Οι πολίτες δεν πρέπει να επιτρέψουν την οργή, την πικρία ή τις εκδικητικές τάσεις, να κατευθύνουν την ψήφο τους – Πρέπει να λάβουν υπ’ όψιν το συμφέρον της Πατρίδος και να το θέσουν υπεράνω ατόμων και κομμάτων
Ο ελληνικός λαός είναι συναισθηματικός και παρορμητικός, όπως όλοι οι μεσογειακού.
Οι λαοί της Μεσογείου διαφέρουν ως προς τη συμπεριφορά τους από τους αντίστοιχους του ευρωπαϊκού βορρά που είναι πιο συγκρατημένοι» πειθαρχημένοι και υπακούουν στους νόμους και στις κυβερνήσεις τους.
Το γεγονός ότι έχουν συνετούς πολιτικούς δεν είναι τυχαίο, αφού και αυτοί προέρχονται από τους ίδιους βόρειους λαούς.
Γι’ αυτούς τους λόγους οι χώρες του βορρά παρουσιάζουν μεγαλύτερη οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη και οι εργαζόμενοι πιο υψηλή παραγωγικότητα, σε σχέση με εκείνους του νότου.
Υπάρχει, επομένως, ένα πρόβλημα συνεργασίας μεταξύ των βορείων και των νοτίων κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής ένωσης που έγινε πιο έντονο μετά την οικονομική κρίση που έπληξε όλο τον κόσμο και την ΕΕ και που θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη σήμερα και στο μέλλον.
Τα δύο παραπάνω χαρακτηριστικά γνωρίσματα του λαού μας, κυριαρχούν στην καθημερινή ζωή και εκδηλώνονται στο έπακρο κατά τις εκλογικές αναμετρήσεις και δη τις βουλευτικές, που εύλογα θεωρούνται οι πιο σημαντικές και καθοριστικές για το μέλλον της χώρας.
Εξάλλου τα συναισθήματα των ατόμων-ψηφοφόρων, συντηρούν τον μύθο των πολιτικών οικογενειών που κυριαρχούν για πολλές δεκαετίες στην πολιτική ζωή του τόπου και αναδεικνύουν αρχηγούς μεγάλων κομμάτων γόνους τους κληρονομικών δικαίω, χωρίς ιδιαίτερα προσόντα και ηγετικές ικανότητες.
Τη νύφη, κατά το κοινώς λεγόμενο, την πληρώνει πάντα ο ελληνικός λαός, που ορθώς θεωρείται ευκολόπιστος και είναι πάντα προδομένος.
Κατά τις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές στις 25/1, οι πολίτες εκτός από τα συναισθήματά τους, έχουν να δαμάσουν την οργή και την πίκρα που δοκιμάζουν, λόγω της λιτότητας, των περικοπών σε μισθούς και συντάξεις οικονομικής ύφεσης που παραλύει κάθε δραστηριότητα και δη επιχειρηματική, της υπερφορολόγησης και των πολλών αστοχιών της κυβέρνησης με βασική το αίσχος του ΕΝΦΙΑ που καταστρέφει συστηματικά τη ραχοκοκαλιά του έθνους, τη μεσαία τάξη.
Αλλά και λόγω της αδυναμίας ή και άρνησης των πολιτικών κομμάτων, να αποβάλλουν τον παλαιό κακό και φαύλο εαυτό τους και να αναγεννηθούν μέσα από τα ερείπια της χρεωκοπίας για την οποία φέρουν ακέραια τις ευθύνες.
(Τα κόμματα της συγκυβέρνησης θα πρέπει να εξετάσουν και τώρα ακόμη, το ποιόν, τις ιδεολογικές κατευθύνσεις, τους απώτερους σκοπούς και τις κάθε είδους διασυνδέσεις, όλων εκείνων που αμέσως ή εμμέσως ασχολήθηκαν με τον ΕΝΦΙΑ και συνέβαλαν στη δημιουργία αυτού του καταστροφέα της αστικής τάξης. Και προφανώς να αναγγείλουν και να δεσμευτούν για την κατάργησή του).
Οι πολίτες δεν θα πρέπει να επιτρέψουν στο συναίσθημα, στην οργή, στην πικρία ή και στις εκδικητικές τάσεις που τυχόν αναπτύσσονται μέσα τους, να κατευθύνουν την ψήφο τους προς το άλφα ή το βήτα κόμμα.
Η ψήφος τους πρέπει να είναι αποτέλεσμα λογικής επεξεργασίας των πραγμάτων και ψύχραιμης απόφασης και όχι παρορμητικών τάσεων.
Πρέπει να λάβουν υπόψη τους ρο συμφέρον της Πατρίδας και αυτό να θέσουν υπεράνω όλων, ατόμων και κομμάτων.
Και το συμφέρον της Πατρίδας, είναι συνυφασμένο εδώ και πολλές δεκαετίες, με την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, με την κάθε είδους συνεργασία με τις προηγούμενες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από την οποία αντλούμε τεχνογνωσία, μεθόδους οργάνωσης και πολλαπλά οικονομικά οφέλη, δωρεάν οικονομική βοήθεια και δάνεια στήριξης στην παρούσα φάση της χρεωκοπίας του κράτους μας.
Σε αυτές τις εκλογές, αντιπαρατάσσονται ουσιαστικά δύο διαφορετικοί κόσμοι.
Από τη μια μεριά η Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι είναι υπέρ της παραμονής της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο ευρώ, υπέρ της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, της ελεύθερης οικονομίας, των ανθρώπινων δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειας των πολιτών, καθώς και υπέρ της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης και της ευημερίας όλων.
Και από την άλλη κυρίως ο ΣΥΡΙΖΑ, με τις πολλαπλές θέσεις πού προέρχονται από τις παλαβές συνιστώσες του που ζουν σε παρωχημένους αιώνες και εποχές και θέλουν να κάνουν πράξη εξωπραγματικές και επικίνδυνες θεωρίες και ζητούν την κατάργηση των Ενόπλων Δυνάμεων, τον αφοπλισμό της Αστυνομίας, την αυθαίρετη μονομερή διαγραφή των χρεών, την επιστροφή στη δραχμή και στη βαλκανική μιζέρια, στην αρπαγή των καταθέσεων των φτωχών και των νοικοκυρέων, για να δημιουργήσουν ένα κράτος-τέρας με μαζικούς διορισμούς αργόσχολων υπαλλήλων.
Ουσιαστικά συγκρούονται η Νέα Δημοκρατία, το ευρωπαϊκό παρόν και το μέλλον στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με τον ΣΥΡΙΖΑ, το κομμουνιστικό παρελθόν του 1917 και η κατάργηση των ελευθεριών και τής αξιοπρέπειας των πολιτών.
Ήδη δημοσκοπήσεις δείχνουν μείωση της διαφοράς μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ και όσο προχωρούμε προς τις εκλογές θα κλείσει η ψαλίδα, γιατί άλλο οι δημοσκοπήσεις όσο απέχουμε από τις εκλογές και άλλο η πραγματική ψηφοφορία που είναι πράξη ευθύνης για τον κάθε ψηφοφόρο.
Ασφαλώς οι πολίτες με αίσθημα ευθύνης στις 25/1 και γνωρίζοντας ότι διακυβεύεται η ίδια η δημοκρατία και η προσωπική τους ελευθερία, θα αναδείξουν τη ΝΔ πρώτο κόμμα για να συγκυβερνήσει με τα άλλα ευρωπαϊκά κόμματα, με πρόγραμμα και όραμα.
Παναγιώτης Μποκοβός
