Η Ελλάδα το βράδυ της 21ης Απριλίου δεν έβγαλε άχνα – Και το βράδυ της 24ης Ιουλίου 1974 όλη η Ελλάδα έγινε αντιστασιακή – Οι δήθεν “αγωνιστές” στην επταετία 1967-1974, που μπήκαν στην βιομηχανία των συνταξιούχων
Πρώτα πρώτα να εξηγηθούμε.
Είμαστε αρκετά μεγάλοι για να γνωρίζουμε πολύ καλά όσα συνέβησαν από το 1967 έως το 1974. Συνεπώς δεν μπορεί κανείς να μας «δουλέψει» και κυρίως κάποιοι συνάδελφοι μας, που είχαν στενές (μα, πολύ στενές) σχέσεις με το καθεστώς των συνταγματαρχών και σήμερα, από τα ραδιόφωνα ή τις τηλεοράσεις, μιλούν για «τρελοφασίστες» και άλλα ευτράπελα!
Είμαστε αρκετά παλαιοί στη δημοσιογραφία, ώστε να γνωρίζουμε ότι σχεδόν όλη η Ελλάδα το βράδυ της 21ης Απριλίου δεν έβγαλε άχνα, διότι, πολύ απλά, δεν ενοχλήθηκε και πολύ από το πραξικόπημα, και πως το βράδυ της 24ης Ιουλίου 1974 σχεδόν όλη η Ελλάδα έγινε… αντιστασιακή!
Επειδή, λοιπόν, εμείς ουδέποτε υπήρξαμε θιασώτες ή υποστηρικτές του δικτατορικού καθεστώτος(αλλά ούτε και αντιστασιακοί) έχουμε «δικαίωμα δια να ομιλούμε», που θα έλεγε και ο Μένιος Κουτσόγιωργας.
Θυμόμαστε, λοιπόν, πολύ καλά πώς έφυγαν από την Ελλάδα μεγάλα πολιτικά στελέχη, που το 1974 επέστρεψαν λάβροι και με το ζουνάρι λυμένο.
Θυμόμαστε ποιοι και πως παρενέβησαν για να απελευθερωθούν κάποιοι «επιφανείς», ενώ οι δυστυχείς ιδεολόγοι της Αριστεράς αλλά και της Δεξιάς (ποιος είπε ότι οι συνταγματάρχες συμπαθούσαν την αστική τάξη;) υφίσταντο τις συνέπειες της προσηλώσεως στις ιδέες τους.
Γνωρίζουμε ότι οι αληθινοί αντιστασιακοί στην Ελλάδα ήταν μετρημένοι και γνωστοί σε όλους.
Αν, όμως, δείτε πόσοι αναγνώρισαν χρόνια για συνταξιοδότηση ως «αντιστασιακοί», με τη μαρτυρία μόνο ενός φίλου τους, που κατέθεσε στο Ταμείο ότι «ο τάδε δεν εργάσθηκε από τότε μέχρι τότε επειδή εδιώκετο για πολιτικούς λόγους», θα ανατριχιάσετε!
Οι αντιστασιακές συντάξεις που έδωσε αργότερα ο Γιαννόπουλος σε ανθρώπους που το 1940-1944 ήταν… νήπια ωχριούν μπροστά στη βιομηχανία των συνταξιούχων που «αντιστάθηκαν» στη χούντα είτε από τις καρέκλες του Τοπ’ς είτε από τη «Λυκόβρυση» ή από τα πανεπιστήμια του εξωτερικού, όπου δήθεν φοιτούσαν, ενώ στην πραγματικότητα έκαναν χαβαλέ.
Αφήστε δε κάποιους μεγαλόσχημους και επωνύμους, που έκαναν στο εξωτερικό εράνους υπέρ του αγώνα κατά της χούντας και δεν έδωσαν ποτέ λογαριασμό για τα χρήματα που εισέπραξαν!
Επειδή, λοιπόν η Ελλάδα είναι μικρή χώρα, επειδή οι δημοσιογράφοι τότε ήμασταν λίγοι και γνωριζόμασταν πολύ καλά μεταξύ μας, καλό θα είναι να λέμε λιγότερα!
Όσο για κάποιους νεοσσούς του κλάδου, που γράφουν πύρινα άρθρα, ας περιμένουν να γραφεί η Ιστορία.
Θα υπάρξουν, πιστεύω εκπλήξεις πολλές και οδυνηρές.
Διότι κάποτε θα γραφεί η αληθινή ιστορία και θα δούμε ότι και η χούντα αλλά και το πολιτικό σύστημα έχουν μεγάλες ευθύνες…
Η ΑΚΙΣ
