες ωθούνται κατά κανόνα στα άκρα. Και ο μόνος τρόπος αυτής της επικίνδυνης ροπής είναι η παραγωγή θετικών αποτελεσμάτων.
Οι οξύτητες εκτρέφουν καταστάσεις έκτος ελέγχου και αυτό οφείλουν να το λάβουν υπόψη τους οι Σαμαράς και Βενιζέλος, πού διαχειρίζονται τις τύχες της χώρας.
Οι άλλοι ας αναλάβουν τις ευθύνες τους έναντι της ιστορίας.
Οι Έλληνες πολιτικοί σήμερα λειτουργούν και συμπεριφέρονται στο πλαίσιο μιας οξύτατης αντιπαραθέσεως.
Εάν ο ΣΥΡΙΖΑ κινείται στα όρια του εξτρεμισμού, τότε όλα τα άλλα κόμματα δεν έχουν λόγο να τον ακολουθήσουν. Δεν είναι λοιπόν δυνατόν, κόμματα εξουσίας όπως η ΝΔ και κυρίως το ΠΑΣΟΚ να ετεροκαθορίζονται από τη συμπεριφορά του ΣΥΡΙΖΑ, πού είναι αλήθεια ότι είναι ένα κόμμα νέο, δίχως εμπειρία, πού αναδείχθηκε σε Αξιωματική Αντιπολίτευση εν μια νυκτί, η ακριβέστερα λόγω της αφροσύνης πού οδήγησε τη χώρα σε δύο διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις.
Λάθος βαρύ το δις εξαμαρτείν.
Β.Ι. Κοραχάης
