Σύσσωμος ο Ελληνισμός εορτάζει την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου του 1940 – Μετά από 75 χρόνια, το Ελληνικό έθνος ξαναζωντανεύει και ξαναζεί την αλησμόνητη εποχή του 1940-41
Στο σημερινό λίαν περιληπτικό επετειακό δημοσίευμά μας, δεν θα εξιστορήσουμε τα δραματικά γεγονότα της εποχής εκείνης, ως και τους ανδρείους και ηρωϊκούς αγώνες της Γενιάς του 1940 των Ελλήνων. Αλλά στοιχειωδώς θ’ αναφέρω λεχθέντα των ηγετών και πρωταγωνιστών της εποχής εκείνης, για μια τελική αυτοκριτική που είναι η «λυδία λιθος» που ξεχωρίζει την σοβαρότητα από την φθήνεια, την ανθρώπινη ποιότητα από την ιδιοτέλεια και τη ναρκιστική ευτέλεια.
Χρειάζεται σήμερα η αυτοκριτική περισσότερο από κάθε άλλη εποχή.
Επειδή στις ημέρες μας επισυσσωρεύονται σύννεφα πολέμου και επειδή σημαντική μερίδα του Ελληνικού λαού, ενώ αξιώνει να διασωθεί η ιστορική προσφορά των Ελλήνων, δεν μεταφράζει όμως την αξίωση αυτή σε ρεαλιστική πολιτική πράξη.
Από της μεταπολιτεύσεως και εντεύθεν ο Ελληνικός λαός και ιδιαίτερα η νεολαία μας υφίσταται την πλέον ακραία παραπληροφόρηση για τους ηγέτες που διεξήγαγαν τον ένδοξο πόλεμο της Ελλάδος εναντίον της Φασιστικής Ιταλίας του Μουσσολίνι και της Ναζιστικής Γερμανίας του Χίτλερ κατά το εξάμηνο 1940-41.
Συγκεκριμένα διαγράφουν από τις σελίδες της ιστορίας την Ηγετική Τριάδα εκ των σημαντικοτέρων προσωπικοτήτων της πολιτικής, και στρατιωτικής ηγεσίας της χώρας της πολεμικής εκείνης περιόδου, τον ασκητή Βασιλέα Γεώριον Β ́, τον Αρχιστράτηγον της Νίκης, Αλέξανδρο Παπάγο, και κυρίως τον Εθνικό Κυβερνήτη Ιωάννη Μεταξά.
Όταν απεβίωσε ο Ιωάννης Μεταξάς εις τον κολοφώντα της δόξης του, την 29ην Ιανουαρίου 1941, σύσσωμος ο λαός προσήλθε αυθορμήτως κατά χιλιάδας εις την κηδεία του.
Με την ανακοίνωση του θανάτου του ο Υπουργός Εξωτερικών της Μεγάλης Βρετανίας, Άντονι Ήντεν, εδήλωσε: «Σήμερα θρηνούμε διά τον θάνατον ενός σημαντικού και γενναίου ηγέτου, του στρατηγού Ιωάννου Μεταξά.
Η δήλωση αυτή έγινε στο BBC την 29ην Ιανουαρίου 1941, ενώ συγχρόνως εκηρύχθη εθνικό πένθος με την αγγλική σημαία να κυματίζει μεσίστιος επί τριήμερον εις τα δημόσια καταστήματα της Βρετανίας. Παρόμοια τιμή έγινε μόνον για τον Γάλλο Στρατάρχη Φώς του Α ́ Παγκοσμίου Πολέμου και τον Καναδό Πρωθυπουργό Μακένζι.
Στην συνέχεια θ’ αναφέρω δηλώσεις και απόψεις πρωταγωνιστών πολιτικών και Στρατιωτικών ηγετών της εποχής εκείνης για τους ηρωϊκούς αγώνες των Ελλήνων στον Ελληνοιταλικό και Ελληνογερμανικό πόλεμο:
Ο Χίτλερ, μιλώντας με ιδιαιτέρως κολακευτικά λόγια για τους Έλληνες πολεμιστές του 1940-41, είπε μεταξύ άλλων στη διάσημη κινηματογραφήστρια φίλη του Leni Riefenstahl, που είχε προσκαλέσει στην κατοικία του την 30 Μαρτίου 1944:
«Η είσοδος της Ιταλίας στον πόλεμο, αποδείχτηκε καταστροφική για μας.
Αν οι Ιταλοί δεν είχαν επιτεθεί στην Ελλάδα και δεν χρειάζονταν τη βοήθειά μας, ο πόλεμος θα είχε πάρει διαφορετική τροπή.
Θα είχαμε προλάβει να κατακτήσουμε το Λένιγκραντ και τη Μόσχα, πριν μας πιάσει το ρωσικό ψύχος».
Είπε επίσης: «Χάριν της ιστορικής αλήθειας οφείλω να διαπιστώσω ότι εξ όλων των αντιπάλων μόνον οι Έλληνες μας αντιμετώπισαν, επολέμησαν με παράτολμο θάρρος και υψίστην περιφρόνηση προς τον θάνατο» (Από λόγο που εκφώνησε την 4ην Μαΐου 1941 στο Ραιχσταγκ).
Ουίνστον Τσώρτσιλλ (1874-1965) Πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρεταννίας.
