ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Γ. ΖΩΪΔΗΣ
Την Κυριακή 2 Αυγούστου 2015 τα ξημερώματα 2 π.μ. απεβίωσε πλήρης ημερών, σε ηλικία 108 ετών, ο Βασίλειος Γ. Ζωΐδης, στο σπίτι του, Σκρά 1 στην Αλεξανδρούπολη. Γεννήθηκε 18 Νοεμβρίου 1907 στην Μάκρη. Η καταγωγή του ήταν από τα Ζαγοροχώρια της Ηπείρου, χωριό Αρίστη.
Οι πρόγονοι του μετοίκησαν από την Ήπειρο στην Θράκη για λόγους καλύτερης τύχης, γι’ αυτό και στην Κομοτηνή υπάρχουν συγγενείς συνώνυμοι. Στους Βαλκανικούς πολέμους του 1912 και στον Α’ παγκόσμιο πόλεμο, η οικογένεια του μετακινήθηκε στην Θάσο. Τότε πέθανε ο πατέρας Γεώργιος σε ηλικία 45 ετών αφήνοντας ορφανά πέντε παιδιά, όλα αγόρια, εκ των οποίων τα δύο πρώτα ο Νικόλαος και ο Βασίλειος ανέλαβαν τις οικογενειακές υποχρεώσεις σε δύσκολους καιρούς.
Το 1937 παντρεύτηκε την Χαρίκλεια Δουκίδου. Απέκτησε δύο παιδιά τον Γεώργιο, γνωστό μαιευτήρα της πόλης μας και την Ρέα, σύζυγο του υπογράφοντος. Το 1941-1944 κατέφυγε με την οικογένεια του στην Σαμοθράκη, όπου πέρασαν δύσκολες ημέρες υπό την Βουλγαρική κατοχή.
Ήδη προπολεμικώς εκτός από τις γεωργοκτηνοτροφικές και εμπορικές επιχειρήσεις του, επί προσωπικής βάσεως ανέπτυξε ένα ιδιότυπο συγκοινωνιακό σύστημα για την περιοχή της Αλεξανδρούπολης, γεγονός που αποτέλεσε έναυσμα να ασχοληθεί μεταπολεμικώς εκ νέου με τον κλάδο του αυτοκινήτου. Επί πολλά χρόνια διετέλεσε πρόεδρος του 47ου ΚΤΕΛ ιδρύοντας και οργανώνοντας το ΚΤΕΛ Έβρου. Ανέπτυξε τις αστικές συγκοινωνίες Αλεξανδρουπόλεως και το Σ.Ι.Φ.Α. (Συνεταιρισμός Ιδιοκτητών Φορτηγών Αυτοκινήτων).
Ήταν αεικίνητος με πνεύμα ανήσυχο και δημιουργικό, γεμάτος δραστηριότητες.
Μέχρι την ηλικία των 95 χρόνων οδηγούσε ποδήλατο. Όταν εορτάζαμε την επέτειο των 100 ετών, τον ρωτήσαμε ποιο ήταν το μυστικό της μακροζωίας του και μας απάντησε: «Πρώτο, εργαζόμουν σκληρά, δεύτερο, ήμουν λιτοδίαιτος, τρίτο ζούσα στην ύπαιθρο και τέταρτο, ήμουν καλός κυνηγός».
Όλοι εμείς συγγενείς και φίλοι, ευχόμαστε καλή Ανάπαυση, καλό Παράδεισο.
