Βάσει υπάρχοντος Νόμου – Πρέπει όμως να είναι δεμένος με λουρί από τον ιδιοκτήτη του – Εκείνο που απαγορεύεται είναι να εισέλθει ο σκύλος στη θάλασσα, εάν οι λουόμενοι δεν το επιθυμούν
Κάθε φορά που έρχεται το καλοκαίρι το ερώτημα που απασχολεί τους φιλόζωους είναι εάν θα βρουν κάποια κατάλληλη παραλία για να κολυμπήσουν παρέα με τον τετράποδο φίλο τους.
Οι δύο βασικές νομοθετικές διατάξεις που ρυθμίζουν το θέμα αυτό είναι ο νόμος 4039/2012 για τα δεσποζόμενα και τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς και ο Γενικός Κανονισμός Λιμένα Λαυρίου .
Περαιτέρω, από άποψη νομολογίας, έχουν εκδοθεί δύο εκ διαμέτρου αντίθετες δικαστικές αποφάσεις, η εφετειακή 2130/2003 του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών και η 175/2005 του Αρείου Πάγου, η οποία αναίρεσε την προηγούμενη, με αφορμή την περίπτωση μιας γυναίκας, η οποία, εν έτει 2000, είχε υποπέσει στο μέγα ολίσθημα να βάλει τον μικρόσωμο σκύλο της στη θάλασσα σε μη οργανωμένη παραλία της περιοχής Σουνίου, αρνούμενη στη συνέχεια να τον απομακρύνει, παρά τις διαμαρτυρίες λουόμενου, ο οποίος φοβήθηκε μετάδοση ασθενειών και άσκησε εναντίον της αγωγή αποζημίωσης για προσβολή της προσωπικότητάς του. Βάση νόμου λοιπόν υπάρχει διάκριση ανάμεσα στην κυκλοφορία του σκύλου σε παραλία λουομένων και στο μπάνιο του σκύλου στη θάλασσα.
Η κυκλοφορία των σκύλων σύμφωνα με τον Θεόδωρο Ράπτη, Πρόεδρο του φιλοζωϊκού σωματείου ΚΙΒΩΤΟΣ στην Αλεξανδρούπολη είναι ελεύθερη και δεν μπορεί να απαγορευτεί από κανέναν.
Βέβαια ο σκύλος πρέπει να είναι δεμένος και υπό την συνεχή επίβλεψη του αφεντικού του.
Αυτό που απαγορεύεται είναι να εισέλθει ο σκύλος στην θάλασσα όταν υπάρχουν λουόμενοι που δεν το επιθυμούν.
Σε ερημική παραλία ο ιδιοκτήτης του τετράποδου έχει την δυνατότητα να πράξει όπως επιθυμεί.
Πρέπει όμως να γνωρίζει ο κόσμος πως δεν κινδυνεύει από μετάδοση ασθενειών από τα τετράποδα στους ανθρώπους μέσω της θαλάσσης.