«Μαχόμενοι οι Έλληνες εναντίον του κοινού εχθρού θα μοιραστούν μαζί μας τα αγαθά της ειρήνης». (Από λόγο που εκφώνησε την 28ην Οκτωβρίου 1940 μόλις εξεδηλώθη η Ιταλική επίθεση κατά της Ελλάδος). Επίσης θα πει:
«Μέχρι τώρα λέγαμε ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες. Τώρα θα λέμε ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες». (Από λόγο που εκφώνησε στο ΒΒC τις πρώτες ημέρες του Ελληνο-Ιταλικού πολέμου).
ΓΚΙΟΡΚΙ ΖΟΥΚΟΦ (1869-1974) Στρατάρχης του Σοβιετικού Στρατού.
«Εάν ο Ρωσικός λαός κατόρθωσε να ορθώσει αντίσταση μπροστά στις πύλες της Μόσχας, να συγκρατήσει και να ανατρέψει τον Γερμανικό χείμαρρο το οφείλει στον Ελληνικό λαό που καθυστέρησε τις Γερμανικές μεραραχίες όλον τον καιρό που θα μπορούσαν να μας γονατίσουν.
Η γιγαντομαχία της Κρήτης υπήρξε το κορύφωμά της».
Φραγκλίνος Ρούσβελτ (1882-1945).
Όταν και οι πλέον ατρόμητοι άνδρες έχουν χάσει κάθε ελπίδα, ο Ελληνικός λαός ετόλμησε με υπερηφάνεια ν’ αμφισβητήσει το αήτητο του Μηχανοκινήτου Θηρίου του Γερμανικού Στρατού.
Halder (Γερμανός Στρατηγός, αρχηγός του Γερμανικού Επιτελείου μέχρι τον Σεπτ. 1942), όταν συνάντησε το Στρατάρχη ΑΛΕΞ. ΠΑΠΑΓΟ στο Νταχάου τον Μάΐο του 1944, όπου ο ΠΑΠΑΓΟΣ εκρατείτο ως όμηρος, ομολόγησε εις αυτόν:
«…Η Ελληνική αντίσταση, παραταθείσα επί εξ ολοκλήρους μήνες, ανάγκασε το Γερμανικό Στρατηγείο να μεταβάλη επανειλημμένως τα σχέδιά του, τελικώς δε να αναβάλη την έναρξη της εκστρατείας εναντίον της Ρωσίας, παρά την σαφή επίγνωση ότι η αναβολή αυτή θα ηδύνατο να αποβή εν τέλει καταστρεπτική δια τον Γερμανικό Στρατό και τις επιχειρήσεις του…».
Διότι δεν αμφισβητείται από όλους σχεδόν τους ιστορικούς, αλλά και από τους πρωταγωνιστάς της εποχής εκείνης, ότι η αντίσταση της Ελλάδος και μόνον ήταν η κυριωτέρα αιτία που επιβράδυνε την έναρξη της επιθέσεως του Γερμανικού Στρατού, εναντίον της Σοβ. Ενώσεως.
Τ’ ανωτέρω ελάχιστα αναφερθέντα, από τα πάνπολλα ειπωθέντα από τους πρωτεργάτες των πολεμικών επιχειρήσεων 1940-1941, Πολιτικούς και Στρατιωτικούς, τεκμηριώνουν ότι, η αντίσταση της Ελλάδος εναντίον του Άξονος, ήταν η κυριωτέρα αιτία που επιβράδυνε την Έναρξη της Επιθέσεως εναντίον της Σοβ. Ενώσεως.
Σήμερα, δυστυχώς βλέπουν το φως της δημοσιότητας, ιστορικά κείμενα για την εποχή εκείνη, μετά από μισό αιώνα και, παραποιώντας τα πραγματικά γεγονότα της εποχής εκείνης, με τα οποία να προσπαθούν κάποιοι όψιμοι ιστορικοί και με αστήρικτες δικαιολογητικές σκέψεις, του τύπου: «ο Μάΐος του 1941 ήταν εξόχως υγρός κ.λπ.» να μειώσουν την προσφορά της Ελλάδος κατά τον Β ́ Π.Π..
Φαίνεται κάποιοι ιστορικοί καλυπτόμενοι, πίσω από την επιστημονική ασπίδα του Ιστορικού σκόπιμα αγνοούν τα γεγονότα και επιχειρούν να γράψουν μία νέα Ιστορία, διαστρεβλωμένη και μη αντικειμενική κατά την οποία προσπαθούν να ερμηνεύσουν τα γεγονότα όπως εξυπηρετεί τους κάποιους σκοπούς των.
Υπ ́όψιν λοιπόν των ταγών της πατρίδος μας για ανάλογον εγρήγορση και όπου απαιτείται εκδήλωση ενεργειών.
Το δίδαγμα που μας στέλνει και σήμερα η γενιά του 40 είναι, η ενότης ενός λαού, όταν αυτός σύσσωμος γιγαντώνεται και ανθίσταται απέναντι αδικίας είναι κάτι το ακαταμάχητο και ακατάβλητο.
Ιωάννης Μ. Ασλανίδης
Αντιστράτηγος ε.α., Επίτιμος
Διοικητής της Σ.Σ.Ε
